لقب : آتزوری (لاجوردی‌ها)

 

خیلی ها این تیم را جدی نمی‌گیرند٬ اما هرچه نباشد آنها نائب قهرمان مسابقات یورو ۲۰۱۲ هستند. ایتالیا در مسابقات دو سال پیش قهرمانی اروپا بیشتر از حد انتظار درخشید و توانست از سد انگلستان و آلمان بگذرد. آنها حالا هم باید با دو حریف سرسخت یعنی انگلیس و اروگوئه بگذرند. بوفون دروازه‌بان این تیم اعتقاد دارد هروقت آتزوری در شرایط سخت قرار گرفته بهتر عمل کرده است. پس با این حساب خیلی هم نباید از همگروهی با دو قهرمان گذشته ادوار جام جهانی ناراحت باشند. با این همه اما نباید از یاد ببریم که لیگ سری‌آ سیر نزولی داشته و اکثر تیم‌های ایتالیایی در رقابت‌های اروپایی ناکام مانده‌اند.

 

سرمربی : چزاره پراندلی

حتی ماریو بالوتلی هم از او حساب می‌برد. او یک قدرت درونی خاص دارد و مانند معلم مهربان مدرسه است. فدارسیون فوتبال ایتالیا خواهان تمدید قرارداد با وی است اما پراندلی هنوز زیر بار امضای قرارداد نرفته. از قرار معلوم آبته و سایر مدیران فدراسیون فوتبال ایتالیا نگاه او به فوتبال را دوست دارند که حاضر شده اند فارغ از نتیجه به پراندلی پیشنهاد تمدید قرارداد بدهند. چزاره در این سال‌ها به بازیکنان جوان بسیاری فرصت حضور در تیم ملی را داده است و قصد دارد نسلی نو را در فوتبال ایتالیا به وجود بیاورد.

 

نمای کلی

ایتالیایی ها همیشه به دنبال گرفتن نتیجه هستند. « دقت» شعار تیمی است که سالخورده شده و به خط دفاعش متکی است. آنها برای گرفتن نتیجه به دنبال ضد حمله هستند وبه ندرت ابتکار عمل را بدست می‌گیرند. لاجوردی‌ پوشان عادت به از ریتم انداختن بازی دارند و با حوصله ی زیاد به دنبال راه نفوذی برای گشودن دروازه حریف هستند.

 

واقعیت

این ایتالیا اگر اجازه یابد٬ قابلیت گذر از هر تیمی را دارد. با نگاهی به چهره های جوان تیم همچون متیو دسترو و ایموبیله می فهمیم که این جوان ها می توانند با سرعت بالایشان تیم ایتالیا را به حرکت در بیاورند.

 

شیوه بازی

پراندلی قبل از اینکه روسی را خط بزند٬ علاقه زیادی به سیستم 4-3-1-2 داشت٬سیستمی که برای چوزپه روسی هم خیلی خوب جواب داده بود. اما حالا و با ناآماده بودن روسی٬ ایتالیا به سیستم تک مهاجم برگشته است. بالوتلی در جلو بازی می‌کند و مارکیزیو در پشت او.

 

نقاط قوت

مسائل کلی مانند تکنیک بی عیب و نقص و راحت بودن با توپ٬ برگ برنده آتزوری است. پیرلو همچنان در ضربات ایستگاهی – و البته تمام چیزهای دیگر – خارق‌العاده باقی مانده است!

نقاط ضعف

نقطه ضعف ایتالیا می‌تواند فقدان تحرک این تیم باشد. به ویژه در خط میانی که موتور حرکت تیم است. سبک بازی پیرلو هرگز شبیه به بازیکنانی که از محوطه جریمه خودی تا محوطه جریمه حریف می‌دوند نبوده است. البته او سعی کرده در چند بازی اخیر دوستانه ٬ پل رابطی باشد بین خط دفاع و حمله اما شاید مشکل اصلی آتزوری در این منطقه این باشد که یوونتوس این پست را به یک غیر ایتالیایی واگذار کرده است!

