خط دفاع پاشنه آشیل تیم دشان / آیا فرانسوی‌ها تنها در حمله خوب هستند؟

ESPN

مترجم : رومینا تیموری

تیم ملی فرانسه تا اینجای جام جوری گلزنی کرده که انگار برای تفریح آمده است: سه گل به هندوراس و پنج گل به سوئیس. آبی ها به واسطه خط حمله تند و تیز و روانی که داشتند  موقعیت های گل زیادی داشتند و می توانستند در بازی اول پنج گل و در بازی دوم هشت گل بزنند.

با این حال٬ دیدیه دشان به خوبی می داند که آبی ها تنها در صورتی می توانند به صعودشان ادامه دهند که خط دفاعی مستحکمی داشته باشند. هیچ بردی را نمی توانید به دست آورید اگر چهار مدافع قدرتمند در جلوی دروازه تان نداشته باشید؛ می توانید اهمیت این موضوع را از اسپانیا و انگلیس بپرسید. اثبات این موضوع هم در تاریخ هست: فرانسه در بازی های ۱۹۹۸ در حالی قهرمان شد که در کل بازی ها تنها دو گل خورده بود؛ ایتالیا در ۲۰۰۶ و اسپانیا در ۲۰۱۰ هم همین طور بودند.

اگر فرانسه بخواهد به بردهایش ادامه دهد باید فکری به حال خط دفاعی اش بکند چرا که تا همین الان مردان دشان دو گل خورده اند که هر دوی این گل ها در بازی مقابل سوئیس بوده است. در بازی مقابل سوئیس وقتی پنج بر صفر جلو بودند در ۱۵ دقیقه پایانی بازی٬ بازی را رها کردند؛ که این موضوع یا به خاطر عدم تمرکز بازیکنان بود چون می پنداشتند که بالاخره بازی را بره اند و یا به خاطر کم تجربگیشان٬ ولی فعلا تا این جای کار هیچ جای نگرانی نیست.

تنها یک دلیل کوچک برای نگرانی وجود دارد و آن هم این است که فرانسه با صعود به یک هشتم٬ هنوز خط دفاعی اش محک حسابی نخورده است. بی احترامی به کارلو کاستلی و جری بنگستون٬ مهاجمان هندوراس و یا هریس سفروویچ٬ مهاجم سوئیس نباشد ولی هیچ کدامشان در بازی مقابل فرانسه هیچ خطر جدی ایی بر دروازه حریف ایجاد نکردند. در واقع رافائل واران و مامادو ساکو٬ زوج خط دفاعی فرانسه در این دو بازی خوب عمل کرده اند.

با دیدن بازی این دو مدافع٬ خیلی زود فراموش می کنید که واران تنها ۲۱ سال دارد٬ او آن قدر پخته بازی می کند که فکر می کنید پنج٬ شش سال بزرگتر از سنش است. ضربه هایش فوق العاده است و بازی خوانی اش حرف ندارد. شکی نیست که او یکی از بهترین دفاع وسط های دنیا خواهد شد٬ با این حال ترس هایی در مورد آمادگی بدنی او وجود دارد. در این فصل واران همراه با رئال مادرید فصل خوبی را پشت سر نگذاشت٬ بیشتر این فصل را درگیر ناراحتی زانویش بود و در بازی روز چهارشنبه مقابل اکوادور هم به خاطر مشکلات معده به میدان نخواهد رفت. او از لحاظ فیزیکی کاملا شکننده است و مشکل این است که ساکو هم همین مشکل را دارد. ساکو پس از کریسمس به خاطر مصدومیت پشت زانو سه ماه برای لیورپول نتوانست بازی کند و در بازی هفته پیش مقابل سوئیس هم دوباره از ناحیه ران احساس درد کرد و در نیمه دوم تعویض شد. با همه این احوال٬ ساکو باید حسابی آماده باشد تا در بازی روز چهارشنبه در ترکیب اصلی قرار گیرد؛ ولی هنوز چند نشانه برای نگرانی وجود دارد.

در کنار تمام این مشکلات٬ واران و ساکو یکی از بی تجربه ترین زوج های دفاعی در این رقابت ها هستند. واران تنها ۸ بازی و ساکو ۲۱ بازی ملی دارد. حالا سوال پیش می آید که این دو مدافع چطور می خواهند در بازی با چنین فشار زیاد در مقابل یکی از هجومی ترین تیم های جام جهانی بازی کنند و این دقیقا همان محکی است که از آن صحبت کردیم.

