گزارش ویژه | در جام کنفدراسیون‌ها باید منتظر چه چیزی باشیم؟

طی روزهای آتی، جام کنفدراسیون‌ها، بخشی از هیجان و استرس جام جهانی ۲۰۱۸ را به ما منتقل خواهد کرد. با فروکش کردنِ هیجانِ لیگ‌های اروپایی، و به اتمام رسیدن تمامی مسابقات، اکنون فرصت به تیم‌های ملی و قهرمان قاره‌ها رسیده تا بتوانند در جام کنفدراسیون‌ها خود را محک بزنند و در اندیشه‌ی قهرمانی در این تورنمنت باشند!

شهرهای سن‌پترزبورگ، کازان، سوشی و مسکو به‌عنوان شهرهای میزبانِ دهمین دوره از رقابت‌های کنفدراسیون‌ها انتخاب شده‌اند و در جدال افتتاحیه، از ساعت ۱۹:۳۰ دقیقه شنبه‌شب، تیم میزبان یعنی روسیه، به مصاف نیوزلند می‌رود. در گروه A رقابت‌ها تیم‌های روسیه، نیوزلند، پرتغال و مکزیک، و در گروه B نیز تیم‌های آلمان، شیلی، استرالیا و کامرون حضور دارند و می‌کوشند تا بهترین نتیجه‌ی ممکن را کسب بکنند.

جالب است بدانید تیم میزبان، در کنار پرتغال و شیلی اولین حضور خود در این تورنمنت را تجربه می‌کنند و درعوض، مکزیک با ۶ مرتبه حضور در جام کنفدراسیون‌ها، باسابقه ترین کشور حاضر در تورنمنتِ سال ۲۰۱۷ به شمارمی‌آید. در ضمن این را هم بگوییم که هواداران روسیه و آلمان بیشترین، و هوادران شیلی کم‌ترین درصد بلیط خریداری شده را به خود اختصاص داده‌اند.

پیشتر از جام کنفدراسیون‌ها به‌عنوان تورنمتی بی‌اثر که تنها برای بازیکنان خستگی به‌ ارمغان می‌آورد یاد شده بود ولی با تمام این موارد جام کنفدراسیون‌ها برای طرفداران رقابت‌های ملی خاطره‌ساز و جذاب خواهد بود.

در ادامه‌ی گزارش بیشتر با ۸ تیم‌حاضر و شرایط به‌خصوص‌شان آشنا خواهیم شد.

گروه A

قهرمان اروپا، کونکاکاف، اقیانوسیه و کشور میزبان در این گروه حضور دارند و بدون شک بازی‌های جذاب و زیبایی را نیز برای بینندگان تلویزیونی پدید خواهند آورد: با تمام این تفاسیر آن‌چیز که ارزش این‌گروه را بالا می‌برد حضور تزار‌هاست. تمامی کارشناسان و خبرنگاران بر این‌باورند که جام کنفدراسیون‌ها می‌تواند سکوی پرتابی مناسب برای روسیه باشد و آن‌ها با درخشش در این تورنمنت بخشی از غرور از دست‌رفته‌شان را بازپس می‌گیرند و به‌واسطه‌ی همین امر، در جام جهانی ۲۰۱۸ نیز بیشتر به چشم خواهند آمد; این روزها دیگر ضعف اساسی فوتبال روسیه برکسی پوشیده نمانده و پس از اتمام یورو ۲۰۱۶ برهمگان ثابت‌شد که تزار‌ها دیگر قدرت زمان سابق را ندارند. استنانیسلاو چرچسوف از ستارگانی همچون رومن پاولیوچنکو و آندری آرشاوین بهره نمی‌برد اما می‌تواند امیدوار باشد که با همین تیم فعلی حداقل پس از پرتغال به‌عنوان تیم دوم راهی مرحله‌ی بعدی بشود.

هدفی که برای رسیدن به‌آن باید تلاش زیادی انجام بدهند و در اولین قدم از سد نیوزلند با انگیزه عبور بکنند; نماینده‌ی قاره اقیانوسیه پیشتر سه دوره و در طی سال های ۱۹۹۹، ۲۰۰۳ و ۲۰۰۹ در جام کنفدراسیون‌ها حضور داشته. آن‌ها تحت نظر آنتونی هادسون به روسیه آمده‌اند و برخلاف تصورات چندان دست و پا بسته نیستند!

از کریس وود ۲۵ ساله به‌عنوان عصای دست هادسون یاد می‌شود و برخی معتقدند بازیکن لیدز یونایتد که در تیم ملی شماره‌ی ۹ را بر تن دارد، می‌تواند خود و کشورش را به‌عنوان شگفتی ساز این مسابقات معرفی بکند.

در آن سو هم وضعیت پرتغال و مکزیک تا حدودی مشخص است; دو تیم از بخت‌های اصلی صعود از گروهA به‌حساب می‌آیند و شاید اجازه‌ی فکر کردن در مورد مرحله‌ی حذفی را هم به روسیه و نیوزلند ندهند.

