زمان آن رسیده که ایتالیا گذشته را به دست فراموشی بسپرد/ آیا ایتالیای مانچینی می‌تواند اوج بگیرد؟

با شکست سه بر یک از تیم ملی فرانسه و پیروزی دو بر یک در مقابل تیم ملی عربستان در دو دیدار دوستانه و همچنین کسب نتیجه تساوی یک بر یک در دیدار با لهستان ( کهدر حال بازسازی و تحول است) باید گفت روبرتو مانچینی اغاز خوبی با نرآتزوری داشته است.

البته انتشار اخبار و شایعاتی مبنی بر احتمال بازگشت ستاره های بازنشسته جیانلوئیجی بوفون و دانیله دِروسی به تیم ملی ایتالیا، نگرانی هایی را هم ایجاد کرده است. البته این دو بازیکن در طول دوران فعالیتشان در نرآتزوری به تیم ملی ایتالیا کمک های زیادی کرده اند. اما در حال حاضر آوردن این بازیکنان پا به سن گذاشته کمکی به ایتالیا نمی کند و حتی جلوی پیشرفت نرآتزوزی را خواهد گرفت. البته ایتالیایی همیشه تجربه را به نیروی جوانی ترجیح داده اند، این در حالی است که بعد از قهرمانی ایتالیا با هدایت مارچلو لیپی و بازیکنان با تجربه در جام جهانی 2006، نرآتزوری همواره تشته تغییر بوده است.

اما به هر حال زمان کنونی برای دعوت دوباره بازیکنان قدیمی به تیم ملی ایتالیا مناسب نیست. به این علت که اولا دعوت از قدیمی ها به این معنی است که بازیکنان جوان و با انگیزه برای راهیابی به ترکیب اصلی ایتالیا سال ها صبر کنند، این در حالی است که ستاره های جوانی چون جیانلوئیجی دوناروما، الکس مِرِت و ماتیا پِرین آن قدر خوب هستند که ایتالیا مجبور نباشد دوباره بوفون را در دروازه قرار دهد به خصوص این که بوفون دو فصل اخیر اصلا آماده نشان نداده است. اقدام مانچینی به دعوت دانیله دِروسی باعث بسته شدن راه بازیکنان جوان و مستعدی لورنزو پیِگرینی، مارکو بناسی و روبرتو گالیاردینی خواهد شد و حضور بازیکنان قدیمی در راستا و هماهنگ با تغییرات مد نظر مانچینی (مثل سرعت دادن بیشتر به بازی و پرسینگ از خط حمله و کشاندن توپ به جناحین) نیست.

البته فوتبال ایتالیا در حال حاضر از گزینه های متعددی برای هر پست برخوردار نیست. (داویده زاپاکوستا اولین گزینه تیم ملی ایتالیا برای پست مدافع راست است) اما به هر حال این به نفع تیم ملی ایتالیا است که از بازیکنانی استفاده کند که بعد از دو سال آینده همچنان می توانند در تیم ملی کشورشان موثر باشند. روبرتو مانچینی درست مثل ساوتگیت در زمان سرمربی گری در سری آ از کمبود گزینه های جوان و با انگیزه در این رقابت ها شکایت می کرد.

علاقه مانچینی به ایجاد تغییرات در نرآتزوری منجر به دعوت از بازیکنان جوان چون نیکولو زانیولو شد، با این وجود که تعداد مسابقات زانیولو هم برای اینترمیلان و هم برای رم انگشت شمار بود و در چنین شرایطی دعوت از بازیکنان قدیمی چون دانیله دروسی غیر منطقی است.

لئوناردو بونوچی و جورجیو کیه لنی می توانند به عنوان الگو و راهنمایی برای بازیکنان جوان تر ایتالیا عمل کنند و نیازی نیست مانچینی بازیکن یا بازیکنان با تجربه دیگری را به تیم ملی ایتالیا دعوت کند. انتخاب بهترین سیستم برای بهترین استفاده از لورنزو اینسینه، دومنیکو براردی، فدریکو کیِسا، فدریکو برناردسکی باید اولویت اصلی نرآتزوری باشد.  

 زمان آن رسیده که ایتالیا گذشته را به فراموشی سپرده و به آینده نگاه کند.

منبع: sportkeeda.com