درس هایی از مقدماتی

ایتالیا به طور نسبی با آسودگی خاصی در گروهش به مقام اول رسید. آنها در روز آخر ۶ امتیاز بیشتر از دانمارک داشتند. آتزروی برای رسیدن به این مرز از آمادگی به سخت تمرین کرده است ولی کار در جام جهانی به همین راحتی نخواهد بود. مصاف با تیم های سرسخت در دور گروهی٬ نقاط ضعف آنها را برجسته خواهد کرد. ایتالیایی ها باید فکری برای لحظات سخت بازی و زمان‌ّهای که تاکتیک‌های محتاطانه‌شان جواب نمی‌دهد بکنند. آتزوری باید صاحب یک استراتژی دوم باشد.

 

پیش بینی

اگر یادتان باشد قهرمانی آنها در سال ۲۰۰۶ شبیه یک افسانه بود و قبل از مسابقات هیچکس شانسی برای آنها در نظر نمی گرفت. با این وجود  امسال وضعیت آنها بهتر است و خیلی ها آنها را جز ۴ مدعی قهرمانی می‌دانند. در مورد ایتالیا باید گفت که تردیدی در مورد صعود این تیم به مرحله حذفی وجود ندارد – حتی به عوان تیم اول گروه – ولی مهم ادامه راه است که بدون شک آسان نخواهد بود.

 

ستاره : آندره‌ا پیرلو

با مصدومیت نا بهنگام مونتولیوو٬ پیرلو قطعا می‌تواند به ستاره تیم ملی ایتالیا تبدیل شود. پاس های او زبانزد عام و خاص است و در ضربات ایستگاهی یک ستاره به تمام معنا به حساب می‌آید. پیرلو باید تیم جوان شده ایتالیا را به حرکت در بیاورد. او وظیفه تغذیه مهاجمان این تیم را برعهده دارد و باید برای دیگر ستاره آتزوری یعنی بالوتلی موقعیت گلزنی ایجاد کند. این احتمالا آخرین جام او خواهد بود. او با ۱۰۸ بازی ملی بیشتر از هر هافبک دیگر ایتالیایی در تاریخ سابقه بازی با پیراهن ابی آتزوری را دارد.

 

بازیکنان:

دروازه بانان

1 - جی جی بوفون (یوونتوس) سن : ۳۶

کاپیتان تیم ملی ایتالیا تا به حال بیشتر از هر بازیکن دیگر در تاریخ فوتبال آتزروی پیراهن این تیم را به تن کرده. او ۱۳۹ بازی ملی دارد و این احتمالا آخرین حضورش در تیم ملی ایتالیاست. این بازیکن محبوب آتزوری ۵ دوره متوالی است که در جام حهانی حضور دارد.

 

2 - ماتیا پرین (لاتینا)‌ سن : ۲۱

بازی در تمام تیم های پایه ایتالیا را تجربه کرده و جز ستاره های آینده دار آتزوری محسوب می‌شود. پرین تا به حال برای تیم ملی به میدن نرفته اما احتمالا چند سال دیگر به دروازه‌بان فیکس آتزوری تبدیل می‌شود.

 

3 - سالواتوره سیریگو (پاریسن‌ژرمن) سن :‌۲۷

در اولین حضور پراندلی بر روی نیمکت نیم ملی در سال ۲۰۱۰ درون دروازه تیم ملی ایستاد  یک گل بد را از ساحل عاج دریافت کرد. اون فصل فوق العاده‌ای با پاریسن ژرمن داشته و آماده گرفتن جای بوفون درتیم ملی ایتالیا است.

 

دفاع

 

4 - ایگنازیو آباته (میلان) سن : ۲۷

با اینکه با میلان فصل خوبی را سپری نکرد اما به تیم ملی دعوت شد. او یک مدافع راست هجومی است. پدر آباته هم روزگاری فوتبالیست محبوبی بود و ۶۷ بار در سری آ به عنوان دروازه‌بان بازی کرده است. آباته پسر تا به حال ۱۸ بازی ملی انجام داده.

