شهراد باغستانی | ده لحظه‌ی به‌یاد‌ماندنی جرارد در لیورپول

لیورپولی‌ها احساسی‌ترین هواداران دنیا را دارند و اغلب بازیکنان‌شان هم به‌مرور وابستگی شدیدی به این تیم و هواداران‌شان پیدا می‌کنند. زمانی که با آن شور و حرارت در اوج ناامیدی و شکست هزاران هوادار متعصب لک‌لک‌های آنفیلد شعر “You’ll Never Walk Alone” را می‌خوانند همه را حیرت‌زده می‌کنند، چه برای اولین بار این فضا را به‌چشم دیده باشند و چه برای سالیانِ سال.

دل کندن از لیورپول برای استیون جورج جرارد کار بسیار سختی بود که مدت‌ها برای گرفتن این تصمیم فکر کرد و حتی یک ماه برای اعلام رسمیِ آن تأمل کرد. به واقع هیچ فوتبال‌دوستی نمی‌تواند پس از 17 سال لیورپول را بدونِ کاپیتان استیوی جی تصور کند، چه برسد به هواداران متعصب این تیم.

لحظات به‌یاد‌ماندنی و بعضاً خاصی را جرارد با پیراهن لیورپول تجربه کرد که قطعاً بسیاری از آن‌ها هیچ‌گاه از اذهان پاک نخواهد شد.

به اختصار به ده لحظه‌ی به‌یاد‌ماندنی کاپیتان استیون جرارد با پیراهن لیورپول خواهیم پرداخت که قطعاً نوستالژی جالبی برای شما و به‌خصوص برای هواداران لیورپول خواهد بود.

10. اولین گل

5 دسامبر 1999! هافبک جوان و لاغر اندامی توسط ژرارد هولیه در میانه میدان لیورپول به بازی گرفته می‌شد. جرارد که تنها 19 سال داشت و پیراهن شماره 28 را بر تن کرده بود در برابر شفیلد ونزدی از میانه میدان توپ را گرفت پابه‌توپ به محوطه‌ی جریمه‌ی حریف رسید تا در دقیقه 69 این دیدار اولین گلش با پیراهن قرمز لیورپول را به‌ثمر برساند.

9. اولین نشانه‌های ظهور یک بازیکن بزرگ

در فصلِ قبل یعنی فصل 99-1998 جرارد که به‌تازگی 19 ساله شده بود، با درخشش در دربی مرسی‌ساید نام خودش را بر سر زبان‌ها انداخت. جرارد که آن زمان در دفاع راست توسط هولیه به بازی گرفته می‌شد دو بار دروازه‌ی لیورپول را از فروپاشی نجات داد تا پیروزی در دربی برابر اورتون با نتیجه‌ی 3-2 به قرمزهای بندر لیورپول برسد.

8. کاپیتان لیورپول شدن

خیلی زود و تنها پس از 4 فصل بازی در تیم اول لیورپول استیون جرارد بازوبند کاپیتانی لک‌لک‌ها را در غیاب سامی هیپیا فنلاندی بست تا به‌تدریج تبدیل به "کاپیتان استیوی جی" شود. هولیه مربی فرانسوی آن زمانِ لیورپول پس از تشخیص اینکه جراردِ 23 ساله قدرت رهبری تیم را دارد بازوبند را پس از سامی هیپیا مدافع فنلاندی تیمش به استیوی سپرد. جرارد به‌ندرت نشان داد که نظر هولیه در مورد اینکه او یک کاپیتان واقعی‌ست بی‌راه نبوده است زیرا که جرارد 12 سال این بازوبند را بر بازو بست.

