شماره یکی که خروج بلد نیست؛ آیا پایان عصر او در استقلال فرا نرسیده؟

مهدی رحمتی تا چه حد در ۶ گلی که استقلال در شب تلخش در امارات دریافت کرد، مقصر بود؟ پاسخ شما حتی اگر طرفدار سینه‌چاک او باشید هم نمی‌تواند این باشد: «هیچ تقصیری نداشت».

رحمتی گلر خوبی است. در این شکی نیست. او اگر با کی‌روش درگیر نمی‌شد، سال‌ها شماره یک تیم‌ملی بود و حتی در روسیه هم شانس بازی داشت. اما باید بپذیرد به روزهای پایانی‌اش –دست‌کم در استقلال- نزدیک شده.

رحمتی بعد از سال‌ها بازی در سطح اول فوتبال ایران هنوز نمی‌تواند تصمیم بگیرد چه زمانی باید از دروازه خارج شود. گل دوم را فقط یکبار ببینید. بدتر از آن گل سوم بازیست. رحمتی در میانه راه متوجه می‌شود نه می‌تواند توپ ارسالی را مشت کند و نه می‌تواند به چارچوب برگردد تا از دروازه‌اش حراست کند. البته رحمتی در روزی که مقابل العین ۶بار تسلیم شد، حداقل سه موقعیت گل را هم از حریف گرفت و بی انصافی است او را به تنهایی سرزنش کنیم ولی انصافا سید جان این چه وقت بیرون آمدن بود؟

او ۲ گل عجیب هم از راه دور خورد تا کلکسیونش تکمیل شود. رحمتی در طول این سال‌ها برای استقلال زحمات زیادی کشیده. اما بدون شک باید به کاربران توییتر حق دهد که توییت‌کرده‌اند: «این باخت یک خوبی برای استقلال داشت؛ استقلال از حضور افتخاری و رحمتی خلاص می‌شود».

دروازه‌بان مشهور استقلال که این سال‌ها کم هم برای تیمش حاشیه درست نکرده و حتی مربی دروازه بان های تیم را خودش مشخص می‌کند، حالا از لحاظ فنی هم چیزی برای ارائه به استقلال ندارد و شاید بهتر باشد همین فصل از جمع استقلال جدا شود. او باید قبول کند در این چندسال راه را مثل خیلی دیگر از ستاره‌های فوتبال ایران اشتباه رفت. برای خودش تیم چید و فراتر از یک کاپیتان عمل کرد. این مسائل، عملکرد فنی او را هم تحت‌الشعاع قرار داد تا در اکثر دیدارهای حساس استقلال، به جای ناجی بودن، نقش عامل اصلی باخت را بازی کند.