زهرا اسدی | دسته گلی که برانکو با اعتماد بیش از اندازه‌اش به سوشا به آب داد

اینکه برانکو چطور همه اعتمادش را به سوشا پیشکش کرده، پرسش بیهوده‌ای است که اگر صد بار دیگر هم به زبان بیاوریمش، باز بی‌پاسخ خواهد ماند. واقعا چه اهمیتی دارد که بدانیم چرا آقای سرمربی جز سوشا مکانی نمی‌خواهد کسی را درون دروازه پرسپولیس ببیند؟
کاری نداریم که شایعه‌ها دراین‌باره چه گفته‌اند و ما چه‌ها شنیده‌ایم. مهم، فیکس بودن سوشا مکانی است و بی‌رقیب بودنش. او حالا می‌تواند آسوده خاطر باشد که رقیبان جوان و بی‌تجربه‌اش نمی‌توانند تهدیدی برای او و قلمرویش در دروازه همیشه لرزان پرسپولیس باشند. برای سوشا همین که به خواسته‌اش رسیده و اعتماد سرمربی را هم بی کم و کاست در اختیار دارد، کافی است. دیگر چه اهمیت دارد که او چطور دروازه پرطرفدارترین تیم آسیا را صاحب شد و حامیانش پرسپولیس را و اعتبار پرسپولیس را به کدام بهانه پیش پای جاه‌طلبی این دروازه‌بان سر بریدند.
سوشا مکانی دروازه پرسپولیس را می‌خواست که بالاخره تصاحبش کرد. اگر چه کمی دیر اما سوشا برای اینکه مجبور نباشد پیراهن شماره یک پرسپولیس را از تن خارج کند، همه رقیبانش را کنار زد. رقیبانی از نیلسون برزیلی و مسعود همامی همیشه نیمکت‌نشین گرفته تا پاشنکو و حامد لک که برای رد کردن‌شان- غیر از نیلسون که پیش از آمدن برانکو از پرسپولیس رفته بود- سرمربی کروات لحظه‌ای درنگ نکرد.
این دروازه‌بان‌ها چرا رد شدند، حتما دلیلش برای خود برانکو روشن است اما او خیلی زود خواهد فهمید که به اعتمادش نباید چوب حراج می‌زده. خیلی طول نمی‌کشد که برانکو ایوانکوویچ بفهمد برای اعتماد کردن به یک دروازه‌بان- هر چقدر هم بزرگ- نیازی نیست که او را بی‌رقیب بگذارند. به ویژه اگر آن دروازه‌‌بان سوشا مکانی باشد که نمی‌دانیم در طول فصل قرار است چند بازی دیگر را به خاطر محرومیت یا حتی آسیب‌دیدگی‌های احتمالی از دست بدهد.
قطعا خیلی طول نمی‌کشد. حد آخرش، بعد از بازی سوم است و برانکو حتی اگر به زبان نیاورد، حتما در دلش به اشتباهی که درباره سوشا و دروازه‌بان دوم پرسپولیس اعتراف خواهد کرد. می‌گوییم بعد از هفته سوم چون او در سه بازی اول باید تیمش را بدون سوشا مکانی به میدان بفرستد. آن هم مقابل پدیده، استقلال صنعتی خوزستان و مهم‌تر از آن، در بازی با سپاهان.
سوشا به خاطر درگیری‌هایش در دربی فصل پیش، از حضور در این سه بازی محروم است و برانکو چه خوشش بیاید و چه نه، باید دروازه‌ را بسپارد به محمدباقر شعبانی. همان دروازه‌بان 25 ساله‌ای که یک روز پیش از سفر به ترکیه با پرسپولیس قرارداد بست. دروازه‌بانی که در نیمه اول فصل پیش با پیراهن تیم صنعت ساری در لیگ دسته دو به میدان می‌رفت و نیم فصل دوم را به نیمکت‌نشینی در تیم لیگ یکی پارسه گذراند. تیمی که دروازه‌بان اولش حمید نشاط‌جو بود و از این رو، شعبانی تنها در یک بازی به میدان رفت.
حالا می‌خواهیم از برانکوی حرفه‌ای بپرسیم که آیا به نظرش این دروازه‌بان کم‌تجربه می‌تواند با شرایط پرسپولیس چنان خو بگیرد که بابت حضورش در سه بازی اول آسوده خاطر باشیم؟ بازی با استقلال صنعتی در اهواز و رویارویی با قهرمان فصل پیش در اصفهان یا اصلا همین بازی با پدیده را شعبانی جوان می‌تواند به سلامت از سر بگذراند؟
سرمربی پرسپولیس البته یک اشتباه تاریخی را انجام داد و تصورش این بود که محرومیت سوشا تنها بازی اول را در بر می‌گیرد و محرومتیش در بازی‌های دوم و سوم تعلیقی است. حال آنکه به حکم کمیته انضباطی، این دروازه‌بان از حضور در سه بازی اول فصل پرسپولیس محروم است و تلاشی هم نکرده برای فرار از این محرومیت. البته شانس چندانی هم برای اعتراض ندارد چرا که استیناف به محرومیت‌های کمتر از 4 جلسه اصلا ورود نمی‌کند که سوشا بخواهد به تجدید نظر در حکمش امیدوار باشد. برای کاهش این محرومیت، او تنها دو راه را پیش‌رو دارد. یا با ارائه یک درخواست ویژه به رییس فدراسیون فوتبال، رسیدگی مجدد به پرونده‌اش را طلب کند یا اینکه بعد از گذر از اولین جلسه از محرومیت سه جلسه‌ای خود، شخصا به رای کمیته انضباطی معترض شود.
از بدشانسی برانکو اما دروازه‌بان پرسپولیس هیچ یک از این دو راه را امتحان نکرده و براساس حکم کمیته انضباطی، حق همراهی پرسپولیس در سه بازی اول فصل پانزدهم لیگ برتر برابر پدیده، استقلال صنعتی- در اهواز- و سپاهان- در اصفهان- را ندارد. سه بازی مهم و دشواری که قطعا خود برانکو هم نمی‌داند آیا دروازه‌بان منتخبش که هنوز حتی با جو پرسپولیس خو نگرفته، از پس آنها بر خواهد آمد یا نه.