7. گلزنی در فینال جام یوفا 2001

بی‌شک یکی از زیباترین فینال‌های یک جام اروپایی در سال 2001 بین لیورپول و آلاوس برگزار شد. در این فینال مهیج و دیدنی 9 گل در 120 دقیقه ماراتن زیبا بین دو تیم رد و بدل شد. جرارد شانزدهم مِی 2001 تنها دو هفته پیش از گرفتن جشن 21 سالگی‌اش زوج دیتمار هامان هافبک آلمانی لیورپول در خط میانی بود و علاوه بر عملکرد عالی که داشت موفق شد در دقیقه 16 روی پاس مایکل اوون گل دوم لیورپول را به‌ثمر برساند. در نهایت این فینال دیدنی با پیروزی 5-4 لیورپول در پایان 120 دقیقه و قهرمانی این تیم به‌پایان رسید.

6. هت‌تریک در دربی مرسی‌ساید

دربی مرسی‌ساید یکی از حساس‌ترین و مهم‌ترین دربی‌های جهان است و این اهمیت باعث می‌شود که هت‌تریک در این دیدار هم به خاطره‌ها پیوندد و برای همیشه ماندگار شود. جرارد در دربیِ برگشت فصل 12-2011 روز 13 مارس 2012 در آنفیلد موفق شد برابر اورتون هت‌تریک کند تا هواداران لیورپول را به عرش ببرد. اهمیت این هت‌تریک زمانی دوچندان می‌شود که بدانیم از سال 1982 و پس از ایان راش مهاجم افسانه‌ای لیورپولی‌ها بازیکنی در دربی هت‌تریک نکرده بود و جرارد پس از 20 سال این طلسم را شکست.

5. بوسیدن دوربین در اولدترافورد

باز هم ماه مارس و باز هم درخشش جرارد. دیدار با منچستر یونایتد کمتر از دربی مرسی‌ساید برای لیورپولی‌ها نیست. فصل 09-2008 فصلی بود که لیورپول در جدال قهرمانی با شاگردان فرگوسن قرار داشت. منچستری‌ها که در پی جبران شکست 2-1 دیدار رفت برابر لیورپول بودند باز هم برابر جرارد و یارانش شکست خوردند و این بار شکست سختی را خوردند تا حسابی غافلگیر شوند. رونالدو برای من‌یونایتد اولین گل را وارد دروازه‌ی رینا کرد، اما پس از آن آتش‌بازی لیورپول شروع شد، گل‌های تورس، جرارد (از روی نقطه پنالتی)، اورلیو و دوسنا شیاطین‌سرخ را تحقیر کرد و شکست 4-1 این تیم در خانه را رقم زد. بوسه‌ای که استیون جرارد پس از گشودن دروازه‌ی فن‌در‌سار بر یکی از دوربین‌های کنار زمین زد هنوز هم از یادها نرفته است. البته جدال قهرمانی را سرانجام لیورپول به من‌یونایتد واگذار کرد، اما دبل کردنِ تیم قهرمان توسط لیورپولی‌ها هرگز فراموش نخواهد شد.

4. اشک‌های او پس از پیروزی برابر من‌سیتی

13 آوریل 2014، لیورپول در حالی برابر آبی‌های شهر منچستر صف‌آرایی کرد که با یک بازی بیشتر و 4 امتیاز برتری نسبت به این تیم تا پایان هفته سی‌و‌سوم صدرنشین لیگ بود. این دیدار را لیورپول 3-2 با گلِ کوتینیو در آنفیلد از حریفش بُرد تا به قول معروف پیروزی شش امتیازی‌ای را کسب کرده باشد. پس از پایان دیدار جرارد که تیمش را در آستانه‌ی قهرمانی می‌دید بسیار احساساتی شده بود و اشک می‌ریخت. او بازیکنان تیمش را جمع کرد و به آن‌ها گفت: "گوش کنید! این بازی تمام شد... هنوز چیزی تمام نشده، ما به نورویچ می‌ریم تا امروز را تکرار کنیم!" نکته جالب اینکه لیورپول در دیدار بعدی برابر نورویچ‌سیتی هم با نتیجه‌ی 3-2 پیروز شد اما آن سُر خوردن بی‌موقع برابر چلسی و تساوی ناامید کننده برابر کریستال‌پالاس باعث شد تا رویای قهرمانی لیورپول در فصل گذشته تبدیل به یک تراژدی غم‌انگیز شود. آن‌ها در پایان لیگ قهرمانی را به منچستر سیتی هدیه دادند.