 

5 - آندره آ بارزاگلی (یوونتوس) سن : ۳۳

او نقض مهمی در موفقیت این فصل یووه داست. بارزاگلی در تیم سال ۲۰۰۶ که قهرمان جام جهانی هم شد حضور داشت و در بازی برابر استرالیا و اوکراین به میدان رفت. او سابقه ۴۷ بازی ملی را با خود به دوش می‌کشد.

 

6 - لئوناردو بونوچی (یوونتوس) سن : ۲۷

یک مدافع مستحکم است که قدرت عجیبی در دادن پاس‌های بلند و قطری دارد. بونوچی هرگاه اراده کند می تواند مهاجمان تیمش را تغریه کند. او ۳۵ بار برای تیم ملی ایتالیا به میدان رفته است.

 

7 - جورجیو کیه لینی (یوونتوس) سن : ۲۹

اولین انتخاب پراندلی برای خط دفاع است. او قادر به بازی در پست دفاع چپ و دفاع میانی است. کیه‌لینی یک مدافع مستحکم٬ سرعتی و با تجربه است. ۶۷ بار برای تیم ملی بازی کرده ۴ گل به ثمر رسانده است.

 

8 - متیو دارمیان (تورینو) سن : ۲۴

فقط یکبار برای تیم ملی به میدان رفته و بعید است که به ترکیب ثابت ایتالیا راه پیدا کند. او بهترین بازیکن فصل گذشته تورینو بود و به همین دلیل مورد اعتماد پراندلی قرار گرفته است.

 

9 - ماتیا ده شیلیو (میلان) سن  : ۲۱

یک مدافع کناری که قابلیت بازی در هر دو جناح را دارد. او جای کریستین ماجیوی نا آماده را گرفته است. ده شیلیو ۹ بار برای تیم ملی ایتالیا به میدان رفته است.

 

10 - گابریل پالتا (پارما) سن : ۲۸

متولد آرژانتین است و جام قهرمانی تیم های زیر ۲۰ سال را به همراه آلبیسته برده است. اما حالا بخاطر داشتن پدربزرگی ایتالیایی در تیم ملی ایتالیا بازی کی کند. او اولین و تنها بازی ملی‌اش را در ماه مارس مقابل اسپانیا انجام داد.

 

هافبک

 

11 - آلبرتو آکوئیلانی (فیورنتینا)‌ سن : ۲۹

در ۴ تیم مشهور ایتالیایی بازی کرده است. رم٬ میلان٬ یوونتوس و فیورنتینا. او یکی از استعدادهای ناب نسل جدید فوتبال ایتالیا است. آکوئیلانی که سابقه بازی در لیورپول را هم دارد ۳۳ بار برای آتزروی به میدان رفته است.

 

12 - آنتونیو کاندروا (لاتزیو) سن ۲۷

یکی از بهترین هافبک‌های راست سری آ است. در سه فصل گذشته در اوج بوده است و به خوبی فاصله خط دفاع تا خط حمله را می‌پیماید. کاندروا تا به حال ۱۹ بازی ملی انجام داده است.

 

13 - دنیله ده روسی (رم)‌ سن :‌۳۰

یک هافبک کامل است اما این توانایی را دارد تا در صورت لزوم در پست مدافع مرکزی به میدان برود. بازی او در فینال یورو ۲۰۱۲ مقابل اسپانیا خیره کننده بود. پاس های این بازیکن هوشمندانه است. ده‌روسی ۹۳ بار برای آتزوری به میدان رفته است.

 

14 - کلودیو مارکیزیو (یوونتوس) سن : ۲۸

توانایی بازی در تمامی پست های خط میانی را دارد. مارکیزیو در تیم یووه بیشتر به عنوان هافبک راست یا چپ بازی می‌کند اما در تیم ملی به عنوان هافبک هجومی و حتی دفاعی به بازی گرفته می‌شود. او ۴۲ بازی ملی انجام داده.

