آقای اینزاگی یا الان یا هیچ وقت!

قدیمی ترین تیم شهر رم که در فصل جاری دو بار مقابل بیانکونری زانو زد، از ابتدای حضور آلگری در یوونتوس، نسبت به بانوی پیر آلرژی داشته است.

لاتزیو ضمن این که در هیچ کدام از دیدارهای خود با یوونتوسِ آلگری برنده نشد، حتی یک بار هم نتوانست دروازه حریف را باز کند.

اما فرصت خوبی است که لاتزیو در دیدار فینال جام کوپا این روند را متوقف کند. اما با وجود غیبت سامی خدیرا( به دلیل کشیدگی عضله ران پای چپ) و و محرومیت میرالم پیانیچ، باز هم ترکیب تیم تورینی برای دیدار فینال جام کوپا پر از ستاره است.

آلگری که در در دیدار رفت یووه و لاتزیو در ورزشگاه المپیکو، تیمش را به پیروزی یک بر صفر رسانید و البته موفق شد در مسابقه برگشت هم با به کارگیری تاکتیک تهاجمی قدرتمند 1-3-2-4 بیانکوچلستی را به زانو در بیاورد.

بعد از کنار رفتن سیستم تاکتیکی 2-3-5، بانوی پیر با استفاده از سیستمی با شبکه های ارتباطی و خطوط پاسکاری فراوان لاتزیو را دو بر صفر شکست داد.

در جریان دیدار برگشت دو تیم، دوندگی خستگی ناپذیر ماریو مانژوکیچ و تحرک خوان کوادرادو، بانوی پیر سلاح های جدید بیانکونری برای پیروزی بر حریف بود.

در جریان این رقابت، بازیکنان لاتزیو نمی دانستند باید کدام بازیکن یووه را مهار کنند. بازیکنان لاتزیو موفق شدند دو تا مدافع آخر و دو هافبک وسط بانوی پیر را کاملا از کار بیندازند، اما باز هم موفق نشدند در مقابل حرکات خطرناک پائولو دیبالا و مانژوکیچ و همچنین تلاش زیاد ایگواین ایستادگی کنند.

کارامدی بازیکنان در یوونتوس آلگری بسیار بیشتر از یوونتوس کونته بود. یازده بازیکنی که بر روی زمین با هم یک- دو می کردند تا فضای مناسب را برای حرکت تیمی فراهم کنند، تیمی که از هر جنبه برتری خاصی دارد و با حضور بازیکنی مثل کوادرادو می تواند به سرعت به قلب دفاع حریف نفوذ کند.

اما در سوی دیگر میدان لاتزیو در فصل جاری تغییرات زیادی را تجربه کرد و با وجودی که پیش بینی خوبی در مورد این تیم نمی شد، در مجموع عملکرد شاگردان اینزاگی خوب بود.

لاتزیو فصل فوق العاده ای را پشت سر گذاشت و همه چیز برای حضور این تیم در لیگ اروپا آینده مهیاست و نیازی نیست که به چند نتیجه عالی شاگردان اینزاگی در فصل جاری اشاره کنیم، از جمله پیروزی هفت بر سه بر سمپدوریا در استادیوم المپیکو و دو پیروزی در دو دیدار رفت و برگشت با رم.

اینزاگی با استفاده از سیستم 2-3-5، موفق شد سرعت و زهر فوتبال بیانکونری را بگیرد. اینزاگی برای خط دفاعش هم برنامه مناسبی را در نظر گرفت، به شکلی که خط دفاعی لاتزیو عقب تر قرار گرفته و به شکل محکم تری در مقابل حملات زهردار حریفان مقاومت کرد. در جریان دیدار رفت مرحله نیمه نهایی جام کوپای ایتالیا، شاگردان اینزاگی به خوبی راه نفوذ حریف را بسته و پرسنیگ بالایی را به نمایش گذاشتند. لاتزیو در این مسابقات با اعتماد به نفس زیادی در مقابل حریفان قرار گرفت و موفق شد با استفاده از سرعتِ سیدو کیتا، چیرو ایموبیل و کیتا بالده و فیلیپه اندرسون عملکرد تیم های حریف را مختل کند. حالا تصور کنید این بازیکنان در مقابل دفاع کند تر یووه (نسبت به حریفان قبل) شامل کیه لنی و بونوچی چه می توانند بکنند، به خصوص این که یوونتوس در دیدار فینا کوپا دنی آلوز و الکس ساندرو را هم ندارد.

لاتزیو امیدوار است که یوونتوس درست مانند مسابقه با آتلانتا در مقابل آن ها هم به مشکل برخورد کند. تنها تیمی که توانست در مسابقات فصل جاری بیشتر از یک بار دروازه تیم تورینی را باز کند. از قضا آتلانتا هم مثل لاتزیو از یک سیستم دفاع سه نفره استفاده می کند و از نظر تیمی توانایی وارد آوردن ضربات سریع و غیر منتظره را به حریف دارد.

لاتزیو برای مقابله با یوونتوس می تواند از تاکتیکی استفاده کند که تورین از آن استفاده کرد، یعنی با استفاده از دفاع عمقی زهر حملات بانوی پیر را خنثی کند.

 با بازگشتن مارکو پارولو به ترکیب لاتزیو به نظر می رسد اینزاگی تیمش را با همه قوا به دیدار نهایی جام حذفی باشگاه های فوتبال ایتالیا بفرستد، مسابقه ای که بسیار پیش بینی ناپذیر است.

با توجه به این که یوونتوس برای افتخار کسب جام های سه گانه باید در مسابقه پیش رو برنده زمین باشد، باید جنبه های متعددی را مد نظر قرار دهد و این می تواند به شکل یک برگ برنده برای لاتزیو عمل نماید.

اما مشکل اصلی لاتزیو این است که یوونتوس در فصل جاری یک تیم کامل بوده، شاگردان آلگری در رقابت های این فصل هر جا که در حین مسابقه به مشکل برخوردند به سرعت خودشان را پیدا کرده و برگشتند. یووه از یک ترکیب اصلی قدرتمند و با پشتوانه سود می برد و سیستمی دارد که به خوبی با تمرینات سخت آموزش دیده و می تواند برای هر حریفی دردسرساز شود. اگر به گل فوق العاده دیبالا در ماه ژانویه و یا بازگشت بانوی پیر به مسابقه و سپس پیروزی، در جریان دیدار نهایی جام حذفی ایتالیا برگردیم، می بینیم که بیانکونری می تواند در هر لحظه از مسابقه قلب ها را به تپش آورده و نفس ها را در سینه حبس کند.

خلاصه همان طور که اینزاگی هم گفته لاتزیو باید مقابل یووه یک نمایش بدون نقص داشته باشد و شاید هم بیشتر از این.