خیلی جالب است که دشان٬ لوران کوشیلنی را روی نیمکت نشانده است. مدافع آرسنال یکی از بازیکنان مهم دشان در بازی های مقدماتی جام جهانی بود و از ۱۸ بازی ملی اش ۱۴ تای آن را زیر نظر دشان بازی کرده است. ولی وقتی کوشلنی در بازی های پلی آف جام جهانی در ماه نوامبر مقابل اوکراین کارت قرمز گرفت٬ همه چیز تغییر کرد. دشان پس از باخت دو بر صفر از دست او عصبانی و ناامید شد؛ این موقع بود که زوج واران و ساکو وارد شد٬ در دور دوم این دو مدافع خیلی خوب بازی کردند و با دو گلی که ساکو زد٬ فرانسه بازی را سه بر صفر برد.

برای خیلی ها هضم این موضوع که ساکو به جای کوشیلنی آمده بسیار سخت است و به سادگی میتوان ناراحتی آنان را درک کرد. کوشلنی فصل فوق العاده ای را با توپچی ها پشت سر گذاشت٬ او بازیکنی سریع و قدرتمند است٬ دست حریف را به خوبی می خواند و استارت های خوبی هم می زند. اما دشان قضیه را جور دیگری نگاه می کند. سرمربی آبی ها در واران آینده روشنی را می بیند؛ لوران بلانی دیگر در تاریخ فرانسه. و در ساکو٬ یک کاپیتان خوب و مارسل دسلی دیگر. در واقع٬ دشان٬ ساکو را کاپیتان دوم تیم ملی فرانسه کرده است تا نشان دهد چه قدر به او اهمیت می دهد.

فرانسه بسیار خوش شانس است که در قلب خط دفاعی سه بازیکن قدرتمند دارد٬ الیکیم مانگالا را فراموش نکنیم٬ بازیکنی که توانایی های بسیار زیادی دارد.  برای دشان بسیار تجملی است که باید از میان این چهار بازیکن٬ بازیکنانش را انتخاب کند ولی داستان دفاع عقب ها متفاوت است.

ماتیو دبوشی٬ بازیکن نیوکسل در دو بازی فرانسه از ابتدا در سمت راست زمین در جلوی باکاری سانیا٬ بازیکن جدید منچستر سیتی بوده و به خوبی در خط حمله ظاهر شده است. او آزاد است تا هر چه قدر که می خواهد به جلو برود. ولی دبوشی در خط دفاعی خیلی خوب نبوده است و این یکی از مشکلات مهمی است که تیم ملی فرانسه در آینده برایش مشکل ساز خواهد شد.

همه ی این مشکلات دست به دست هم خواهد داد و احتمال دارد فرانسه نتواند در مقابل حریفان بزرگتر دوام بیاورد. سوئیس٬ دبوشی را هدف قرار داده بود و بهترین شانس های گلزنی و حتی دو گل سوئیس از طرف او شکل گرفت. مدافع منچستر یوناتد٬ بلیز ماتوییدی را در جلویش دارد و بیشتر دوها بر گردن اوست. دبوشی٬ پائول پوگبا را هم در جلوتر دارد و پوگبا هم خیلی در دفاع خوب نیست و این موضوع دبوشی را بیش از پیش آسیب پذیر می کند.

اورا ۳۳ ساله است و در زمین به خوبی معلوم است که سنش بالاست. او مثل سابق تند و تیز نیست٬ این موضوع را در این فصل با بازی ضعیفی که در منچستر یونایتد هم داشت به خوبی دیدیم ولی حداقل پاتریس بازیکن باتجربه ای است که این میزان تجربه بازی ضعیفش را جبران می کند. تنها جایگزین او لوکاس دینی است که تنها بیست سال دارد و بیشتر این فصل را روی نیمکت پاریسن ژرمن گذارنده و تنها دو بازی ملی دارد. بازی دادن او در مرحله های بالاتر در جام جهانی کاری بسیار خطرناک است.

اما شنیده ایم که دینی و آنتونیو والنسیا در بازی مقابل اکوادور در ترکیب اصلی تیم قرار دارند و اگر اینگونه باشد وظیفه سختی بر عهده خواهند داشت ولی در عوض دینی فرصتی دارد تا استعدادهایش را به جهانیان نشان دهد. جالب خواهد بود که ببینیم او چطور بازی خواهد کرد ولی با دانستن قدرت واقعی این تیم فرانسه٬ باید بیشتر صبر کنیم تا ببینیم چه کسی بهتر بازی خواهد کرد.