مسائل مالی، دلیل اصلی پیوستن رونالدو به یوونتوس

باشگاه یوونتوس رونالدو را برای کسب عنوان قهرمانی در سری آ جذب نکرد که الان هفت دوره متوالی است که بانوی پیر با اقتدار قهرمان اسکودوتو می شود و هدف یووه از خریدن رونالدو قهرمانی در چمپیونزلیگ بعد از 22 سال هم نبود، چون تورینی ها در طول چهار سال گذشته دو بار به دیدار نهایی لیگ قهرمانان راه می کردند، پس هدف اصلی خریدن رونالدو مسائل مالی و اقتصادی بوده است.

باشگاه های رئال مادرید، منچستر یونایتد، بارسلونا و بایرن مونیخ با درآمدی بالغ بر 250 میلیون پوند،  از نظر اقتصادی در بالاترین موقعیت قرار داشته و حتی در شرایط اقتصادی سخت هم می توانند به فعالیت خود ادامه دهند. اگر باشگاه های اروپایی را از نظر درآمد رتبه بندی کنیم، درآمد باشگاه های فوق تقریبا دو برابر باشگاه های بعدی شان است، در حالی که باشگاه یوونتوس در فصل 2017-2016 درآمدی به میزان 101 میلیون یورو داشت.

یوونتوس با سرمایه گذاری بر روی کارهای زیر ساختی و توسعه پایه ای و حتی تعویض لوگوی باشگاه در سال های اخیر متوجه شده که برای کم کردن فاصله اش با بزرگان اروپا نیاز به یک جهش بزرگ دارد و باید شرایطی ایجاد شود که نتایج تیم تورینی در زمین ارتباط مستقیمی با وضعیت مالی باشگاه نداشته باشد، به این دلیل که یک برند مناسب به خودی خودی حداقل در کوتاه مدت، اعتبار یک باشگاه را افزایش می دهد، در این میان منچستر یونایتد یک مثال بارز است، تیمی که بر خلاف نتایج کم فروغ و افت واضحش نسبت به سال های حضور فرگوسن، از نظر اقتصادی در شرایط بسیار خوبی است و این دقیقا همان راهی است که جوزپه ماروتا صاحب باشگاه یوونتوس می خواهد در آن قدم بگذارد.

بنابراین وقتی امکان جذب رونالدو برای تیم تورینی پیش آمد، بانوی پیر به سرعت از آن استفاده کرد. رونالدو از معدود بازیکنانی است که می تواند ترازنامه اقتصادی یک باشگاه را به تنهایی تغییر دهد.

خریدن رونالدو فقط اضافه کردن یک بازیکن به باشگاه نیست، بلکه این به معنی گسترش فعالیت های اقتصادی باشگاه خریدار در عرصه جهانی است. البته باشگاه مادریدی هم آماده فروش رونالدو بود، چون مدتی بود که رابطه فلورنیتنو پرز و کریس رونالدو شکرآب شده وبود و در حالی که گزارشات متعددی از نارضایتی رونالدو از دستمزدش در برنابئو منتشر می شد،  این نگرانی وجود داشت که ستاره پرتغالی دیگر در برنامه های تیم مادریدی جایی ندارد.

و فلورنیتنو پرز در حالی که نمی خواست جدایی رونالدو از تیم مادریدی به اسم او نوشته شود، به دنبال بازسازی تیمی موفق ولی پیر بود، در حالی که هم از نظر مالی و هم از نظر فنی توانایی انجام این کار را در زمان غیبت رونالدو داشت.

رونالدو اخیر قراردادش را با تیم مادریدی با مبلغی به میزان 35 میلیون پوند برای یک فصل تمدید کرده بود، در حالی که بعد از قهرمانی رئال در چمیپونزلیگ  در ماه می، پرز باید دستمزد سالیانه رونالدو را تا 48.5 میلیون پوند بالا ببرد، بنابراین وقتی پیشنهاد یوونتوس رسید و رونالدو برنابئو را به مقصد تورین ترک کرد، پرز اصلا ناراحت نشد.

تصور موجود این بود که این  شخص رونالدو بوده که برای جدایی از برنابئو به مدیران باشگاهش فشار آورده، به این دلیل ساده که پیشنهاد تیم تورینی دستمزد مورد درخواست ستاره پرتغالی را پوشش می داد.

البته رونالدو می توانست این ادعا را که برای به دست آوردن دستمزد بیشتر راهی یووه شده، رد کند و باشگاه رئال مادرید هم می توانست اتهام خساست در پرداخت پول را برای نگه داشتن ستاره پرتغالی از خود دور کند. به تازگی در ایتالیا قانونی مالیاتی به سود مقیمان خارجی تصویب شده که مسلما شرایط بهتری را در ایتالیا نسبت به اسپانیا برای ستاره پرتغالی ایجاد می کند این در حالی است که رونالدو در اسپانیا دائما درگیر مسائل مالیاتی بود. اما در ایتالیا مالیاتی که رونالدو می پردازد نه بر اساس درآمد کلی بلکه بر اساس دریافتی های خارج از ایتالیای اوست، به این ترتیب مالیاتی که به ستاره پرتغالی تعلق می گیرد مبلغی به میزان 90 هزار پوند است.

منبع: THE TIMES.COM