پرتغال با فرناندو سانتوس به قهرمانی در یورو ۲۰۱۶ رسید و حالا با تمام قدرت آمده تا دراولین حضور خود قهرمانی در جام کنفدراسیون‌ها را بدست بیاورد. مهره‌ی اصلی برزیل اروپا همچون سابق کریستیانو رونالدو خواهد بود و حریف‌ابتدایی‌آن‌ها شاگردان خوان‌کارلوس اوسوریو هستند; مکزیک در جام کنفدراسیون‌ سال‌ های ۱۹۹۵، ۱۹۹۷، ۱۹۹۹، ۲۰۰۱، ۲۰۰۵ و ۲۰۱۳ حاضر بوده و در سال ۱۹۹۹ نیز با غلبه بر برزیل، قهرمان این رقابت‌ها شد. اوسوریو از حیث مهره به‌هیچ عنوان با مشکل روبه رو نیست و به خوبی توان رقابت‌ با ۳ تیم دیگر حاضر در گروه خود را دارد. مکزیک و پرتغال یقیناً از بخت‌های قهرمانی به حساب می‌آیند و تماشای مسابقات‌شان بسیار هیجان انگیز خواهد بود.

با این حساب آیا همچون پیش‌بینی‌های انجام شده، روسیه و نیوزلند از گروه A کنار می‌روند یا اینکه شگفتی سال ۲۰۱۷، حذف قهرمان اروپا و کونکاکاف از جام کنفدراسیون‌ها خواهد بود؟

گروه B

چه چیزی می‌تواند زیباتر از دست و پنجه‌نرم کردن چهار مربی با دانش دنیای فوتبال باشد؟

یواخیم لو، هوگو بروس، خوان آنتونیو پیتزی و آنگه پوستکوعلو به عنوان مربیان کشورها‌ی آلمان، کامرون، شیلی و استرالیا به‌حساب می‌آیند و درصدد رساندن تیم‌شان به مرحله‌‌های بالاتر خواهند بود.

کامرون پیشتر در سال‌های ۲۰۰۱ و ۲۰۰۳ در جام کنفدراسیون‌ها به میدان رفته و سال ۲۰۱۷ سومین تجربه‌ی آن‌ها خواهد بود. شاگردان هوگو بروس هم به‌عنوانِ قهرمان آفریقا پا در این عرصه‌ گذاشته‌اند و باید هرطور که شده از حیثیت فوتبال قاره‌ی خود دفاع بکنند.

قهرمان آمریکای جنوبی، جهان و آسیا هم در گروهB جای گرفته‌اند و رقابت‌شان برای صعود بسیار بحث‌برانگیز خواهد بود. شیلی طی سالیان اخیر بسیاری از غول‌های جهان را به چالش کشیده و مطمئنا فوتبال دوستان فینال کوپا آمِریکا را فراموش نکرده‌اند که چگونه شیلی به مقام قهرمانی رسید.

ژرمن‌ها نیز تحت نظر یواخیم لوو آمده‌اند تا ثابت بکنند همچنان بهترین تیم جهان هستند; لوو بر روی بسیاری از ستارگان تیمش خط قرمز کشیده و با تیمی متفاوت و جوان راهی روسیه شده‌است. بنابر اعتقاد فوتبال دوستان جهان آلمان و شیلی از شانس بیشتری برای صعود از گروه B به مرحله‌ی حذفی برخوردار هستند اما یادمان نرود کامرون و استرالیا می‌توانند در این‌راه برای‌شان سنگ‌اندازی بکنند.

شیلی در بازی اول خود بدون کلوودیو براوو پذیرای کامرون خواهد بود و آلمانِ متفاوت یواخیم لوو به مصافِ استرالیا، پرچم‌دار قاره‌ی کهن خواهد رفت.

کیکر جدالِ آلمان و پرتغال را به‌عنوان فینال رقابت‌های جام کنفدراسیون‌های ۲۰۱۷ روسیه پیش‌بینی کرده‌است و ژرمن‌ها را قهرمان بلامنازع می‌داند. حالا باید منتظر ماند و دید در نهایت این حدس درست از آب درخواهد آمد یا خیر!

مهم‌ترین مصاحبه‌ها

یواخیم لوو: «در سال ۲۰۱۵ هم این را گفتم و می‌دانستم که پس از فتح جام جهانی در جام کنفدراسیون ها شرکت خواهیم کرد. در آن زمان تصمیم خودم را گرفته بودم و می‌دانستم پس از قهرمانی جهان باید به گونه ای خود را بازسازی کنیم. درباره تغییر فلسفه تیم حرف نمی‌زدم. نیاز به خون تازه و تغییر داشتیم. همه نیاز به تغییر دارند. تغییر نکردن در چهار سال همه چیز را غیرممکن می‌کرد. اسپانیا در سال ۲۰۱۰ قهرمان شد و در سال ۲۰۱۴ تقریباً همان ترکیب ۲۰۱۰ را داشتند و در مرحله گروهی حذف شدند، با اینکه بازیکنان بزرگی داشتند. تغییر لازم است. برای من جام کنفدراسیون ها در روسیه یک فرصت مناسب برای پوست‌اندازی است.»