مسیر دشوار صعود ایران به جام‌جهانی ۲۰۱۸ روسیه چطور طی شد؟ / از داش‌اُغوز تا سن‌پترزبورگ

دوشنبه‌ ۲۲ خرداد یک شب فراموش ناشدنی برای ایران بود. تیم ملی برای اولین بار توانست خیلی راحت و زودتر از موعد مقرر به جام‌جهانی برسد. اینبار به روسیه.

اما تیم ملی ایران رسیدن به دروازه تزارها، راه پر پیچ و خمی را طی کرد. شاگردان کی‌روش در اولین مرحله انتخابی جام‌جهانی که توامان انتخابی جام‌ملت‌های ۲۰۱۹ امارات هم به حساب می‌آمد، ابتدا با عمان، ترکمنستان، گوام و هند هم‌گروه شدند.

تیم‌های سطح پایینی که همان ابتدا می‌دانستند صدرنشین گروه کسی نیست جز ایران. با این همه ماراتن رسیدن به روسیه، خیلی هم آسان برای ما شروع نشد. ما در بازی اول این گروه که در روزهای پایانی خردادماه سال ۹۴ برگزار می‌شد، در شهر داش‌اغوز ترکمنستان با تیم ملی این کشور یک بر یک مساوی کردیم. البته این بازی را می‌توان به نوعی سرآغاز پروژه تغییر نسل تیم ملی تحت هدایت کارلوس کی‌روش دانست. به طور مثال سردار آزمون از آن بازی‌ها بود که به ترکیب ثابت تیم ملی راه پیدا کرد و البته تک گل بازی را هم به ثمر رساند.

موتور تیم ملی اما از بازی دوم روشن شد. گوام در تهران ۶ گل از ما خورد و بعد در هند ۳ بر صفر پیروز شدیم. نام طارمی و آزمون به عنوان گلزن در هر ۲ بازی دیده می‌شد. آخرین بازی رفت را در عمان یک - یک کردیم تا در پایان این دور ۸ امتیاز از ۱۲ امتیاز ممکن کسب کرده باشیم. شاگردان کی‌روش اما در دور برگشت همین میزان رحم را هم از خود نشان ندادند. ما در تهران ۳ بر یک ترکمنستان را بردیم، در گوام ۶ بر صفر پیروز شدیم و در تهران با ۴ گل هند را بدرقه کردیم. آخرین بازی مان را هم در آزادی با ۲ گل سردار آزمون از عمان بردیم.

بدین ترتیب در پایان بازی‌های با ۲۰ امتیاز از ۸ بازی موجود، هم به مرحله نهایی انتخابی جام‌جهانی در آسیا رسیدیم و هم بلیط خودمان برای حضور در جام‌ملت‌های اسیا را رزرو کردیم. ایران در این دور از بازی‌ها ۲۶ گل زد و تنها ۳ گل دریافت کرد.

کار دشوار صعود اما تازه در مرحله نهایی شروع می‌شد. جایی که باید با کره‌جنوبی، ازبکستان، قطر، چین و سوریه مصاف می‌دادیم. راستش را بخواهید، از همان اول می‌دانستیم گروه‌مان گروه آنچنان دشواری نیست. در گروه ما نه خبری از ژاپن بود، نه عربستان و نه استرالیا. حتی از شر فوتبال به‌روز شده امارات هم در امان بودیم. البته باید با کره‌جنوبی مصاف می‌دادیم که جز قدرت‌های آسیا بود اما در ادامه نشان داد با روزهای اوجش فاصله بسیاری دارد. قطر هم هرگز در حد و اندازه های میزبان جام‌جهانی در سال ۲۰۲۲ نشان نداد.

همانطور که انتظار می‌رفت بازی‌ها را با برد شروع کردیم. در تهران کار قطر را در وقت‌های تلف شده تمام کردیم. با ۲ گل دیرهنگام قوچان‌نژاد و جهانبخش. در چین مساوی بدی داشتیم و در روزی که انگار روزمان نبود، صفر - صفر مساوی کردیم. در تاشکند، تیم چغر ازبکستان را با تک گل سیدجلال‌حسینی شکست دادیم و بعد مهم‌تری بازی رفت را در تهران بردیم. سردار آزمون در دقیقه ۲۵ ما را از کره‌‌جنوبی پیش‌انداخت و این برتری تا پایان حفظ شد.

آخرین بازی دور رفت اما بازهم مانند مرحله قبلی، با مساوی دوراز انتظاری پایان رسید. با تساوی بدون گل مقابل سوریه در مالزی.

با این تساوی رقابت‌در پایان دور رفت حسابی نزدیک شده بود اما ایران دور برگشت را با صلابت آغاز کرد. قطر را در دوحه با گل دقیقه ۵۲ طارمی شکست دادیم. بعد در تهران با یک گل که باز هم طارمی زد، از سد چین گذشتیم.

نتایج دیگر بازی‌ها باعث شد ایران با این امتیازها در دور برگشت، خود را آماده یک جشن تاریخی کند. روز موعود فرا رسید و ما در یک دوشنبه دوست‌داشتنی، ازبک‌ها را در تهران ۲ بر صفر بردیم؛ با ۲ گل زوج مرگبار خط حمله‌مان؛ سردار آزمون و مهدی طارمی.

حالا و با توجه به باخت کره‌جنوبی به قطر، نه تنها صعودمان به دور بعد مسجل شده، بلکه عنوان صدرنشینی‌مان در گروه هم دست نخورده باقی خواهد ماند. ما در مرحله نهایی انتخابی جام‌جهانی هرگز گلی دریافت‌نکرده‌ایم و امیدواریم این رکورد را تا پایان حفظ کنیم.