آیا رنج پنجاه و دو ساله سه شیرها پایان خواهد یافت

سه شیرها در مرحله یک چهارم نهایی جام جهانی از سد سوئد گذشتند و به نیمه نهایی رسیدند.

1-سه شیرها در نیمه نهایی جام جهانی

آیا رنج پنجاه و دو ساله سه شیرها در حال تمام شدن است؟ سه شیرها از سال 1990 تا کنون نتوانسته بودند به دیدار مرحله نیمه نهایی جام جهانی راه یابند، اما انگلستان سوئد را در مرحله یک چهارم نهایی جام جهانی روسیه با دو گل شکست دادند در حالی که شایسته پیروزی بودند.

دو ضربه سر از دله آلی و هری مگ گوآیر حکم به برتری دو بر صفر انگلیس بر سوئد داد تا انگلیسی ها بعد از 28 سال بلاخره به دیدار نیمه نهایی جام جهانی برسند.

در گرمای شهر سامارا انگلستان و سوئد در حالی مقابل هم قرار گرفته بودند که بازی سرعت پایینی داشت. در بیست دقیقه اول مسابقه هر دو تیم یک بار به سمت دروازه حریف شوت کردند که ضربه ویکتور کلاسون برای سوئد و هری مگ گوآیر برای سه شیرها به گل تبدیل نشد. در ابتدا مسابقه آن قدر آرام بود که هیچ کس تعجب نمی کرد اگر این دیدار به ضربات پنالتی می کشید.

اما سه شیرها در دقیقه 30 مسابقه بر روی اولین ضربه کرنر خود گلزنی کردند. هر چند این گل ساده به نظر می رسید اما یک کار تمرینی حرفه ای پشت آن قرار داشت. اشلی یانگ از جناح راست با یک پاس عمقی مستقیم هری مگ گوآیر را صاحب توپ کرد. سپس با یک ارسال عرضی زیبا مگ گوایر را در موقعیت گلزنی قرار دادند و او با یک ضربه سر مهار نشدنی دروازه سوئد را باز کرد.

رحیم استرلینگ در دقیقه 45 با پاس بلند جردن هندرسون صاحب یک موقعیت بسیار خوب برای گلزنی شد که اگر موفق می شد دروازه سوئد را باز کند, در پایان نیمه اول با اعتماد به نفس کافی و خیال راحت به رختکن می رفت.

تنها دو دقیقه بعد از آغاز نیمه دوم, سوئد می رفت تا با ضربه برگ، بازی را به تساوی بکشاند، اما پیکفورد ضربه بازیکن سوئد را مهار کرد. در واقع سه شیرها به تک گل خود اکتفا کردند و از این بابت تنبیه شدند, اما دوباره به بازی برگشتند و با گل دله آلی تقریبا خیال سه شیرها راحت شد. البته ویکتور کلاسون می توانست کار را برای انگلستان کمی سخت کند، اما پیکفورد یک بار دیگر با عکس العمل عالی خود مانع فروپاشی دروازه سه شیرها شد. او با یک شیرجه عالی در سمت راستش ضربه کلاسون را مهار کرد. پیکفورد نوزده دقیقه بعد شوت بِرگ را از فاصله نزدیک به دروازه اش دفع کرد. این آخرین شلیک سوئد به دروازه سه شیرها بود.

2- ماهیت این تیم انگلستان چیست

آیا ما می دانیم که این تیم ملی انگلستان دقیقا چه ماهیتی دارد و آیا اصلا این موضوع اهمیتی دارد؟ سه شیرها ضعیف ترین تیم صعود کننده به جمع چهار تیم برتر جام جهانی روسیه بودند و اگر بخواهیم با رویکرد انتقاد آمیز از تیم ملی انگلستان صحبت کنیم؛ باید بگوییم سه شیرها در روسیه، ویژگی و امتیاز خاصی نداشتند که آن ها را از سایر تیم های بازمانده در صعود به دور نیمه نهایی متمایز کند.

گل مگ گوآیر به سوئد، چهارمین گل سه شیرها جام جهانی از روی ضربه کرنر بود و گل دله ضمن این که اولین گل او در جام جهانی بود، سومین گل انگلستان در جریان بازی هم به شمار می رفت.

