اکبر منتشلو | حالا حالاها قهرمانیم، البته با ثروت بی‌پایان!

قهرمانی سپاهان در لیگ برتر برای چندمین بار نه تنها بد نیست، بلکه حداقل برای مردم اصفهان شادی‌آور و باعث افتخار است و قبل از هر چیز باید این قهرمانی را به آنها تبریک گفت. بی‌شک هوادارانی که در هفته سی‌ام رقابت‌ها در ورزشگاه حضور داشتند با غرور و شادمانی ورزشگاه را ترک کردند و این رسم ورزش و فوتبال است که یک طرف برنده و قهرمان شود و یک طرف دیگر بازنده و بی جام بماند اما برخی تحلیل‌های بعد از قهرمانی سپاهان تعجب‌آور است. نسبت دادن قهرمانی به یک بازیکن، به یک مربی یا حتی مدیریت باشگاه چیزی بود که در طول روزهای گذشته با آن مواجه بودیم. برخی‌ها حضور محرم نویدکیا در ترکیب سپاهان را عامل موفقیت‌های این تیم می‌دانند و معتقدند سپاهان تا زمانی که این بازیکن را در اختیار داشته باشد، می‌تواند مدعی قهرمانی باشد. برخی دیگر حضور حسین فرکی - کسی که سال گذشته فولاد را قهرمان کرد - را عامل موفقیت سپاهان قلمداد می‌کنند و برخی دیگر که نگاه عمیق تری نسبت به موضوع دارند، قهرمانی و موفقیت‌های سپاهان را ناشی از مدیریت صحیح در این باشگاه می‌دانند و همه چیز را به مدیریت درست و منطقی مدیران این باشگاه نسبت می‌دهند. ناگفته پیداست که مدیریت خوب و قوی در هر جا تاثیر خود را می‌گذارد اما آیا در میان همه مدیرانی که به این تیم آمدند، مدیر ضعیفی نبوده و همه کسانی که مدیریت این تیم را به دست گرفتند، در این حرفه سرآمد بودند؟ این سوالی است که می‌توان جواب منفی به آن داد و البته تجربه نشان داده که برخی از همین مدیران سابق سپاهان، در جای دیگر هیچ موفقیتی کسب نکردند و ناموفق بودند. پس به دنبال عامل دیگری باید بگردیم که شاید برخی از مدیران این تیم و حتی برخی از هوادارانش راضی به‌عنوان شدن این مساله نباشند. واقعیت موضوع این است که سپاهان در سایه حمایت‌های مالی به موقع و مداوم توانسته به موفقیت‌های چشمگیری دست پیدا کند. شکی نیست که سپاهان تنها تیمی بوده که در طول دوران حضورش در لیگ برتر هیچ گاه مشکل مالی نداشته و حتی بسیاری از بازیکنان این تیم معتقدند همیشه مبلغ قراردادشان در این تیم با کمترین کم و کسری پرداخت شده است. همین شرایط، حضور بازیکنان در این تیم را با رضایت و اطمینان خاطر زیادی همراه می‌کند. شاید در مقاطعی برخی تیم‌ها مثل پرسپولیس، تراکتورسازی، استقلال و... شرایط مالی بهتری از سپاهان داشتند و بازیکنان ستاره‌ای را هم جذب کردند اما این وضعیت مالی مقطعی بوده و هیچ اطمینانی به تداوم آن نبوده است.

برای اثبات این موضوع باید به ذکر نمونه‌ای بسنده کنیم که اتفاقا آن هم یک تیم اصفهانی است. ذوب‌آهن اصفهان با حمایت مالی خوب و به موقع به جایگاهی در فوتبال رسید که نه تنها در لیگ برتر به موفقیت‌های چشمگیری دست یافت، بلکه به نایب قهرمانی آسیا نیز رسید. ذوب‌آهن همانطور حمایت می‌شد که سپاهان چندین سال است حمایت می‌شود اما در مقطعی به خاطر ایجاد برخی بی اعتمادی‌ها در این باشگاه، حمایت‌های مالی از این تیم برداشته شد و تیمی که عنوان نایب قهرمانی آسیا را یدک می‌کشید، چهار فصل از رقابت‌ها همیشه در مرز سقوط به دسته یک قرار داشت. ذوب‌آهن خوش شانس بود که با این شرایط به لیگ یک سقوط نکرد، چرا که عدم حمایت مالی خیلی از تیم‌ها را به لیگ یک رهسپار کرده است اما این اعتماد دوباره به باشگاه برگشته و ذوب‌آهن دوباره به روزهای خوبش نزدیک شده است.

بی تردید همه عواملی که از آن نام بردیم در موفقیت‌های سپاهان بی تاثیر نیست اما عامل اصلی موفقیت این تیم همان حمایت‌های مالی مداوم از این تیم است که باعث می‌شود، هم مدیریت باشگاه عملکرد خوبی داشته باشد و هم بازیکنان با میل و اشتیاق برای این تیم به میدان بروند. ذوب‌آهن نه تنها آیینه تمام نمای دلایل موفقیت‌های سپاهان است بلکه تغییر شرایط در این تیم از نظر مالی و به هم ریختن اوضاع ذوب‌آهن طی سه چهار سال گذشته می‌تواند نشانگر شرایط دیگر باشگاه‌ها از جمله پرسپولیس و استقلال باشد که هیچ‌گاه حمایت‌های مالی به موقع و مداوم از این تیم‌های پرطرفدار نشده است.

شعار سپاهان که «ما حالا حالاها قهرمانیم» البته شعاری دوست‌داشتنی و احترام‌برانگیز است اما این شعار وابسته است به ثروتی که در این باشگاه همیشه بوده و همیشه جام‌ها را یکی یکی به ویترین سپاهان آورده است.