تولد روز | سالروز تولد جوزپه مه‌آتزا

جوزپه پپینو مه‌آتزا در 23 آگوست سال 1910 در راپالو ایتالیا متولد شد. وی که به il Balilla معروف است و در شهر میلان به او پپین یا پپ می‌گویند، بیشتر دوران بازیگری‌اش در دهه‌ی 1930 و در باشگاه اینترمیلان ایتالیا بود. زمانی که هفت ساله‌اش بود پدرش را در جنگ جهانی از دست داد. جوزپه را مادرش بزرگ کرد. مادر او نیز برای کسب مخارج زندگی از پپ می‌خواست که در کارها کمک کند. پپ بعضی اوقات در میوه‌فروشی کار می‌کرد و بعضی اوقات برای تمرین فوتبال می‌رفت. به همین خاطر مادرش کفش‌های جوزپه را مخفی کرد ولی این کار نیز او را از عشقش باز نداشت و پپ با پای برهنه به تمرین فوتبال می‌پرداخت. حتی در خاطراتش هست که از 6 سالگی در کوچه و خیابان‌های میلان فوتبال بازی کرده و به دلیل مشکلات مالی، سنگ ریزه و کلوخ جمع می‌کردند تا با آن توپ بسازند!

بالاخره در دوازده سالگی مادر پپ اجازه داد تا او به سراغ فوتبال برود. مه‌آتزا نیز سریعاً به باشگاه گلوریا پیوست و در همین باشگاه بود که یکی از طرفداران تیم برایش یه جفت کفش مناسب فوتبال خرید.

در سن 13 سالگی مه‌آتزا تستی برای رفتن به باشگاه آث میلان داد ولی آنها به دلیل لاغری بیش از حد وی را نپذیرفتند. اینتر به سرعت مه‌آتزا را پذیرفت و به وی رسیدگی کرد تا مشکل بدنی پپ حل شود.

مه‌آتزا هنوز هم رکورددار گل زدن در اولین فصل سری‌آ را دارد. او در فصل 30-1929، 31 گل زد. البته سال قبل از آن که سری‌آ وجود نداشت و لیگ ایتالیا دو جام ـه بود، مه‌آتزا 29 بازی کرد و 38 گل زد و دوبار در یک بازی 5 گل به ثمر رساند. در 27 اوریل 1930 که اولین بار اینتر با آاس‌رم در میلان بازی داشت، اینتر به پیروزی 6 بر صفر دست یافت که در این بازی مه‌آتزا چهار گل زد که سه گل را در سه دقیقه‌ی اول بازی وارد دروازه‌ی رم کرد!

در دوره‌ی حضور پپ در ترکیب تیم، اینتر به قهرمانی لیگ ایتالیا در سال‌های 1930، 1938 و 1940 دست یافت و اولین کوپا ایتالیای اینتر را در سال 1939 برای این تیم به ارمغان آورد. وقتی اینتر سری‌آ را در سال 1930 برد، بعد از ده سال به این جام رسیده بود و در این ده سال اینتر زیر سایه ی بولونیا، تورینو، یوونتوس و جنوا قرار داشت.

در سال 1937 روز بازی با یوونتوس، جوزپه در استادیوم و در رختکن حاضر نبود. به همین دلیل افرادی را برای پیدا کردن او به خانه‌اش در نزدیکی استادیوم فرستادند. آنها پس از رفتن یه خانه‌ی پپ متوجه می‌شوند مه‌آتزا خوابیده است. به زور وی را بیدار می‌کنند و به استادیوم می‌برند و لباس‌هایش را عوض می‌کنند تا وارد زمین شود. جوزپه مه‌آتزا در آن دیدار دو گل به ثمر رساند و بازی با نتیجه‌ی دو بر یک به پایان رسید تا اینتر فاتح اسکودتو شود.

مصدومیت او را از اکثر بازی‌های فصل 39-1938 دور نگه داشت و بعد از دورانِ طلایی با اینتر، پپ در سال 1940 به آث میلان پیوست و در بازی با اینتر در رختکن گریه کرد. در همان دیدار جوزپه گل مساوی دو بر دو را به ثمر رساند. مه‌آتزا به مدت دو سال در آث میلان باقی ماند و بعد به تیم‌هایی مثل یوونتوس و آتالانتا پیوست. اولین بازی او با پیراهن یوونتوس در سال 1942 در مقابل تورینو بود که پپ بسیار نا آماده نشان داد. یووه آن دیدار را با نتیجه‌ی 2-5 به تورینو باخت. در سال 1946 او دوباره به عنوان بازیکن/مربی به اینتر بازگشت و 17 بازی انجام داد. اینتر در آن دوران در خطر منحل شدن بود که مه‌آتزا به کمک تیم خود شتافت.

