پنج بازیکنی که می توانند بعد از رونی کاپیتان تیم ملی انگلستان شوند

1-گری کیهیل

مدافع وسط چلسی، حاضر است که بازوبند کاپیتانی تیم ملی انگلستان را از وین رونی بگیرد.

وقتی جان تری دیگر در برنامه مربیان چلسی جایی نداشت و در آستانه ترک باشگاه بود؛ کیهیل حاضر شد به عنوان کاپیتان جدید آبی های لندن جای اسطوره آبی ها را بگیرد.

کیهیل در حال حاضر کاپیتان دوم سه شیرها هم هست و در حالی که ترکیب تیم ملی انگلستان دائما در حال تغییر است، کیهیل همواره یکی از بازیکنان ثابت این تیم به شمار می رود، یک مدافع مطمئن و مستحکم که 56 بازی را برای تیم ملی انگلستان در کارنامه دارد.

گرت ساوتگِیت بازیکن اسبق تیم ملی انگلستان و سرمربی سه شیرها در مورد کیهیل می گوید:"به نظر می رسد به کیهیل در حد توانایی و تجربه اش بها داده نمی شود و در مورد نقش موثرش در ترکیب سه شیرها سکوت شده و این سکوت ادامه دارد."

او در سن سی و یک سالگی، یکی از مهم ترین بازیکنان انگلستان است و در مقاطعی که رونی به هر دلیلی در ترکیب سه شیرها حضور نداشته؛ او بازوبند را بر بازو بسته است.

2- جردن هندرسون

این هافبک لیورپول که به تازگی کاپیتانی لیورپول را هم به عهده گرفته، چشم به مسابقات جام جهانی 2018 دوخته است. او نه مسن ترین و نه با تجربه تارین بازیکن سه شیرهاست، اما این بازیکن 27 ساله اخیرا ثابت کرده که یک رهبر توانا و مقتدر است.

گرفتن بازوبند کاپیتانی از بازیکنی مثل استیون جرارد اصلا آسان نیست و قطعا هر بازیکنی از عهده این وظیفه برنخواهد آمد.

لیورپول هم درست مثل انگلستان زمانی که ترکیب جوانی داشت؛ جردن هندرسون را به عنوان کاپیتان خود انتخاب کرد. خونسردی هندرسون و آرامش او؛ تمام تردیدها را در مورد عملکردش از بین می برد. این آرامش به شکلی بوده که حتی دیه گو کاستا را با آن همه عصبانیت و پرخاش در زمان رویارویی آرام کرده است.

گری ساوتگیت در این باره می گوید:" او حرف هایی دارد که باید در تیم ملی انگلستان بزند."

هندرسون از آن چه می خواد انجام دهد؛ تصویر روشنی دارد. او از یک ذهن تاکتیکی شفاف و عالی برخوردار است."

وقتی بازوبند کاپیتانی تیم ملی انگلستان از وین رونی گرفته شد هم کیهیل و هم هندرسون از کاندیداهای کاپیتانی سه شیرها بودند که نهایتا هافبک لیورپول پیروز شد.

 3- جو هارت

جو هارت که در حال حاضر به شکل قرضی در وستهام حضور دارد؛ از زمان حضور گواردیولا در من سیتی؛ جایگاه خود را در تیم انگلیسی از دست داد، این در حالی است که هارت هنوز هم یکی از مهم ترین اعضای تیم سه شیرهاست.

هارت در عین حال، با سابقه 72 بار پوشیدن پیراهن تیم ملی انگلستان با تجربه ترین بازیکن حال حاضر سه شیرهاست، در حالی که تعداد حضور سایر اعضای این تیم در ترکیب تیم ملی کشورشان به 60 هم نمی رسد. با وجود این صحبت ها تنها چیزی که باعث می شود ساوتگیت به کاپیتانی هارت در تیم ملی انگلستان شک کند؛  ظهور دروازه بان 24 ساله استوک سیتی؛ یعنی جک باتلند است که اگر در مسابقات فصل قبل با مصدومیت مواجه نمی شد؛ شاید الان دروازه بان اول سه شیرها بود.

جو هارت یک فصل دیگر فرصت دارد که دروازه بان اصلی و شماره یک تیم ملی انگلستان شود. اما وضعیت وستهام فعلا تا حدودی جلوی پیشرفت هارت را گرفته؛ مگر این که خود او خاطره سال های یکه تازی اش را در دروازه تیم ملی انگلستان دوباره زنده کند.

4- هری کِین

فقط 79 ثانیه طول کشید تا هری کِین در نخستین مسابقه ملی اش برای سه شیرها گلزنی کند. او قبل از دعوت به تیم ملی انگلستان؛ توجه لیگ برتر را به خود معطوف کرده بود.

هری کین هدف های بزرگی دارد. رکورد گلزنی ها و عملکرد تحسین برانگیز کِین نشان می دهد که اگر همچنان در لیگ برتر بماند؛ رکورد گلزنی آلن شیرر را هم در لیگ برتر خواهد شکست.

او تنها 24 ساله است و راهی دراز را در پیش روی خود دارد.

هری کین در این باره می گوید:" من به شدت دوست دارم که کاپیتان تیم ملی انگلستان شوم. من نمی دانم احساس مائوریسیو پوچتینو در زمان بستن بازوبند کاپیتانی بر دستان من چه بود؛ اما این را می دانم که این ناب ترین لحظه زندگی من به شمار می رود."

چه کسی بهتر از یک گلزن قهار و حرفه ای می تواند تیمی را رهبری کند، در حالی که هری کین با وجود بازنشستگی جیمی واردی و جوانی جیمی واردی؛ حتما در ترکیب ثابت سه شیرها خواهد بود.

5- اریک دایر

اگر ساوتگیت بخواهد برای یک مدت زمان طولانی؛ کاپیتانی را برای تیمش تعیین کند؛  اریک دایر می تواند استعداد مناسبی برای کاپیتانی سه شیرها دارد.

اریک دایر 23 ساله اغلب به عنوان هافبک دفاعی به میدان می رود اما اگر لازم باشد می تواند در پست دفاع آخر هم بازی کند. او یک بازیکن باهوش و با گیرایی بسیار بالا در زمین است.

در گذشته تیم ملی انگلستان را به باند و باندبازی متهم می کردند به این شکل که بازیکنان هر تیم برای خودشان دسته و گروهی را در تیم ملی ایجاد می کردند اما با کاپیتانی دایر دیگر شاهد چنین چیزی در بین سه شیرها نخواهیم بود.

اریک دایر در این باره می گوید:" وقتی اسم بازیکنان تیم ملی اعلام شد؛ متوجه شدیم که 15 باشگاه مختلف در ترکیب تیم ملی مشارکت دارند. اما من اصلا دوست ندارم در تیم ملی بحث رنگ پیراهن مطرح باشد. در تیم انگلستان در حال حاضر جبهه و جبهه بندی باشگاهی، جایی ندارد."

اریک دایر با توجه به اخلاق و ویژگی های فنی می تواند برای فوتبال دوستان جوان انگلستان یک الگوی کامل هم باشد. او معنی و مفهوم الگو بودن را به خوبی درک می کند و می فهمد که کودکان و نوجوانان انگلستان به او نگاه می کنند.

دایر در این باره می گوید:" ما بازیکنان باید مسیر درستی را برای زندگی و ورزش انتخاب کنیم چون بچه ها و نوجوانان به ما نگاه می کنند و از ما الگو می گیرند."

بی شک اریک دایر مصداق بارز حرف خودش است!

sportkeeda.com