3. شوت مهلک برابر المپیاکوس

لیگ قهرمانان 05-2004 لیورپول در گروه A رقابت‌ها با موناکو، المپیاکوس و لاکرونیا هم‌گروه بودند. در روز پایانی لیورپول 7 امتیازی به مصاف المپیاکوس 10 امتیازی رفت و با توجه به شکست 1-0 در دیدار رفت باید با نتیجه‌ی بهتری حریف یونانی‌اش را مغلوب می‌کرد تا به مرحله‌ی بعد صعود کند. ابتدا المپیاکوس توسط ریوالدوی برزیلی به گل رسید و جرارد و یارانش را تا آستانه‌ی حذف پیش برد، اما گل‌های سیناما پونگول و ملور پیروزی را از آنِ لیورپول کرد. با این حال با قانون دیدار رودررو لیورپول همچنان حذف شده تلقی می‌شد. در دقیقه 86 نبوغ جرارد به کمکِ قرمزهای لیورپول رسید و شوت زیبا و مهلک اون به قعر دروازه‌ی المپیاکوس رفت تا این تیم میلیمتری از مرحله‌ی گروهی صعود کند.

2. گل فینال جام حذفی در کاردیف

13 می 2006 لیورپول در استادیوم کاردیف ولز در دیدار فینال FA Cup به مصاف وستهام رفت. این بازی هم با افت و خیزهای فراوانی همراه بود، ابتدا چکش‌ها دو بار دروازه‌ی لیورپول را باز کردند، در ادامه با گل‌های سیسه و جرارد بازی به تساوی کشیده شد، اما باز هم گل سوم را وستهام به‌ثمر رساند و پیش افتاد. ثانیه‌های پایانی دیدار بود که جرارد با شوت زیبایی که از حدود 30 یاردی روانه‌ی دروازه‌ی وستهام کرد دیدار را به تساوی 3-3 کشاند. در نهایت این دیدار به ضربات پنالتی کشیده شد که لیورپول با پیروزی 3-1 در این ضربات به قهرمانی جام حذفی رسید.

1. استانبول

معجزه‌ی استانبول! روز بیست‌و‌پنجم می 2005 لیورپول و میلان در استادیوم آتاتورک شهر استانبول در یکی از به‌یاد‌ماندنی‌ترین دیدارهای قرن به مصاف هم رفتند. میلان از لحاظ مهره یکی از بهترین تیم‌های تاریخ را در اختیار داشت، از مالدینی، نستا، استام و کاستاکورتا تا سیدورف، گتوسو، پیرلو، کاستا، شوچنکو و کرسپو در این تیم حضور داشتند. لیورپول هم با اینکه تیم خوبی بود اما قابل قیاص با تیمی پر از ستاره‌های تاریخ فوتبال نبود، اما آن‌ها در استانبول یک معجزه‌گر داشتند و آن‌هم کسی جز استیون جرارد نبود. کاپیتان لیورپولی‌ها در این دیدار عملکردی بی‌نظیر داشت، او در طول 120 دقیقه در سه پست بازی کرد و در دقایق انتهایی با مصدومیت فینان حتی در دفاع راست هم به‌کار گرفته شد. کاپیتان شگفت‌انگیزِ لیورپولی‌ها گل اول را با ضربه سری غیرقابل مهار وارد دروازه‌ی دیدا کرد که لک‌لک‌ها را تهییج کرد تا در تنها 6 دقیقه سه گل خورده در نیمه اول را جبران کنند. پنالتی‌ای که در نهایت منجر به گل سوم توسط آلونسو شد هم روی استیون رخ داد. بازی با تلاش مضاعف لیورپولی‌ها به ضربات پنالتی رسید و آن‌ها موفق شدند 3-2 میلان را شکست دهند تا پیروزِ دیدنی‌ترین فینال تاریخ لیگ قهرمانان اروپا با شکستِ میلان پرستاره باشند و به پنجمین قهرمانی‌شان در این رقابت‌ها برسند.