آرسنال یا چلسی؟ کدام عوامل ممکن است یکی از ۲تیم را قهرمان جام حذفی کند؟

این فصل از فوتبال انگلستان با دربی لندن در ورزشگاه ومبلی خاتمه خواهد یافت؛ جایی که چلسی، قهرمان لیگ برتر در برابر رکورددار قهرمانی اف ای کاپ یعنی آرسنال صف آرایی می‌کند. در 20 سال گذشته، این دو تیم 12 بار این جام را بین خود تقسیم کرده اند. اما چه اتفاقاتی قهرمان این دوره را تعیین خواهد کرد؟

دیگو کاستا و خط دفاع آرسنال

در بهترین فرم خود-که البتخیلی هم دیده نمی‌شود-دیگو کاستا کابوس هر خط دفاعی در جهان خواهد بود. در روز شنبه کاستا احتمالا برابر یک خط دفاعی سه نفره قرار خواهد گرفت. دو نفر از این سه به طور عادی مدافع چپ هستند و دیگری بازیکنی است که در این فصل از لیگ برتر تنها 9 بار مورد استفاده قرار گرفته است. با محرومیت لورن کوشیلنی و مصدومیت گابریل، توپچی ها آرزو می‌کنند مصدومیت شکودران مصطفی، که او را در هفته آخر لیگ حاشیه نشین کرده بود، بهبود یابد. در غیر این صورت، کاپیتان پر مرتساکر مجبور به بازی خواهد شد؛ بازیکنی که در بازی برابر اورتون برای اولین بار از آپریل 2016 برای آرسنال به میدان رفت.

جنگ برای «نداشتن» مالکیت توپ!

شاید تماشاگران با فینالی مواجه باشند که هر دو طرف جانب احتیاط را در پیش گرفته و تمایلی به مالکیت توپ از خود نشان ندهند. اما کدام یک از این تیم ها بهتر می‌توانند این کار را انجام دهند؟

آرسنال معمولا عادت دارد با تملک توپ، حریفان را تا جای ممکن عقب نگه دارد اما حالا می‌داند که بهتر است عقب بنشیند و در لحظاتی تعیین کننده، ضربه کاری را به حریف وارد کند؛ همان کاری که در نیمه نهایی برابر من‌سیتی موفق به انجام آن شد. اما مسئله اینجاست: چلسی هم تیمی نیست که بخواهد توپ را در اختیار بگیرد. تیم آنتونیو کونته در بازی بدون توپ، هوشمندانه تر و باثبات تر از آرسنال کار می‌کند. قهرمانی لیگ برتر چلسی به وسیله همین رویکرد به دست آمد: بازی فوق العاده بدون توپ و سازماندهی حملات ویرانگر در هنگام در اختیار داشتن آن.

انگولو کانته در وادار کردن حریفان به از دست دادن توپ، استاد است. ادن هازارد با در دست گرفتن توپ، تبدیل به خطرناک ترین بازیکن انگلستان می‌شود و بازیکنان پرتلاشی نظیر مارکوس آلونسو و ویکتور موزس با حرکات بی پایان خود در کناره های زمین، چلسی را از این حیث دارای برتری عددی می‌کنند.

آیا این بازیکنان سرنوشت فینال را تعیین می‌کنند یا بازیکنانی چون مسوت اوزیل و آلکسیس سانچز به اندازه ای مجال خواهند یافت تا جام را به بخش قرمز لندن هدایت کنند؟

بازیکنانی که پیش از این پیراهن تیم دیگر را پوشیده‌اند

با مهار ضربه دیدنی یحیی توره در حالی که تنها 10 دقیقه به پایان بازی باقی مانده بود، پتر چک آرسنال را در جام نگه داشت. اگر توپچی ها مایل به فتح افتخار در بازی روز شنبه هستند، نقش دروازه بان 35 ساله در مهار طوفان حملات آبی ها حیاتی خواهد بود. در دیگر روی سکه، بازیکنی حضور دارد که فصلی موفق اما در عین حال کمرنگ را سپری کرده است. سسک فابرگاس در بازی های لیگ برتر، تنها 13 حضور ثابت داشت اما در عین حال در جدول ارسال کنندگان پاس گل، در رتبه چهارم قرار گرفت. هرگاه چلسی در گشودن قفل دفاع حریفان به بن بست می‌خورد، فابرگاس نقش کلیدی خود را به نمایش می‌گذاشت. آیا سسک دوباره قلب آرسنالی ها را خواهد شکست یا چک طعم موفقیت را در ومبلی با غلبه بر هم تیمی های سابق خود خواهد چشید؟

نیمکت‌نشینان تعیین‌کننده

در سطرهای بالا در مورد فابرگاس صحبت کردیم اما کدام  بازیکنان هستند که در زمان نیاز تیمشان، از روی نیمکت برمی‌خیزند و گل می‌زنند؟ پاسخ هر کدام از دو تیم به این پرسش، قطعا میچی باتشوایی و اولیویه ژیرو خواهد بود.

19 بازی از 20 حضور باتشوایی در لیگ برتر به عنوان بازیکن ذخیره رقم خورد و او در مجموع تنها 239 دقیقه به میدان رفت. با این حال به نظر باتشوایی در مهم ترین مقطع، در بهترین فرم خود قرار دارد. بازیکن بلژیکی در 3 بازی آخر خود در لیگ برتر 4 بار دروازه حریفان را گشوده است. او در بازی برابر وست بروم، تک گل منجر به قهرمانی تیمش را وارد دروازه بن فاستر کرد و در هفته آخر لیگ برتر، در عرض دو دقیقه دو گل به ساندرلند سقوط کرده زد. اما در طرف مقابل، آمار ژیرو خود گویای همه چیز است. ژیرو در این فصل 6 گل را به عنوان بازیکن تعویضی به ثمر رسانده که بعد از 8 گل آدام لوفوندره در فصل 13-2012 بهترین آمار یک فصل لیگ برتر محسوب می‌شود. یکی از این 6 گل در بازی ماه فوریه دو تیم در استمفوردبریج به ثمر رسیده است. گلی که در دقیقه 91 و در زمانی زده شد که آرسنال با 3 گل از حریف خود عقب بود. آیا او دوباره قادر به انجام این مهم خواهد بود؟ و آیا این بار گل او ارزشی بیشتر از یک گل التیام بخش خواهد داشت؟

از اشتباهات گذشته پند بگیر!

در ماه سپتامبر گذشته، آرسنال با 3 گل چلسی را در ورزشگاه امارات خرد کرد و آنتونیو کونته را وادار به استفاده از سیستم 3-4-3 کرد؛ تغییری که 13 برد متوالی را برای آبی ها به ارمغان آورد و مسیر قهرمانی را برای مردان کونته هموار ساخت. در ماه فوریه، این بار نوبت چلسی بود تا آرسنال را در استمفورد بریج تحقیر کند. آرسن ونگر در ماه آوریل به 3-4-3 روی آورد و از آن پس توپچی ها در 8 بازی از 9 بازی خود برنده زمین را ترک کرده اند. آیا آرسنال همانند چلسی از اشتباهات خود درس گرفته است؟ آیا ترکیب راب هولدینگ و هکتور بیرین خواهد توانست در مهار ادن هازارد کامیاب باشد؟ هازارد در بازی فوریه در نقش آزاد دفاع آرسنال را از کار انداخت و بهترین بازیکن میدان لقب گرفت.

آرسنال اگر خواهان جام است، باید بسیار بهتر از تیمی باشد که در آخرین بازی دو تیم، قافیه را به آبی ها باخته بود.