 

 

15 - تیاگو موتا (پاریسن‌ژرمن) سن : ۳۱

در برزیل و ایالت سائوپائولو به میدان آمده است. او حتی دو بار با تیم ملی برزیل هم به میدان رفته اما توانسته به واسطه پدربزرگ ایتالیایی‌اش تبعه کشور چکمه شود. او از لحاظ تاکتیکی بسیار حرف گوش کن است و تا به حال ۱۹ بار برای تیم ملی به میدان رفته.

 

16 - آندره آ پیرلو (یوونتوس) سن : ۳۵

او در دو سال گذشته بهترین بازیکن سری آ شده است. قدرت بازی سازی اش حرف ندارد و یک هافبک میانی کامل است. تنها دغدغه پراندلی در مورد او برمی گردد به مسائل فیزیکی. آیا آندره‌آ قادر است در آمریکای جنوبی هم خوب بازی کند؟

 

17 - مارکو پارولو  (پارما)‌ : سن : ۲۹

به گل های از راه دوری که می زند معروف است. او بیشتر اوقات در میانه میدان به زمین می‌رود و قدرت پای عجیبی دارد. پارولو فقط ۳ بار برای تیم ملی به میدان رفته و خیلی بعید است که بتواند در این جام جهانی آمار بازی‌اش را بهبود بخشد.

 

18 - مارکو وراتی (پاریسن‌ژرمن)

در بازی دوستانه مقابل ایرلند نشان داد که می‌تواند جای مونتولیوو را پر کند. او احتمالا در این جام پدیده ایتالیا لقب خواهد گرفت. وراتی ۴ بار برای آتزروی به میدان رفته و یک گل به ثمر رسانده است.

 

مهاجم

 

19 - ماریو بالوتلی (میلان) سن : ۲۳

توانایی خاصی در پیچیده کردن مشکلات دارد. او به راحتی می تواند تیم حریف را به هم بریزد. و البته از آن راحت تر می‌تواند تیم خودش را آشفته کند. اگر ماریو بر اعصابش مسلط باشد ایتالیا می تواند به حضور در مراحل بالاتر هم فکر کند. او در ۲۹ بازی ملی ۱۲ بار گلزده است.

 

20 - چیرو ایموبیله (تورینو) سن : ۲۴

آقای گل مسابقات سری آ ایتالیاست. او توانسته در این سال ها به همراه چرچی خط حمله قدرتمندی را در تیم تورینو پایه ریزی کند. ایموبیله خیلی کم در ترکیب ایتالیا به بازی گرفته شده است و به نظر می‌رسد با توجه به خط خورد روسی٬ نقش مهمی در برزیل ایفا کند.

 

21 - السیو چرچی (تورینو) سن: ۲۶

او در دو فصل گذشته برای تیم میانه جدولی تورینو فوق العاده ظاهر شده است. السیو هم سرعتی است و هم خوب دریبل می‌زند. البته نباید مهارت های شوت زنی او را از یاد برد. چرچی هنوز نتوانسته در ۱۰ بازی ملی اش گلی را به ثمر برساند.

 

22 - لورنزو اینسینیه (ناپولی)

با اینکه تنها یک متر و ۶۳ سانتی متر قد دارد اما در ضربان شروع مجدد بسیار خطرناک ظاهر می‌شود. کافی است بازی ماه آگوست او مقابل آرژانتین را به یاد بیاورید. اینسینیه در ۴ بازی ملی یک گل به ثمر رسانده است.

 

23 - آنتونیو کاسانو (پارما) سن :‌۳۱

هم گلزن است و هم پاس های گل خوبی می دهد . کاسانو سرشار از خلاقیت است. او در رم٬ رئال مادرید٬ میلان و اینتر هم بازی کرده و حسابی با تجربه است. مشکلش اخلاق عجیب و غریبش است. کاسان ۳۵ بار برای تیم ملی ایتالیا به میدان رفته.