کدام بازیکنان باید میلان را در تابستان امسال ترک کنند؟

میلان فعال ترین باشگاه در آخرین پنجره های نقل و انتقالات بود و موفق شد متئو موساکیو و فرانک کسیه را به سن سیرو بیاورد این در حالی است که چندین بازیکن دیگر هم قرار است به جمع روسونری اضافه شوند.

اما در حالی که مونتلا باید تیمش را برای فصل آینده در سه جبهه مختلف به میدان بفرستد، کدام بازیکنان باید میلان را ترک کنند و کدام بازیکنان برای روسونری موثر بوده و باید همچنین در سن سیرو بمانند:

از دروازه بان تا خط هجومی به بررسی می کنیم که کدام بازیکنان باید سن سیرو را ترک کنند و به حضور کدام بازیکنان نیاز است:

آلساندرو پلیزاری:

او که زمانی توسط برلوسکونی، دونارومای دوم نامیده شد، از استعداد و توانایی بسیار بالایی برخوردار است. این بازیکن که از پنج سالگی در باشگاه میلان بوده و صورتی بچه مانند دارد، در فصل 2017-2016 دروازه بان ذخیره دوناروما بود در حالی که نتوانست حتی در یک دیدار از سری آ به میدان برود. مسئله قرارداد جیانلوئیجی دوناروما با میلان احتمالا حل خواهد شد، اما بهتر است پلیزاری در سن سیرو مانده و نکات لازم را از استوراری بیاموزد.

می ماند.

لوکا آنتونلی:

آنتونلی که فصل گذشته چند بار مصدوم شد، در کل رقابت های سری آ فقط 309 دقیقه میدان رفت. آنتونلی در طول مسابقات فصل قبل تنها یکی از پنج مدافع آخر میلان بود و همین شرایط را برای او سخت می کرد. در حالی که احتمال جدایی متیو دی شیلیو از روسونری وجود دارد، داویده کالابریا باید یک فصل دیگر در میلان بماند و این منطقی است که لوکا آنتونلی هم یک فصل دیگر را در تیم ایتالیایی سپری کند. او اگر مصدوم نباشد بی شک مدافع مطمئن و خوبی است.

می ماند.

گابریل پالِتا:

برای بیشتر مسابقات فصل گذشته، پالِتا بهترین گزینه مونتلا برای بازی کردن در کنار آلسیو روماگنولی بود. پالتا فصل گذشته بسیار محکم و نفوذ ناپذیر ظاهر شد و همین مسئله به روماگنولی اجازه داد که بیشتر در کارهای هجومی شرکت کند.

از سوی دیگر پالتا در برخورد با بازیکنان حریف اصلا احتیاط نمی کرد و همین باعث شد در سی مسابقه، پنج بار کارت قرمز بگیرد. گوستاوو گومز آماده است که تاثیر خود را در تیم ایتالیایی نشان دهد در حالی که کریستین زاپاتا کمک زیادی به تیمش می کند و هر موقع میلان نمایش خوبی دارد نقش این بازیکن برجسته است. بنابراین آزاد کردن پالِتا توسط میلان امری منظقی به نظر می آید.

داویده کالابریا:

رقابت های فصل گذشته سری آ فرصت بسیار خوبی برای کالابریا بود که اولین مسابقاتش را در مهم ترین دیدارهای باشگاهی ایتالیا تجربه کند.

کالابریا با وجود مشکلاتی که در فصل گذشته داشت توانست دوازده بار به میدان برود و در همین مسابقات نشان داد که چرا یکی از آینده دارترین بازیکنان روسونری است. او با انرژی بالایی در نقاط مختلف زمین جا به جا می شد، ارسال های بسیار دقیقی داشت و فعالانه در کارهای دفاعی و تهاجمی تیمش شرکت می کرد.

اما با این آمادگی بالا آیا کالابریا باز هم باید در شرایطی باشد که گاهی به میدان برود و گاهی نه؟ آیا این به روند پیشرفت او آسیب نمی رساند؟ آیا بهتر نیست کالابریا به شکل قرضی به باشگاهی برود که در آن بتواند بیشتر بازی کند؟

می رود.

آندره آ برتولاچی:

مدت دو سال از حضور برتولاچی در میلان می گذرد اما این بازیکن هنوز توانسته حتی نیمی از توانایی های خود را در سن سیرو نشان دهد.

برتولاچی قبل از پیوستن به میلان در جنوا بود،در حالی که با پذیرفتن نقش هافبک تهاجمی در این تیم عالی کار می کرد. اما برتولاچی در میلان نتوانسته با همان کیفیت قبل بازی کند و چه زیر نظر سینشیا میهایلوویچ و چه وینچنزو مونتلا اصلا عملکرد جالب توجهی نداشته است.

