چرا پای مورینیو و زیدان هرگز به ایران باز نمی‌شود؟ / صف را به هم نزنید!

 پس از شکست سنگین و سه بر صفر تیم ملی فوتبال ایران مقابل ژاپن در نیمه نهایی جام ملت های آسیا شاهد سه اتفاق بودیم. اتفاق اول به آغاز هجمه شدید مخالفان کارلوس کی روش برمی گشت که یکی پس از دیگری حملات خود را به این مربی پرتغالی آغاز کردند.

دسته دوم هم کسانی بودند که همچنان حامی کی روش هستند و با وجود شکست سه بر صفر ایران مقابل ژاپن همچنان از وی تعریف و تمجید می کردند.

در این میان یک اتفاق دیگر هم افتاد، یعنی وقتی که مازیار ناظمی (مدیر روابط عمومی وزارت ورزش) در توئیتر خود نوشت: «باشکوه تر طلوع می کنیم ! بزرگان مربیگری فوتبال جهان در صف مذاکره برای فوتبال ایران». مدیر روابط عمومی وزارت ورزش سپس نام سه مربی بزرگ جهان یعنی زیدان، کلینزمن و مورینیو را هشتگ کرده بود! در اینجا انبوهی از سوالات مختلف وجود دارد. نخست آنکه صف تشکیل شده مربیان مطرح جهان که برای تصدی سرمربی گری تیم ملی فوتبال ایران قرار است دست و پا بشکنند چطور پیش از هر کسی به گوش مدیر روابط عمومی وزارت ورزش رسیده است؟ چرا او باید در اینباره اطلاع رسانی کند؟ اما نکته دیگری که مهم به نظر می رسد زمان انتشار چنین پستی است. در حالی که هنوز 16 ساعت از شکست ایران و حذف از جام ملت ها نگذشته بود مازیار ناظمی اقدام به انتشار آن پست کرد. یکی از مواردی که می توان از این پست برداشت کرد این است که در فضای ناامیدی فوتبال ایران ، ناظمی قصد داشته یا امید جدیدی را تزریق کند و یا اینکه فضا را از انتقاد به مدیران به سمت دیگری ببرد. اما به هر حال این ادعا هر چه که بود به هیچ عنوان درست نیست. در واقع کاملا گزاف است. دلایل آن نیز فراتر از درک فوتبالی برخی از مدیران می رود.

آقای خاص و ایده خاص

ما هرگز خوزه مورینیو را به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال ایران نمی بینیم. چرا؟ پاسخ به این سوال را آقای خاص خیلی وقت است که داده. او هرگز در رده ملی مربی گری نمی کند. خوزه مورینیو در زمره مربیانی قرار دارد که یک ایده خاص هم دارد. او مربی گری در سطح باشگاهی را کاملا متفاوت با مربی گری در سطح ملی می داند و به همین جهت فقط در رده باشگاهی مربی گری می کند. ناظمی که ادعای گزاف در صف بودن مورینیو برای مذاکره جهت قبول سرمربی گری تیم ملی فوتبال ایران را مطرح می کند نمی داند که مورینیو بارها تاکید کرده که هرگز در سطح ملی پیشنهادی را قبول نمی کند؟ مورینیو در سال های اخیر به دفعات پیشنهاداتی از سوی تیم های ملی فوتبال جهان داشته است، از اسپانیا گرفته تا انگلیس و از پرتغال گرفته تا کشورهای آفریقایی. بر فرض مورینیو بخواهد در سطح ملی مربی گری کند. به محض اینکه اعلام آمادگی کند به سرعت تیم‌های قدرتمند جهان مثل همان پرتغال و یا اسپانیا دست به کار می شوند و نوبت به صف ایران نمی رسد! بدون هیچ بحثی حضور او در ایران منتفی است.

و حالا زیدان...

درباره یورگن کلینزمن و احتمال حضورش در تیم ملی فوتبال ایران فعلا بحثی نمی‌کنیم، او که سرمربی سابق آلمان و آمریکاست یک مربی رده ملی به شمار می‌رود اما حتی این هم دلیلی برای قطعی شدن نام او نیست. به هر حال فعلا از نام او می گذریم و به زیدان می پردازیم. زیدان تا به حال سابقه سرمربی گری در رده ملی را ندارد اما دوره ای بسیار درخشان با رئال مادرید را پشت سر گذاشته است. اما او می تواند سرمربی تیم ملی فوتبال ایران شود؟ پاسخ به این سوال کاملا مشخص است؛ خیر. او اکنون سرمربی گری هیچ تیمی را بر عهده ندارد اما اگر بخواهد چه در رده ملی و چه در رده باشگاهی مربی گری کند صفی طولانی از خواهان های کوچک و بزرگ مقابل او شکل می گیرد که نوبت به ایران نمی رسد. حتی اگر نوبت به ایران هم برسد اگر زیدان کمی منطقی باشد از آن عبور می کند. وقتی شانس مربی گری او در تیم های بزرگی همچون فرانسه یعنی قهرمان جام جهانی 2018 وجود دارد چرا او باید به تیم ملی فوتبال ایران بیاید؟ وقتی که می تواند در بزرگ ترین باشگاه های اروپایی مربی گری کند چرا باید دردسرهای مربی گری در یک تیم ملی شکست خورده را بپذیرد؟ ناظمی اصلا از این اطلاع داشت که زیدان برای فصل آینده منچستریونایتد رزرو شده است؟ و اصلا می داند بایرن مونیخ هم به او پیشنهاد داده است؟

اصلا بر فرض که زیدان بخواهد برای مربی گری به خاورمیانه بیاید، او از قبل پیشنهادی از سوی قطری ها در دست دارد. قطری ها که با شایستگی تمام به فینال جام ملت های آسیا صعود کرده اند چند ماه پیش به زیدان پیشنهادی نجومی برای مربی گری در تیم ملی فوتبال قطر دادند ، پیشنهادی که زیدان را تا جام جهانی 2022 در تیم ملی قطر نگه می داشت.

گزاف مثل ادعا

اکنون وقت ادعاهای کودکانه نیست. اکنون زمانی نیست که صف مربیان مطرح جهان مقابل فدراسیون فوتبال ایران به پست های توئیتری تبدیل شود. هیچ مربی بزرگی قرار نیست به ایران بیاید. اگر هم بیایند در حد کی روش هستند و یا رنار و سانچس و یکی دو جین مربی شاخص اما نه چندان موفق فوتبال جهان. اما واقعیت بیشتر شبیه همان جوکی است که از روز گذشته در شبکه های اجتماعی بازنشر می‌شود، مورینیو و زیدان و کلوپ و بقیه جلوی در فدراسیون فوتبال صف بسته اند اما در نهایت کسی که سرمربی تیم ملی ایران می شود یا کربکندی است یا قلعه‎نویی! در واقع کسی که در صف قرار دارند مربیان داخلی در کنار معمولی هایی مثل رنار و کوپر و بقیه هستند، پس منطقی تر این است که صف را به هم نزنیم....

هیلدا حسینی خواه