مهديه دریابیگی | آقای مدیر در سقوط هت‌تریک می‌کند؟

پارسال همین روزها بود که پیکان برای صعود به لیگ برتر می‌جنگید و در نهایت هم در بازی‌های پلی آف با شکست تیم فجر توانست مجوز حضور در لیگ برتر را بگیرد. پیروزی که به خاطر جعلی بودن کارت پایان خدمت سعید حلافی چندان شیرین نبود و از همان ابتدا با حرف و حدیث همراه بود اما پیکان با تمام مسائلی که پیش آمد لیگ برتری شد. مدیرانی که در راس کار بودند این بار برای رهایی از حرکت آسانسوری برای این تیم نقشه‌ها کشیدند و در ابتدا برای آوردن یک مربی مطمئن دست به کار شدند. مدیران پیکان با رایزنی و مشاوره از چند پیشکسوت از جمله بهتاش فریبا با منصور ابراهیم‌زاده موافقت کردند و این مربی را که در ذوب‌آهن کارنامه خوبی داشت به پیکان آوردند. ابراهیم‌زاده هم در لیست خود نام چند بازیکن بزرگ را آورد. اسمی که بیشترین سروصدا را در لیست ابراهیم‌زاده به پا کرد، مهدی رحمتی بود. دروازه‌بان ناراضی استقلال که اتفاقا حرف‌های جنجالی زیادی مثل نکونام علیه قلعه‌نویی زد، نخستین شکار پیکان بود. البته یک بازیکن دیگر در استقلال هم چشم ابراهیم‌زاده را گرفت، ساموئل دیگر بازیکن استقلالی‌ها باپیشینه خوبی که در استقلال داشت با رایزنی‌های مسوولان پیکان به همراه رحمتی به این تیم آمد. در لیست ابراهیم‌زاده «نصرتی، دقیقی و فشنگچی» هم حضور داشتند و این بازیکنان که اسم و رسمی هم در لیگ داشتند با بستن قراردادهای بالا به پیکان آمدند تا این تیم فصل متفاوتی را تجربه کند. رحمتی گران‌ترین بازیکن نقل و انتقالات بود و این یعنی پیکان با ولخرجی لیگ را شروع کرد.
فصل چهاردهم شروع شد و پیکان در نخستین بازی خود به مصاف سپاهان رفت اما این تیم در این بازی مغلوب حریف اصفهانی شد تا فصل را با شکست آغاز کند. بعد از آن پیکان به ترتیب با تیم‌های سایپا، نفت مسجد سلیمان، گسترش فولاد، استقلال و نفت تهران بازی کرد که در این پنج بازی از تیم‌های استقلال و گسترش شکست خورد و مقابل سه حریف دیگر به نتیجه تساوی رضایت داد تا در شش بازی ابتدایی خود تنها سه امتیاز کسب کند. بعد از آن پیکان در چند بازی برد را تجربه کرد اما نتایجی که ابراهیم‌زاده در این تیم با وجود بازیکنان نامی به دست آورد، نتوانست رضایت مدیران پیکان را جلب کند و سرانجام در نیم‌فصل دوم جای خود را به صمد مرفاوی داد. مدیران پیکان با تغییر در کادرفنی وآوردن چند بازیکن سعی کردند شرایط تیم را عوض کنند اما عملا هیچ چیز برای پیکان عوض نشد. این تیم در شش هفته نخست نیم‌فصل دوم هم تقریبا همان نتایج را به دست آورد! البته این بار با یک مساوی بیشتر به جای سه امتیاز، چهار امتیاز کسب کرد تا برای این تیم تغییر مربی ثمره‌ای نداشته باشد! صمد در ادامه راه نتایجی حتی ضعیف‌تر از ابراهیم‌زاده گرفت تا در هفته بیست وهفتم لیگ برتر پیکان با 10 باخت، 13مساوی و تنها چهار برد و کسب 25 امتیاز در مکان چهاردهم جدول بنشیند و همانند دیگر تیم‌های ته جدول خطر سقوط را بیخ گوش خود احساس کند.
هزینه 28 میلیاردی برای تیمی که نمی‌خواست دوباره آسانسوری عمل کند و به لیگ یک برود چه منفعتی داشت؟ آمدن بازیکنان بزرگ، تغییر مربی و حتی مدیرعامل - آمدن شیعی به جای ثنایی - چه چیز را برای پیکان تعییر دادو در حال حاضر این تیم کجای جدول لیگ برتر است؟ اینکه پیکان با هزینه 28 میلیاردی بازهم قعرنشین است و برای سقوط نکردن می‌جنگند حاصل کدام بی تدبیری است؟ دو سال پیش ودر شرایطی که تیم پیکان باحضور ویسی در چنین شرایطی قرار گرفته بود مدیران وقت سعی کردند با آوردن فیروز کریمی به تیم شوک بدهند. ویسی آن زمان حرف‌هایی زد که قابل تامل است. ویسی در آن مقطع گفت که در تیم پیکان مشکلاتی وجود دارد که هیچ مربی قادر به برطرف کردن آن نیست و تا زمانی که این مسائل در پیکان باشد، سرنوشت این تیم عوض نخواهد شد! حالا و با توجه به بودجه‌ای که پیکان صرف حضور در لیگ برتر کرد باید حرف‌های آن روز ویسی را باور کنیم؟ یعنی پشت همه این اتفاقات مسائلی است که هیچ کس از آن خبر ندارد؟! شیعی برای سومین بار است که به‌عنوان مدیرعامل این شرایط را تجربه می‌کند و در دو دفعه گذشته تیم پیکان با مدیریت او به لیگ یک سقوط کرد. آیا با شرایط فعلی پیکان، باز هم شیعی با این تیم سقوط را تجربه می‌کند؟ اگر این اتفاق بیفتد برای سومین بار است که شیعی باتیم پیکان به لیگ یک می‌رود و هت‌تریک می‌کند! به هرحال با توجه به اتفاقات افتاده و هزینه‌هایی که برای پیکان صرف شده این تیم کاندیدای سقوط است و هیچ کس به درستی نمی‌داند چرا پیکان دائما شرایط سقوط را تجربه می‌کند و مدیران و مربیان در این تیم موفق نیستند؟

پیکان تیم بی‌تماشاگری است که هرگز طی چند دهه نتوانسته تماشاگران را مجذوب خود کند. در کدام لیگ حرفه‌ای تیم بی‌تماشاگری را با قدمت چند دهه پیدا می‌کنید؟ وقتی پیکان به قزوین رفت، مخالفان انتقال پیکان این داد و هوار را سر دادند که رفتن پیکان به قزوین منجر به ناکامی تیم شده، در حالی که درد پیکان چیز دیگری است و درد اول همین بی‌تماشاگر بودن است. تیم بی‌تماشاگر فقط در فوتبال دولتی جان می‌گیرد و دوام و قوام پیدا می‌کند. در فوتبال خصوصی و حرفه‌ای، تیم بی‌تماشاگر یک فصل هم دوام نمی‌آورد و بدون کسب درآمد ورشکسته خواهد شد. در فوتبال دولتی ایران اما تیم‌های بی‌تماشاگر و دولتی بدون کسب درآمد زنده می‌مانند، بارها حتی سقوط هم می‌کنند اما باز هم با همان روش‌های بی‌حاصل به مدیریت ادامه می‌دهند و به هت‌تریک در سقوط هم می‌رسند!