اما در حالی که باشگاه بولونیا خواهان به خدمت گرفتن برتولاچی است هیچ یک از طرفداران میلان برای ماندن او التماس نخواهند کرد!

می رود.

یورای کوتسکا:

کوتسکا در فصل 2015-2014 تکیه گاه میلان بود و به دلیل عملکرد محکم و شجاعانه اش در زمین لقب «تانک » را به خود اختصاص داد.

کوتسکا می تواند در کارهای هجومی شرکت کند و به نحو کارآمدی بر پای بازیکنان حریف تکل های خشن انجام دهد، اما در کنار این ها کوتسکا بازیکن خلاقی نیست و مقداری از مسئولیت های خط میانی میلان به فرانک کسیه واگذار خواهد شد و با این شرایط به نظر می رسد کروتسکا مازاد بر نیاز باشد. ممکن است مونتلا در اندیشه بازسازی رابطه اش با این بازیکن باشد، این در حالی است که یوونتوس هم خواهان به خدمت گیری کوتسکا است.

تورین مقصد خوبی برای کوتسکا است و فروش این بازیکن به بانوی پیر سرمایه قابل توجهی را به میلان می آورد، پس اجازه بدهید کوتسکا به تورین برود!

می رود.

ماتی فرناندز :

ماتی فرناندز که در اصل بازیکن فیورنتیناست فصل قبل را به شکل قرضی در سن سیرو سپری کرد در حالی که گاهی در ترکیب تیمش قرار می گرفت و گاهی هم بر روی نیمکت ذخیره ها می نشست و نهایتا مجموع زمان حضور او در میدان 652 دقیقه شد.

ماتی فرناندز در رقابت های فصل قبل نقش ثابتی در خط میانی تیمش نگرفت و تنها بر اساس مصدومیت یا ناآمادگی سایر بازیکنان به میدان می رفت، با وجود این در دقایق آخر بعضی از مسابقات، مونتلا او را به زمین آورد و فرناندز برای تیمش مفید واقع شد. مثلا در ماه مارچ به جنوا گل حساسی زد و در دیدار تعیین کننده تیم ششم جدول با بولونیا باز هم برای میلان گلزنی کرد. دو بار به هم تیمی هایش پاس گل داد.

میلان برای مسابقات فصل آینده نیاز به یک پشتوانه مناسب دارد و درست به همین دلیل به نظر می رسد نگه داشتن ماتی فرناندز در سن سیرو کار درستی باشد.

می ماند.

آندره آ پولی:

زمانی آندره آ پولی در سامپدوریا می درخشید و یک بازیکن آینده دار و مستعد به شمار می رفت. انرژی بالای او در زمین و انگیزه‌اش حتی بر روی نیمکت ذخیره ها از ویژگی های مهم او بودند.

اما حالا برای بسیاری مهم نیست که آیا او در فصل تابستان میلان را ترک کند یا نه. در همین شرایط فعلی دو باشگاه بولونیای ایتالیا و مونترال ایمپکت امریکا او را می خواهند. جوئی ساپوتو رئیس باشگاه بولونیا قصد دارد همان طور که موفق شد بلریم ژمایلی را به بولونیا ببرد، آندره آ پولی را هم به ترکیب تیمش اضافه نماید.

جیانلوکا لاپادولا:

این بازیکن توانا با تلاش توقف ناپذیر، سخت کوشی و اراده مصمم خود، قلب هواداران روسونری را تسخیر کرده.

لاپادولا که در ترکیب پسکارا سی بار گلزنی کرده بود، در میلان و زیر نظر مونتالا بیشتر به عنوان بازیکن ذخیره کارلوس باکا به میدان می رفت. این در حالی است که با وجود آمار نه چندان مناسب گلزنی اش ( هشت گل و چهار پاس گل) در سری آ، باز هم محبوب هواداران است.

تقریبا همه شرایط برای جدایی لاپادولا از میلان آماده است و فقط تصمیم نهایی این بازیکن مانده در حالی که باشگاه ایتالیایی به دنبال یک نام بزرگ برای پر کردن جای خالی لاپادولاست.

مسلما در تابستان نقل و انتقالات عده ای از باشگاه ها به سراغ او خواهند آمد و اگر او تمایل داشته باشد می تواند در جای دیگری بازی کند اما فارغ از اخباری که ما از این بازیکن شنیده ایم، او می خواهد در میلان بماند و حدس ما این است که می ماند.