آشنایی با حریف امروز ایران؛ جوان‌ترین تیم جام

قریب به 20 سال طول کشید تا جنگ ویتنام شمالی با مردم جنوب و ایالات متحده آمریکا به اتمام برسد و صلح حاکم شود. جنگی که به کشته‌شدن بیش از یک میلیون ویتنامی انجامید و البته زمینه‌ساز یکی‌شدن جنوبی‌ها و شمالی‌ها در دهه 90 میلادی شد. همان زمان بود که پرچم سرخ‌رنگ آنها با ستاره طلایی در مرکزش خودنمایی کرد. رنگ قرمز آن نماد کشته‌های جنگ و ستاره طلایی‌رنگ برای آموزگاران، فرهیختگان، کارگران و جوانان حاضر در کشور.

شگفتی نیمه‌تمام در گام نخست

غیرمنتظره؛ تنها حرفی که می‌شد بعد از اتمام بازی دوم گروه چهارم بر زبان آورد. به جز مسعود شجاعی، کمتر کسی انتظار داشت اولین بازی عراق در جام ملت‌های آسیا این‌گونه گره بخورد و آنها دوبار از حریف خود عقب بیفتند و نهایتا روی نبوغ علی عدنان و در دقیقه 92 به برتری برسند؛ اما این اتفاق رخ داد. ویتنام کم‌ نام و نشان اثبات کرد صحبت‌های سرمربی کره‌ای‌اش بیراه نبوده و آنها یکی از مدعیان صعود از این گروه خواهند بود. ویتنام با شروع غافلگیرانه خود حسابش را از یمن جدا کرد و نشان داد می‌تواند در حد خودش حرفی برای ارائه داشته باشد.

باسوادهای جزیره‌نشین

ویتنام یک کشور جزیره‌ای به حساب می‌آید. این کشور از سه منطقه شمالی، منطقه مرتفع مرکزی و دلتای رودمکونگ تشکیل شده ‌است. سرزمینی که توسط آب احاطه شده و پایتخت کوچکی به نام هانوی را در دل خود جای داده است. منطقه شمالی به‌واسطه مجاورت با چین از آب‌وهوایی کاملا استوایی برخوردار نیست ولی قسمت جنوبی این کشور کاملا آب‌وهوایی استوایی داشته و برخوردار از ویژگی‌های آن است.

اهالی ویتنام عموما سواد دارند و آمار 94 درصد را از این حیث به ثبت رسانده‌اند که یک رکورد شیرین و فوق‌العاده به حساب می‌آید. فرهنگ آنها معجونی از چین، فرانسه، ژاپن و آمریکا به حساب می‌آید و از هرکدام از این کشورها، علائم و نشانه‌هایی وجود دارد. تیم پارک هانگ‌سئو، جوان‌ترین تیم جام به حساب می‌آید.

بازیکنانی که همگی باهم بزرگ شده‌اند و از سنین پایه کنار هم حضور داشته و فوتبال بازی کرده‌اند. مسن‌ترین بازیکن ویتنام، نگوین ترونگ‌هوانگ است که 29 سال دارد. در مقابل دوان وان‌هائوی 19 ساله هم جوان‌ترین عضو تیم 2019 ویتنام محسوب می‌شود.

اژدهای طلایی؛ لالایی بچه‌های ویتنامی

لقب‌شان اژدهای طلایی است؛ اژدهایی که نه‌تنها برای تیم فوتبال بلکه برای مردم ویتنام هم الهام‌بخش است. افسانه‌ای قدیمی که مادران ویتنامی هنوز در لالایی‌های آخر شب در گوش فرزندان خود زمزمه می‌کنند و حکایت از مقدس‌بودن اژدهای دریاها و شاهزاده چینی دارد و مردم باید از آنها مدد جسته و کمک بگیرند. اژدها در بین اهالی ویتنام نشانه پیشرفت، قدرت، زندگی و حیات است.

بدون لژیونر

همگی بازیکنان در لیگ ویتنام، موسوم به وی‌لیگ به تیم ملی دعوت شده‌اند. 10 تیم از 14 تیم حاضر در این رقابت‌ها در تیم ملی نماینده دارند. طبیعتا هانوی، قهرمان کشور باید بیشترین عضو را داشته باشد. آنها هفت بازیکن خود را به امارات فرستاده‌اند. هوانگ جیالای با پنج نماینده در رده بعدی قرار دارد و الباقی تیم‌ها یک و دو بازیکن در لیست 23 نفره دارند.