گل های انگلستان اگرچه از روی کار تمرینی پیچیده تیمی و یا ضربه های راه دور به ثمر نرسیده باشند ولی  همه در صعود سه شیرها به دیدار نیمه نهایی جام جهانی نقش داشته اند و حالا تیم ملی انگلستان می تواند برای اولین بار بعد از سال ها در دیدار نهایی جام جهانی حضور یابد.

در جام جهانی مسئله مهم رسیدن به خواسته ها و اهداف است، پرتغال در جام ملت های اروپای سال 2016 به هدفش رسید، در حالی که مرد افسانه ای به نام رونالدو را داشت و اما سه شیرها از چنین امتیازی محروم هستند، اما آن ها هم در جام جهانی روسیه درست مثل پرتغالِ جام ملت های 2016 در حال از میان برداشتن حریفان و رسیدن به هدف نهایی شان هستند.

خط حمله سه شیرها در لحظاتی از دیدار با سوئد درخشید و مشخص بود که گرت ساوتگیت از شاگردانش می خواهد که به آزادی عمل استرلینگ کمک کنند تا او بتواند بر خط دفاعی تیم های حریف فشار وارد کند. این برنامه نتیجه بخش بود و استرلینگ باید در نیمه اول مسابقه گل می زد. در دیدار با سوئد، لینگارد هم چندین بار دست به نفوذ زد و در طول مسابقه نشان داد که از آن چه درباره اش می گویند، توانایی های بیشتری دارد. اما روز مسابقه با سوئد روز آرامی برای هری کِین بود که به جز در جریان چند ضربه ایستگاهی دیگر تغذیه نشد.

اما ستاره انگلستان در این مسابقه پیکفورد بود که در کنار مگ گوآیر قیمت خود را در جام جهانی روسیه افزایش دادند. سه عکس العمل عالی از پیکفورد در نیمه دوم مسابقه با سوئد، جلوی فرو ریختن دروازه سه شیرها را گرفت و البته به خوبی ضعف انگلستان را در گلزنی نمایان کرد.

نگرانی زیادی در مورد انگلیسی ها وجود ندارد، اما اگر سه شیرها در دیدار فینال جام جهانی روسیه مقابل بلژیک و با فرانسه قرار بگیرند؛ خط حمله انگلستان باید کاری متفاوت با آن چه تاکنون در این رقابت ها انجام دهد.

3- سوئد به خودش باخت

سوئد در دیدار با انگلستان به خودش باخت و نه به بازی حریف و این ناراحتی و ناامیدی سوئدی ها را دو چندان می کند. یکی از نقاط قوت تیم ملی سوئد، مقاومت مناسب این تیم در مقابل ضربات آزاد ایستگاهی و کرنرهاست. بنابراین قبل از دیدار با انگلستان همه فکر می کردند سوئد حداقل از این ناحیه دچار مشکل نشود؛ اما درست برعکس،؛ سوئدی ها از همان اولین ضربه کرنر روی دروازه شان لغزیدند. در حالی که در کار هجومی هم موفق عمل نکردند و به همین دلیل ضعف های سوئد در این بازی به شکل آشکاری در معرض نمایش گذاشته شد.

تیم ملی سوئد می تواند برای تیم های حریف یک کابوس باشد. اگرچه به راحتی قابل تصور است که اگر سوئد یک تیم باشگاهی بود، تیم های برتر پنج لیگ اصلی اروپا به راحتی آن را شکست می دادند. سوئد درست با همان آرایش و سیستمی به میدان رفت که سه شیرها قبل از مسابقه انتظارش را داشتند: تیمی با دفاع و خط میانی چهار نفره با دو مهاجم، که در منطقه دفاعی اش پر شمار ظاهر می شد، در حالی که سعی می کرد در ضد حملات و از روی توپ های بلند مستقیم به حریفش ضربه وارد کند. در واقع سوئد در دیدار با انگلستان ابتدا تیم برتر بود اما در ادامه و به تدریج مغلوب حریف شد و گل اول را هم دریافت کرد. اگر پیکفورد در اوج خودش نبود و چند موقعیت خطرناک سوئدی ها را دفع نمی کرد آن موقع شاید مسابقه شکل دیگری به خود می گرفت. سوئدی ها در دیدار با مکزیک برای پیروزی به زمین رفتند اما در دیدار با انگلستان بسیار محتاط بودند که بهای آن را هم با شکست پرداختند.

منبع: espn.com