روزی که نیمار و برزیل اشک ریختند / آیا نیمار به همراه سلسائو قهرمان جام جهانی 2018 می‌شود؟

نفس های یک ملت در سینه حبس شده است. نیمار در استادیوم کاستادِلا فورتازلا بر روی پشت روی زمین افتاده، در حالی که به دلیل ضربه زانوی خوآن کامیلو زونیگا بر کمرش به شدت احساس درد می کند.

برزیل در دیدار مرحله یک چهارم نهایی با نتیجه  دو بر یک از کلمبیا جلو است، ولی هنوز چهار دقیقه تا پایان مسابقه باقی مانده است. ولی نیمار می خواهد بلند شود و دوباره بازی کند، اما مارسلو فریاد می زند:" نه، نه! حرکت نکن منتظر پزشکان بمان."

اما نیمار سعی می کند بلند شود، اما نمی تواند و می گوید:" احساس می کنم پاهایم مال خودم نیستم." مارسلو فریاد می زند و کمک می خواهد. در میان شلوغی و هیاهوی کنار زمین، کادر پزشکی هم برای ورود به زمین به مشکل بر می خورند و این موضوع مارسلو را عصبی می کند. در نهایت نیمار به وسیله برانکارد به کنار زمین برده می شود و کادر پزشکی سریعا بر بالین او حاضر می شوند. نیمار در رنج است و تشخیص کادر پزشکی یک آسیب دیدگی شدید در پشت اوست. نیمار به بیمارستان سائو کارلوس در فورتازلا منتقل می شود. جایی که عده زیادی از طرفدارانش جمع شده اند تا از شرایط ستاره برزیلی اطلاع کسب کنند. برزیل کلمبییا را شکست می دهد اما نگرانی جدی وجود دارد که نیمار در دیدار با آلمان در مرحله نیمه نهایی غایب باشد.

شایعات زیاد می شوند:"حال نیمار خوب است. او می تواند برای مسابقه فینال برگردد. نه تمام شد! او دیگر نمی تواند بازی کند و باید بر روی یک ویلچر بنشیند."

نیمار در انتظار نتایج آزمایشاتی است که بر روی او انجام شده تا از شدت مصدومیتش آگاه شود. پزشکان می آیند و به او می گویند:" هم اخبار خوب برای تو داریم و هم بد، کدام را اول بگوییم؟" نیمار اخبار بد را انتخاب می کند. "خب جام جهانی برای تو تمام شد."

نیمار منتظر اخبار خوب می ماند در حالی که فکر می کند خبر خوبی وجود نداشته باشد. پزشکان می گویند:" تو می توانی راه بروی. تو دچار مصدومیت شکستگی استخوان ورتبرال شده ای، اما اگر این شکستگی با فاصله تنها دو سانتی متر به سمت راست اتفاق می افتاد، تو فلج شده بودی."

نیمار شکر می کند که شکستگی دو سانتی متر آن ورتر اتفاق نیفتاده اما او و هوادارانش تا چند روز گریه می کنند. ستاره برزیلی از این که نتوانسته با پیراهن برزیل جام قهرمانی جهان را لمس کند، به شدت ناراحت و ناامید است.

در روز هشتم جولای سال 2014 ملتی با نیمار اشک می ریزند. نلسون رودریگز نمایشنامه نویس قدیمی و  معروف برزیلی جمله ای دارد که :" برای هر کشوری یک تراژدی غیر قابل جبران وجود دارد. چیزی مثل حادثه هیروشیما. هیروشیمای برزیل، شکست ما از اروگوئه در سال 1950 بود."

با توجه به علاقه رودریگز به بزرگ نمایی، نمی دانیم که اگر او امروز زنده بود، در مورد باخت سنگین برزیل از آلمان در دوره قبلی جام جهانی چه می نوشت.  

در دیدار نیمه نهایی دوره قبل جام جهانی، برزیل تا دقیقه 29 با نتیجه 5 بر 0 از حریف عقب بود و بعضی از تماشاگران طرفدار برزیل بین دو نیمه استادیوم را ترک کردند. این سنگین ترین شکست برزیل در طول تاریخ حضورش در جام جهانی و اولین شکست رسمی آن ها در خانه خودشان بعد از 39 سال بود. آن هایی که در استادیوم ماندند شروع به هو کردن بازیکنان سلسائو کردند و حتی با هر گل آلمان بازیکنان حریف را تشویق می کردند.

خیلی از هواداران برزیل در جریان این مسابقه پیراهن های برزیل را از تن خود در آوردند و حتی عده ای پیراهن هایشان را آتش زدند در حالی که یک نفر به شکل غیر عادی شروع به گاز گرفتن پیراهن خود کرد. نگرانی زیادی وجود داشت که این شکست سنگین منجر به درگیری و خشونت در خیابان شود. با این حال چنین اتفاقی نیفتاد و فقط کشور در ناراحتی و ناامیدی فرو رفت.

نیمار هم مثل هر برزیلی دیگر از این شکست شوکه شده و در این مورد می گوید:" من با نامزدم در خانه مسابقه را می دیدیم در حالی که بعد از گل سوم آلمان، نامزدم شروع به گریه کرد. آن شکست هفت بر یک مثل یک کابوس بود. این شکست هنوز زنده است و مردم در مورد آن حرف می زنند."

این شکست هنوز در ذهن بزریلی ها بود تا این که در فینال مسابقات المپیک ریو دو تیم دوباره به مصاف هم رفتند. جامی که برزیل قبلا هرگز آن را نبرده بود. در آن مسابقات کاپیتان برزیل بود و تیمش را یک بر صفر جلو انداخت اما گل تساوی ماکس مِیِر بازی را به ضربات پنالتی کشاند. در ضربات پنالتی نتیجه چهار بر چهار مساوی بود، تا این که ضربه نیلس پترسون به وسیله وِوِرتون مهار شد، اما زننده پنالتی برزیل چه کسی بود؟ بله نیمار. او توپ را برداشت و بوسید و بر روی نقطه پنالتی قرار داد. او قبل از زدن ضربه با حرکت گمراه کننده خود تیمو هورن را فریب داد و توپ را به تور دروازه آلمان چسباند.

اینجا اشک های نیمار جاری شد. این اشک شادی نبود بلکه اشک اعاده حیثیت و غرور ملی بود.

اما بدون شک نیمار برای جام جهانی 2018 آمادگی کامل دارد و می‌خواهد با قهرمانی برزیل آن اتفاق تلخ را از ذهن همه پاک کند

منبع: GOAL.COM