آیا منچستر یونایتد بدون زلاتان ابراهیموویچ تیم بهتری است؟

زلاتان ابراهیموویچ در این فصل برای منچستر یونایتد جادوگری کرد. این مهاجم 35 ساله با زدن 28 گل به علاوه‌ی پیروزی در ومبلی در مصاف برابر ساوتهمپتون در فینال جام اتحادیه همچنان حضور قدرتمندانه ی خود را اثبات می کرد.

به این ترتیب، وقتی این بازیکن سوئدی در ماه گذشته برابر اندرلشت از ناحیه ی زانو دچار مصدومیت شد، شاید لحظه ای فرارسید که فصل برای یونایتدی ها رو به تباهی می رفت. مردان خوزه مورینیو قرار بود چگونه بدون او به کار خود ادامه دهند؟

یونایتد توانست در مسابقه ی خارج از خانه ی خود برابر برنلی به پیروزی 2-0 دست یابد و در بازی بعد برابر من سیتی به تساوی رسید. آن ها در عین حال پیش از مصدومیت زلاتان، اما بدون حضور او، توانسته بودند صدرنشین لیگ برتر، چلسی، را نیز شکست دهند.

پس از پیروزی 1-0 آن ها برابر سلتاویگو در روز پنجشنبه، این طور به نظر رسید که آن ها بدون زلاتان هم می توانند تیم بهتری باشند. با توجه به این که ابراهیموویچ ممکن است آخرین بازی خود را برای این باشگاه کرده باشد، این می تواند خبری خوش برای شیاطین سرخ باشد. اما حقیقت چیست؟

تئوری

بدون هیچ تردیدی به کیفیت های ابراهیموویچ، وی در سن 35 سالگی به قدرت بدنی و مهارت های خود بیش از سرعتی که دارد وابسته است. همین مسئله موجب می شود یونایتدی ها از جناحین به خط حمله ی خود سرعت ببخشند. با حضور راشفورد و مارتیال که تیم را به جلو می رانند، یونایتد می تواند کارآمدتر بازی کند. گری نویل در این باره گفت: "این همان چیزی است که بدون زلاتان می توان به دست آورد. ضدحمله از ناحیه ی مرکزی میدان. منچستر یونایتد اکثر مواقع نیز این گونه بازی کرده."

در حالی که ابراهیموویچ در این فصل یک دارایی ارزشمند برای کسب افتخارات شخصی نزد باشگاه می تواند باشد، حضور او لزوماً به معنای کارآمدی بیشتر تیم نیست. نویل می‌گوید: "دو عملکرد تیم در برابر چلسی و برنلی بهترین عملکردهایی بود که در بازی های داخل و خارج از خانه می شد از یونایتدی ها دید."

شواهد

تا این جای فصل یونایتدی ها در هفت دیداری که ابراهیموویچ آن ها را از دقیقه ی اول همراهی نکرده بی شکست بودند. این پیروزی ها شامل برد 2-0 برابر چلسی، پیروزی برابر من سیتی و تساوی برابر آرسنال بوده.

با این حال، در چهار دیدار از آن مجموع نتیجه به تساوی کشیده شده، اما می توان گفت با حضور زلاتان امتیازهای به مراتب بیشتری به طور متوسط در هر دیدار گرفته اند. بن بست اولدترافورد در دیدار برابر وست بروم و سوانسی حاکی از مشکل بزرگتر آن ها در شکست رقباست.

مشکل

مورینیو تلاش کرده بدون آزردگی خاطر درباره ی آن هفت دیدار مصاحبه کند، اما به نظر می رسد که نمی تواند در درازمدت به این کار ادامه دهد. در عین حال به نظر می رسد چاره ای برای برخورداری از ابراهیموویچ در درازمدت وجود ندارد – به ویژه این که بدون او میزان گلزنی یونایتدی ها سقوط خواهد کرد.

پیدا کردن بازیکنی مانند او که در هر ده فصل گذشته دست کم بیست گل زده، یک سرمایه گذاری کلان را می‌طلبد. آنتونی گریزمان این توانایی را دارد، اما آیا می تواند جای خالی او را پر کند؟

ابراهیموویچ در عین حال در خارج از میدان نیز دارای نفوذ بالایی است. خوان ماتا درباره ی او چنین گفته: "همیشه در لحظه ی درست دکمه را فشار می دهد" و این رویکرد برای مورینیو یک دنیا ارزش دارد زیرا وی خواهان بازگرداندن ذهنیت پیروزی طلبانه به تیم است. از دست دادن ابراهیموویچ یک خطر بزرگ به حساب می آید.

نتیجه

این استدلال قوی وجود دارد که یونایتد می تواند با بازیکنان سرعتی تر در خط حمله به کار خود ادامه دهد و عملکردهای تیم بدون ابراهیموویچ شاید مورینیو را متقاعد کند که به دنبالی کسی مانند او در تابستان بگردد.

با این حال، برخلاف وین رونی که به تدریج تأثیر خود را در تیم از دست داده، ابراهیموویچ همیشه به عنوان گزینه ی اول راهی میادین خواهد شد. شماره ی 9 منچستر یونایتد شاید به عنوان بازیکن آزاد به اولدترافورد آمد، اما پیدا کردن جایگزینی برای او به طور حتم مستلزم هزینه ای گزاف است.