کونته و کلوپ، احساسات تعطیل!

اسکار وایلد در "تصویر دوریان گری" چنین نوشت: "نمی خواهم قربانی احساسات خود باشم. می خواهم آن ها را به کار گیرم، لذتش را ببرم و حاکمشان کنم." و معدود مربیانی هستند در لیگ برتر که به طور مرتب از احساسات خود استفاده می کنند و آن ها را به کار می گیرند.

بسیاری از مربیان سعی می کنند خشک و بی روح کنار زمین بایستند و شاگردان خود را راهنمایی کنند، اما آنتونیو کونته از چلسی و یورگن کلوپ از لیورپول به واقع دو استثنای قابل توجه هستند. دو مربی هیجانی در کنار زمین که همیشه عصبی هستند و در تمام مدت بازی در کنار زمین بالا و پایین می پرند و می دوند.

در این مقاله سعی کردیم برخی ویژگی های این دو مربی را با هم مقایسه می کنیم. کدام یک از این دو مربی کار خود را بهتر انجام می دهد.

واقعاً، واقعاً خوشحال به نظر می آیند

برای خیلی از ما سخت است لذت بردن از پیروزی های چلسی، اگرچه دوست نداشتن واکنش های کونته کار بس دشواری است. نگاهش کنید: اینجا تیمش 4-3 برابر واتفورد به پیروزی دست یافته. درست مثل بچه هایی می ماند که یک عروسک جدید خریده اند.

تصویر شق و رق و جدی یورگن کلوپ در ساعت دو به هیچ وجه با تصاویری که از او در کنار زمین می بینیم یکی نیست، با آن رنگ سفید مرواردیدی اش، وقتی چشم هایش برق می زند و نیش اش تا بناگوش باز است.

غم یا شکست برابر یک تیم بد

مسیر چلسی تا قهرمانی، یک بار هم شاهد شکست شاگردان کونته به خوزه مورینیو و تیم او بود در اواسط آوریل. در این تصویر، چهره ی خموده و ناراحت کونته را می بینیم.

کلوپ در این فصل بیش از کونته بی نوایی کشید – اساساً هرگاه لیورپول با تیمی در نیمه ی پایینی جدول بازی می کرد – و در این تصویر چهره ی کلوپ را می بینید که تیمش 2-0 به هال باخته و بدجوری دلسرد است.

زمان بازی با تونی پولیس

کونته چند هفته پیش، قبل از دیدار برابر وستبروم، احساس دو به شک دارد. چشم هایش می گوید، این چیزی نیست که دنبالش بودیم.

این هم از کلوپ پیش از دیدار برابر وستبروم. مگر بازی دادن تونیس پولیس چه مشکلی دارد که این همه استرس ایجاد می کند؟

خشم لازم در لیگ قهرمانان

عصبانیت باعث فرسایش اعصاب و تنش می شود – به ویژه اگر تیم شما با ترکیب 3-4-3 بازی کند، یعنی همان ترکیب دلخواهتان. کونته همیشه دستورات خود را با خشمی آتشین به شاگردانش انتقال می دهد. همین هم موجب شد تیمش 2-1 از سد تاتنهام بگذرد.

شکست 2-0 لیورپول به برنلی در آگوست گذشته هواداران را حسابی کلافه کرد، اما کلوپ به بهترین شکل توانست خشم خود را تخلیه کند.

استیل آبی، یا قابلیت برای مدل شدن

هر دو مربی می توانند در بهترین سالن های مد میلیون ها دلار ساعت یا ماشین بفروشند. تبلیغاتی که محوطه ی قانونی قرارگیری مربیان است، قطعاً اوضاع بهتری دارند.

عبوس، جدی و شیک: این است پرستیژ کلوپ. نگاه قدرتمندانه ای دارد که برتری، آرامش و اطمینان را به طرف مقابل انتقال می دهد.

رفتار با دیگران

کونته همیشه کسی است که پای ثابت جشن هاست اما در این کار ژست و رفتار شیک همیشگی خودش را رها می کند، به ویژه وقتی به اطراف زمین می دود تا به بازیکنانش تبریک بگوید و خوشحالی اش را به هواداران انتقال دهد. این هوادار خوش شانس توانسته در شادی کونته و پیروزی 2-1 چلسی برابر وستهام شریک شود.

شکست آرسنال در شروع فصل گواه محکمی بود از عزم سرخ ها به فتح لیگ برتر. خرید سادیو مانه، خرید درخشانی بود و کلوپ نمی توانست شادی خود را با او تسهیم نکند. جالب است.

حرف آخر

کونته شاید یک هوادار هنرمند باشد، اما لقبی که به او داده اند بیش از همه در جریان پیروزی 1-0 چلسی برابر ساندرلند نمایان شد: "آقای فریاد". شاید این بهترین روش برای تضمین اجرای دستورات او از کنار زمین باشد.

کلوپ از زمانی که به آنفیلد آمد تاکنون چندین عینک عوض کرده. کریستین بنتکه پس از آن که آدام لالانا توانست گل پنجم تیمش را به ثمر برساند، عینک سرمربی راشکست. اما خود کلوپ هم عینک خود را می شکند: این هم تصویر شادمانی او پس از پیروزی 2-0 تیمش برابر لستر است.