امیر اسدی | حفره‌ای به نام امید!

امید ابراهیمی را می‌توان جزو هافبک‌های میانی و درجه یک فوتبال ایران معرفی کرد اما او نقطه ضعف‌هایی دارد که روی گل‌های خورده استقلال مقابل تراکتورسازی به وضوح و برای چند بار مشاهده شد. امید ابراهیمی هر چند خوب گل می‌زند و در هجوم‌ها حامی مهاجمان استقلال است اما آن تبحر یک هافبک دفاعی را در کارهای تدافعی ندارد. وظیفه اصلی هافبک دفاعی، حضور همیشگی جلوی مدافعان است. نباید ترک پست کند و جایش را خالی بگذارد. امید ابراهیمی اما چنین خصوصیاتی ندارد. او هر جا که توپ هست حضور دارد. حتی اگر توپ در نزدیکی محوطه جریمه حریف باشد. این نقطه ضعف البته بارها به ضرر استقلال تمام شده. بخصوص در این فصل که ابراهیمی در اکثر قریب به اتفاق بازی‌ها، تنها انتخاب امیر قلعه‌نویی برای پست هافبک دفاعی بوده است.
این نقطه ضعف امید اما از چشم کارلوس کی‌روش هم دور نمانده. دلیل اصلی غیبت ابراهیمی در جام جهانی و حضور رضا حقیقی به‌عنوان هافبک دفاعی و ذخیره جواد نکونام هم همین موضوع بود. کی‌روش برای پست هافبک دفاعی بازیکنی نیاز داشت که از جای خود تکان نخورد و پست خود را ترک نکند. رضا حقیقی چنین خصوصیاتی داشت. فقط در محوطه‌ای حدود 10 متر در 10 متر فعالیت می‌کرد و همین باعث می‌شد تا حریفان از جای خالی‌اش استفاده نکنند. جواد نکونام نیز همینطور. او فقط روی ضربات ایستگاهی نفوذ می‌کرد و با حضور همیشگی‌اش جلوی خط دفاعی به مدافعان تیم ملی هم اطمینان می‌داد که تنها نیستند و او کمک حال شان است.
امید ابراهیمی به دلیل نداشتن این خصوصیات جام جهانی را از دست داد. برای جام ملت‌ها هم کی‌روش روی او به‌عنوان بازیکنی جایگزین حساب کرد. البته جایگزینی نه برای هافبک دفاعی که برای آندو تیموریان در مواقع نیاز. کی‌روش روی امید ابراهیمی به‌عنوان هافبک تدافعی حسابی باز نکرده است. به همین دلیل هم حالا صحبت از بازگشت مرتضی پورعلی گنجی به این پست است. پستی که با خداحافظی جواد نکونام حالا خالی‌تر از همیشه به نظر می‌رسد.
ضعف امید ابراهیمی و خالی ماندن جای او در بازی مقابل تراکتورسازی بارها به چشم آمد. او گل زد و بازی‌اش از نگاه بیننده ایرانی به چشم آمد اما کسی جز تراکتوری‌ها نیست که بداند تونی اولیویرا روی ضعف ابراهیمی برنامه ریخته بود. با گماردن یک بازیکن سرعتی به نام سامان نریمان جهان، به عنوان هافبک نفوذی و درست در جای خالی امید ابراهیمی. نریمان جهان وقتی به چشم آمد که از عدم حضور امید ابراهیمی در پست آرمانی‌اش استفاده کرد. نتیجه‌اش هم خلق موقعیت‌های متعدد توسط او بود. برای ادینیو و سایر بازیکنان تراکتورسازی.
نریمان جهان سه گل زد و یک پاس گل داد. او در روزی به‌عنوان بهترین بازیکن زمین انتخاب شد که کادر فنی تراکتورسازی از حفره‌ای در پشت سر ابراهیمی سود جست و راه نفوذش را اینگونه انتخاب کرد. به این ترتیب، هافبک‌های نفوذی تراکتورسازی و البته ادینیو از برتری نفری نسبت به مدافعان استقلال استفاده کردند و چهار بار دروازه میزبان را فرو ریختند.
امید ابراهیمی اگر می‌خواهد در پست خود بهترین بازیکن ایران باشد باید این نقطه ضعف خود را برطرف کند. محور حرکت‌هایش را کم و مدام در پست اصلی‌اش حضور داشته باشد. علاقه او به گل زدن اما منجر به گل خوردن استقلال می‌شود. اگر امید این نقطه ضعف خود را برطرف کند، هم به مهره‌ای قابل اتکا برای امیر قلعه‌نویی بدل می‌شود و هم کارلوس کی‌روش روی او برای جانشینی نکونام حساب می‌کند.