تحلیل سایت «خارج از ۹۰ دقیقه» از بازی ایران/اتوبوس ایرانی جلوی آرژانتین هم نتیجه می‌دهد

مترجم : رسول مجیدی

تاکتیک توپ‌های بلند

ایران و نیجریه برای حمله به دروازه یکدیگر به تاکتیک ارسال توپ‌های بلند متوسل شدند. آنها خیلی مستقیم بازی می‌کردند. مقصر اصلی در اتخاذ این سیستم٬ تیم نیجریه بود. آنها بازیکنان با مهارتی همچون جان اوبی میکل را دارند که در این بازی به طور مداوم می خواست با پاس‌های بلند و قطری تیمش را به موفقیت برساند. عقاب‌ها اغلب اوقات به جای استفاده از سرعت گوش‌های تند و تیزشان یعنی ویکتور موزس و رامون عزیز٬ از توپ‌های بلند و عرضی برای رسیدن به هدف‌شان استفاده می کردند. مقابله با این روش برای تیمی همچون ایران که در خط دفاعی به خوبی سازماندهی شده بود آسان بود.

البته ایران هم برای رسیدن به گل تنها از توپ‌های بلند استفاد می کرد. با این حال انزوای رضا قوچان‌نژاد در خط حمله باعث می‌شد تا ایران موقعیت‌های گلزنی کمی پیدا کند و هیچگاه موج سوم حمله شکل نگیرد.

توپ‌های بلند مدوام ارسالی از سوی دو تیم نشان می‌دهند که هیچیک از تیم‌های ایران و نیجریه خلاقیت لازم برای گلزنی را نداشتند.

اتوبوس ایرانی

کارلوس کی‌روش سرمربی ایران قبل از بازی گفته بود که تیم ایران تاکید بسیاری روی خط دفاعی خودش دارد. بازی هم نشان داد که آنها یک مهاجم تنها مانده در میانه زمین دارند و ۱۰ بازیکن دیگراشان همیشه عقب تر از توپ هستند. ایران از سیستم ۱-۳-۲-۴ استفاده کرده. سیستمی که ۵ هافبک دارد تا بتوانند زمان و فضا را از تیم رقیب بگیرند. ایران به دنبال شکستن موج حملات از سوی امنیکه بود. عقاب‌ها هم نتوانستند از میان این خط دفاعی منسجم و هافبک‌های دفاعی بگذرند و راهی به سوی دروازه پیدا کند. آندرانیک تیموریان و کاپیتان نکونام هردو با دفاع از میانه میدان٬ امیدهای نیجریه را نقش بر آب کردند.

ساختار و ظرفیت دفاع ایران آنها را در موقعیت خوبی مقابل آرژانتین٬ یکی از مدعیان اصلی قهرمانی این جام قرار می‌دهد.

نیجریه به نقشه‌راه دوم احتیاج دارد

نیجریه در ۳۰ دقیقه اول بازی بهتر بود اما نتوانست سرعت بازی‌اش را در کل ۹۰ دقیقه حفظ کند. گوش‌های این تیم توسط مدافعان ایران مهار شدند. در ابتدا افه امبروسه در سمت راست توانست چند بار مدافع پیش رویش را بردارد و موقعیت‌های خوبی ایجاد کند اما از وقتی که ایران بازی را کنترل کرد٬ نیجریه خلاقیت لازم را برای حمله از دست داد. چیزی که در تضاد با سرعت اولیه آنها در بازی بود.

حتی میکل که به نوعی تیکه گاه خط میانی نیجریه محسوب می‌شود و قدرت پاس دهی خیلی خوبی دارد هم روی به پاس‌های بلند و هوایی آورد. شاید بهتر بود که عقاب‌ها  برای رسوخ به خط دفاع ایران روی به پاس‌های سرعتی - زمینی می آوردند.

بازی بعدی آنها مقابل بوسنی بسیار چالشی خواهد بود و کشی نیاز دارد تا بیتشر روی سرعت تیمش کار کند.  آنها می توانند با کمی سرعت بیشتر از کناره‌ها به خط دفاع بوسنی آسیب برسانند.

خط حمله ایران روی شونه‌های قوچان‌نژاد قرار دارد

با وجود نتیجه پایانی بازی باید از عملکرد درخشان رضا قوچان‌نژاد٬ مهاجم تیم ملی ایران تقدیر کرد. با اینکه خط دفاعی و تاکتیک کلی ایران به او کمکی نکرد اما این مسائل نتوانست او را از استایل همیشگی‌اش دور کند. حتی ضربه سر او که توسط انیاما مهار شد٬ جدی‌ترین موقعیت گلزنی دو تیم در کل بازی بود.

ایران برای صعود به مرحله بعد احتیاج به فراهم کردن پاس‌های بهتری برای او دارد و باید رضا را در مرکز تاکتیک های خود قرار دهد. به ویژه در برابر مردان قدرتمند تیم آرژانتین.   مردان کی‌روش باید تمرکز بیشتری در نقاط قوت‌شان در خط حمله داشته باشند و یک هافبک را که بتواند سرعت بازی را کنترل ‌کند و پاس‌های دقیق‌تری به مهاجمان برساند٬ در ترکیب خود داشته باشند.