امیر اسدی | از محرمی و شاهرودی به انصاری رسیدند

پرسپولیس در طول تاریخ، همیشه مدافعان چپ توانایی را در ترکیب خود دیده است. در دهه 50، رضا وطنخواه در سمت چپ خط دفاعی پرسپولیس بازی می‌کرد. او به دلیل توانایی بالا در دفاع و البته نفوذ، لقب رضا فاکتی را با خود به یدک می‌کشید. فاکتی آن زمان یکی از بهترین مدافعان فوتبال دنیا محسوب می‌شد که سبک بازی وطنخواه شبیه‌اش بود.
در دهه 60، محمدحسن انصاری‌فرد و مجتبی محرمی در سمت چپ خط دفاعی پرسپولیس به میدان می‌رفتند؛ دو مدافعی که نبوغ ویژه‌ای در نفوذ داشتند و جزو بهترین بازیکنان پست خود حتی در سطوح فوتبال آسیا به شمار می‌رفتند. محرمی از شاهین راهی پرسپولیس شد و انصاری‌فرد از بنیاد شهید. این دو به قدری آماده بودند که همزمان به تیم ملی دعوت می‌شدند. مربیان وقت تیم ملی مجبور بودند هم محرمی را به تیم ملی دعوت کنند و هم انصاری‌فرد را چون یکی از دیگری بهتر بود و البته سطح هر دو از سایر مدافعان چپ لیگ برتری بالاتر.
اواخر فوتبال مجتبی محرمی با اوایل فوتبال رضا شاهرودی و جواد منافی همزمان شد. در سال 73، پرسپولیس از وجود سه مدافع چپ توانا سود می‌برد. محرمی که البته بیشتر در قلب خط دفاع بازی می‌کرد و البته جواد منافی و رضا شاهرودی که در دوران اوج خود به‌سر می‌بردند. ترافیک در سمت چپ دفاع پرسپولیس به قدری بود که گاهی یکی از بین منافی و شاهرودی روی نیمکت می‌نشست و مجبور بود بازی را فقط تماشا کند.
جواد منافی که آسیب دید، یک چپ‌پای دیگر به اردوی پرسپولیس ملحق شد.
مهرداد میناوند که در لیگ سال 74 در ترکیب پاس درخشید، بلافاصله جذب پرسپولیس شد تا همراه با رضا شاهرودی، رقابت جانانه‌ای را در سمت چپ خط دفاعی و میانی پرسپولیس آغاز کند. شاهرودی و میناوند همزمان نیز در ترکیب پرسپولیس بازی می‌کردند. شاهرودی در سمت چپ خط دفاعی سه نفره و میناوند کمی جلوتر و به عنوان پیستون چپ.
بعد از شاهرودی و میناوند، نوبت به محمد برزگر و علیرضا امامی‌فر رسید. برزگر در فجرسپاسی چهره شد و در لیگ درخشید تا پروین و پرسپولیس را مشتری خود ببیند. او به پرسپولیس آمد و حتی توسط منصور پورحیدری در سال 78 به تیم ملی دعوت شد. علیرضا امامی‌فر نیز چنین سرنوشتی داشت. او از فجرسپاسی به پرسپولیس آمد و آنچنان درخشید که به ترکیب اصلی تیم ملی نیز رسید. امامی‌فر با تکیه بر درخشش در پرسپولیس به جام ملت‌های آسیا در سال 2000 رفت و در لبنان از جمله بازیکنان موثر تیم ملی بود.
در اواخر دهه 80 و اوایل 90 اما بازیکنان متوسطی در سمت چپ خط دفاعی پرسپولیس بازی کردند. از ابراهیم شکوری و جلال اکبری تا پژمان نوری و حتی محمد نصرتی که در مقاطعی مدافع چپ پرسپولیس بود. بهترین دفاع چپ سال‌های اخیر پرسپولیس مهرداد پولادی است؛ مدافعی که در دوران دو ساله حضورش در پرسپولیس یک بازیکن موثر بود و توانست اندکی از مشکلات این تیم را حل کند.
بعد از جدایی پولادی، دفاع چپ دوباره به پاشنه آشیل پرسپولیس تبدیل شد. میثم حسینی و حمیدرضا علی عسگری بازیکنانی بودند که در این پست به میدان رفتند و البته بازی بدون اشتباهی از خود به جا نگذاشتند. این دو به قدری ضعیف کار کردند که یکی از آنها در میانه‌های فصل، جواب شد و دیگری را از لیست برانکو کنار گذاشتند. حالا و برای لیگ پانزدهم، پرسپولیس برای دفاع چپ سراغ بازیکنانی رفته که نه اسم و رسم دارند و نه رزومه آنچنانی. وحید حیدریه را که فاکتور بگیریم، پرسپولیس محمد انصاری را جذب کرده و محمد لامی‌نژاد را نیز می‌خواهد؛ دو مدافعی که روی هم 20 بازی در لیگ برتر انجام نداده‌اند. پرسپولیس از حضور همزمان منافی، شاهرودی و محرمی به امضای قرارداد با محمد انصاری و احتمالا لامی‌نژاد رسیده است. آن بازیکنان ملی‌پوش و توانا کجا و این بازیکنان کجا؟ زمانی بازی در سمت چپ خط دفاعی پرسپولیس آرزو بود اما حالا بازیکنی باید در این پست بازی کند که فصل قبل را در شهرداری تبریز و لیگ یک گذراند و البته با تیمش به پلی‌آف رفت و در لحظه آخر در لیگ یک ماندگار شد. سلیقه برانکو یا هر بحث دیگری اما حضور بازیکنانی نظیر انصاری در پرسپولیس مبهم است. قبلی‌ها را با فعلی‌ها مقایسه کنید؛ به چه پاسخی می‌رسید؟