محمد قراگزلو | نه، برانکو سورپرایــزمان نمی‌کند

هر روز که می‌گذرد می‌شنویم حال خیلی‌ها از این فوتبال بد می‌شود. خیلی‌ها به زمین و زمان فوتبال ایرانی بد می‌گویند و از کثیفی و پلشتی‌اش حرف می‌زنند. از اینکه در این جامعه پر هیاهوی پر زرق و برق جز پول‌های رد و بدل شده و هیاهوی تبلیغاتی چیزی برای بالیدن وجود ندارد. اینکه ورزش و تفریح کوچکترین جای ممکن را در آنچه قرار است اتفاق بیفتد اشغال کرده و لذت بردن و خوشی ناشی از فوتبال جای خود را به حرص و جوش و اتفاقات تلخ داده است.
این روزها تعداد افرادی که علیه فوتبال حرف می‌زنند کم نیست اما نمی‌دانیم چه جذابیت‌هایی آنها را دوباره به سمت فوتبال می‌کشاند تا به هر طریقی که شده دنبال جا کردن خود در لابه‌لای افراد این جامعه پرهیاهو باشند و البته برای رسیدن به منظورشان از هیچ کوششی فروگذار نمی‌کنند.
حسین هدایتی در رأس این افراد قرار دارد. او که خودش را هوادار دلسوخته پرسپولیس معرفی می‌کند همچنان دنبال الصاق بج باشگاه پرسپولیس روی سینه خود با عنوانی رسمی است و عده‌ای را همراه خود کرده که اگر حاج حسین بیاید، یکی مثل گواردیولا می‌شود سرمربی تیم. تیم پرسپولیس ستاره‌باران می‌شود و بهترین‌های آمریکای جنوبی و اروپا راهی پرسپولیس خواهند شد. حتما تیم پرسپولیس فوتبالی مثل تیم دهه 60 ارائه می‌دهد و حریفان هر چقدر هم که قدرتمند باشند در همان 15 دقیقه اول دست‌ها را به علامت تسلیم بالا خواهند برد. این دوستان ساده‌انگار تصور می‌کنند در صورت بازگشت هدایتی و امثال ایشان، سکوهای سرخ پر می‌شود، تیم یکدست خواهد شد و مجموعه پرسپولیس دوباره پر می‌شود از بازیکنان بزرگی که قدرت رهبری همبازیان‌شان را داشته باشند و نیمی از تیم ملی پرسپولیسی باشد.
حسین هدایتی که حالا امیر عابدینی را همراه خود کرده تا به هر قیمتی پرسپولیس را به دست آورد، همین دو ماه پیش و با به بن‌بست رسیدن تلاش‌هایش برای خرید سهام پرسپولیس به سیم آخر زد و از فوتبال رفت تا وام ازدواج بدهد و برای جوان‌های عزب کار خیر کند اما نه وام داد و نه از فوتبال رفت. تحرکات او و دوستانش ادامه یافت تا وقتی پرسپولیس نتیجه نگیرد، دوباره صفحه اینستاگرام حاج‌حسین بشود مأمن مخالفانی که پرسپولیس را «رویایی» می‌خواهند و تصور می‌کنند بدون کمک‌های خیرخواهانه امثال هدایتی و مدیریت فردی مثل امیر عابدینی این اتفاق در حد رویا باقی خواهد ماند.
حسین هدایتی که مدام دنبال اقدامات خیرخواهانه است دوباره از وام به جوانان روی پرسپولیس شیفت کرده و می‌خواهد در حوزه مورد علاقه‌اش سرمایه‌گذاری کند. آخرین اقدام او خیز برداشتن برای پر کردن ورزشگاه آزادی در روز بازی با ذوب‌آهن است که ظاهرا با مخالفت‌های باشگاه پرسپولیس مواجه شده و این کار خیر حاج حسین هم به سرانجام نرسیده تا دست او از تماس مستقیم با هواداران پرسپولیس دور باشد.
جدا از حسین هدایتی که آخرین تیرش به سنگ خورده، امیر عابدینی دنباله دیگری برای باشگاه پرسپولیس است که احساس می‌کند تنها با مدیریت او می‌توان بر این دوران بحرانی چند سال اخیر نقطه پایانی گذاشت. امیر عابدینی که خود زمانی استاندار این مملکت بوده و در پست‌های حساس‌تر از مدیریت یک باشگاه فوتبال نقش‌آفرینی کرده حالا تلاش دارد یک بار دیگر طعم شیرین مدیریت بر باشگاه پرهیاهوی پرسپولیس را بچشد و حتی اگر پرسپولیس خصوصی نشد و اجاره نرفت، زیر نظر وزارت ورزش هم که شده فقط به عنوان مدیر باشگاه خواسته‌هایش را پیش ببرد.
فوتبال امروز ایران پر از این قبیل چسبیده‌هاست؛ آنها که حتی اگر سابقه‌ای در این فوتبال نداشته باشند، ضمن لعن و نفرین به تمام آنچه در این ورزش می‌گذرد، همچنان دنبال پست و مقام و شهرت ناشی از روی جلد رفتن در روزنامه‌های ورزشی و پخش تصاویرشان از برنامه‌های متعدد ورزشی تلویزیون هستند.
در این میان طبیعی است که پرسپولیس به عنوان پرمخاطب‌ترین مجموعه فوتبالی این کشور بهترین محل برای خودنمایی دوستان باشد تا جایی که اگر از در بیرون‌شان کنی از پنجره وارد خواهند شد. بدین ترتیب به نظر می‌رسد اقداماتی از قبیل پیشنهاد خرید بلیت‌های بازی پرسپولیس و اظهاراتی در خصوص مشکلات مدیریت فعلی و ناکارآمدی آنها تا جایی که تیم پرسپولیس نتیجه نمی‌گیرد ادامه خواهد داشت.