ویتنامی‌ها در سال 2018، دو مسابقه مهم را پشت‌سر گذاشتند. ابتدا در سوزوکی‌کاپ شرکت کردند و موفق شدند به قهرمانی شیرینی دست پیدا کنند و سپس شاکله اصلی همین تیم در بازی‌های آسیایی جاکارتا و پالمبانگ شرکت کرد و تا نیمه‌نهایی پیش رفت اما دستش به مدال نرسید.

بهشت سیگاری‌ها!

مانند دیگر کشورهای شرق و جنوب‌شرق آسیا ذائقه غذایی‌شان اصلا باب‌ میل ما نیست. اکثر غذاهای ویتنام ریشه تایلندی و چینی دارند. «نودل» و «فو» محبوب‌ترین غذاهای این کشور است و برنج هم طرفداران خاصی دارد. میگو، سبزی، میوه، رب و سس سویا اصلی‌ترین مواد تشکیل‌دهنده این دو غذا به‌شمار می‌رود.

ویتنامی‌ها عاشق صید مارمولک هستند و سواری‌گرفتن از فیل جزء علایق جوانان این کشور به‌حساب می‌آید! از این کشور به بهشت سیگاری‌ها هم یاد می‌کنند؛ چراکه به‌وفور و به ارزان‌ترین شکل ممکن یافت می‌شود. به جز فوتبال رشته‌های بدمینتون، تنیس روی میز، والیبال و هنرهای رزمی در این کشور دنبال‌کنندگان زیادی را دارد.

تنها میزبان صعودکرده در عجیب‌ترین جام ملت‌ها

دو دوره نخست جام ملت‌ها با حضور چهار تیم برگزار شد و ویتنام هم با عنوان ویتنام جنوبی جزء شرکت‌کنندگان بود. آنها در هر دو دوره در بین چهار تیم، عنوان چهارمی را به خود اختصاص دادند تا توفیق خاصی نصیب‌شان نشود. پس از این دو حضور، ویتنام به خوابی 47 ساله رفت تا اینکه با تصمیم عجیب AFC آنها توانستند به‌عنوان یکی از چهار میزبان جام ملت‌ها معرفی شوند و بدون بازی مقدماتی راهی این رقابت‌ها شوند.

ویتنام با ارائه بازی‌های قابل‌توجه و برد 2- صفر مقابل امارات، تساوی 1-1 دربرابر قطر و شکست 4-1 در مصاف با ژاپن چهار امتیازی شد و تنها میزبانی نام گرفت که موفق شده از گروه خود صعود کند. البته این صعود، مقدمه یک اتفاق بزرگ‌تر نبود. آنها در جمع هشت تیم به عراق برخورد کردند و با دو گل باختند و از جام کنار رفتند.

عراق هم توانست مقام قهرمانی را به دست بیاورد. سرخ‌پوشان بعد از این دوره، دوباره از راهیابی به جام ملت‌ها بازماندند تا اینکه با 24 تیمی‌شدن مسابقات، این شانس را به دست آوردند تا چهارمین حضور خود را تجربه کنند.

کشوری در محاصره «نگوین»ها

متداول‌ترین اسم در ویتنام، «نگوین» به‌شمار می‌رود. برای پی بردن به این ادعا کافی است به لیست 23 نفره تیم ویتنام مراجعه کنید. همانجاست که با 9 بازیکن روبه‌رو خواهید شد که نام‌شان نگوین است! این کشور دومین صادر‌کننده قهوه جهان به‌شمار می‌رود. اگر گذرتان به این کشور افتاد، حتما از «قهوه‌یخی»‌های معروف‌شان استفاده کنید. آجیل‌های ویتنام در کنار هندوانه‌هایش بسیار خوش‌طعم است و به چند کشور خارجی صادر می‌شود.

اولین تقابل با ایران

تیم صدم رنکینگ فیفا دربرابر عراق دو روی متفاوت داشت؛ فوق‌العاده سرعتی، خطرناک و غیرقابل پیش‌بینی در خط حمله و درطرف مقابل از‌هم‌گسیخته، ناتوان و ضعیف از لحاظ فیزیکی در کارهای دفاعی. چند بازیکن آنها در بازی معروف سال 2014 بازی‌های آسیایی مقابل ایران به میدان رفتند و برد 4-1 را رقم زدند اما حالا داستان کاملا متفاوت است.

ویتنامی‌ها با اینکه تدارک خوبی برای این جام دیده‌اند و در 13 بازی در سال 2018 هشت برد، سه مساوی و دو باخت داشتند، اما به نظر نمی‌رسد در اولین دیدار رسمی مقابل ایران شانس چندانی داشته باشند.

فرهیختگان