او در 361 بازی، 243 گل برای اینتر به ثمر رساند. هنوز هم او را به عنوان یکی از بهترین بازیکنان تاریخ ایتالیا می‌شناسند و بسیاری این بازیکن را بهترین مهاجم تاریخ ایتالیا می‌دانند. او یک مهاجم بود اما در پست‌های مختلف از جمله هافبک راست، هافبک بازی‌ساز و مهاجم آزاد نیز سابقه‌ی بازی داشت.

لقبِ il Balilla در سال 1927 توسط لئوپولدو کونتی به او داده شد. مه‌آتزا فقط 17 سال داشت که به تیم بزرگسالان اینتر پیوست که حتی خود او نیز از این امر متعجب شد. اما مربی آن زمان اینتر آرپاد ویسز که او را به تیم بزرگسالان آورد گفت: «ممکن است من یک بازیکن از مهدکودک هم به تیم بیاورم!»

مه‌آتزا در بازی اول خود برای اینتر دو گل زد و اینتر آن بازی را با نتیجه‌ی 2-6 پیروز شد. فردای آن روز روزنامه‌های ایتالیایی نوشتند: «این بشر باهوش، سر زنده و سریع است. سه خصوصیتی که در کمتر بازیکن امروزی یافت می‌شود.»

مه‌آتزا به تحقیر مدافعان بزرگ تاریخ به خاطر تکنیک نابش و همچنین رفتارهای عجیب شب قبل از مسابقه معروف بود. حتی بعضی اوقات او با تیم تمرین نمی‌کرد و می‌ایستاد تا دیگران تمرین کنند و بعد وارد زمین شود. جوزپه عاشق رقص تانگو که آرژانتینی‌ها بسیار در آن مهارت دارند بود و همیشه به این رقص می‌پرداخت. به این دلیل که می‌گفت: «این رقص من را غیر قابل پیشبینی می‌کند و این توانایی را به من می‌دهد که در فضاهای بسیار کوچک با توپ کارهای خارق‌العاده‌ای انجام بدهم.»

نوع گل زدن پپ بسیار خاص بود و در گل‌هایش بسیار سعی می‌کرد بازیکنان تیم حریف به خصوص دروازبان را تحقیر کند. ویتوریو پوزو مربی‌ای که در جام‌های 34 و 38 مربی تیم ملی ایتالیا بود و این دو جام را با ایتالیا فتح کرد و به عنوان یکی از بهترین و پرافتخارترین مربیان تاریخ شناخته می‌شود درباره ی مه‌آتزا می‌گوید: «جوزپه یک مهاجم مادرزاد بود که بازی را می‌دید و با درک و دید بالا، توپ را بین بازیکنان پخش می‌کرد. داشتن جوزپه در تیم مثل این می‌ماند که بازی را یک بر صفر شروع کرده باشید.»

جیانی بررا به او Il Folber و روش بازی اون را fasso-tuto-mi می‌نامید. به این دلیل که او را یک هافبک وسط کامل و مهاجم کامل‌تر می‌پنداشت. همچنین او را یک آکروبات‌کار در فوتبال صدا می‌کرد و درباره‌اش گفت: «او تنها ایتالیاییست که حس و نوع بازی‌اش مثل آرژانتینی‌ها و برزیلی‌هاست.»

سال 1958 در فینالی که بین برزیل و سوئد برگزار شد وقتی یک نفر از نظردهندگان گفت هیچکس بازیکنی مثل پله را در فوتبال ندیده است، فرانکو روسی سرش داد کشید و گفت: «شر و ور نگو، جوزپه بهتر از پله بوده!»

پپ اولین بازیکن ایتالیایی بود که در جهان معروف شد و همچنین اولین بازیکنی بود که اسپانسر شخصی پیدا کرد. او درشکه، و شامپاین دوست داشت و تنها بازیکنی بود که می‌توانست در تیم بزرگسالان سیگار (!) بکشد.

بازی های ملی

پپ برای تیم ملی ایتالیا در جام‌های 34 و 38 بازی کرد که در هر دو جام ایتالیا به قهرمانی رسید و در جام 1934 مه‌آتزا به عنوان بهترین بازیکن جام انتخاب شد و در جام جهانی 1938 او کاپیتان ایتالیا بود. جوزپه اولین بازیکن تاریخ فوتبال است که در دو جام جهانی پیاپی به قهرمانی رسیده است. اولین بازی ملی او در مقابل سوئیس بود که در رم برگزار شد. مه‌آتزا در آن دیدار دو گل زد. بازی بعدی هم در مقابل آلمان در فرانکفورت بود که ایتالیا با نتیجه‌ی دو بر صفر پیروز شد و مه‌آتزا یک گل زد.

جام جهانی 1934 به میزبانی ایتالیا بود که با قهرمانی این تیم نیز به پایان رسید. در فینال سال 1938 که جام در فرانسه برگزار می‌شد، موسولینی تلگرافی به او زد با این عنوان که «یا ببرید یا بمیرید»

در فینال ایتالیا به غلبه بر مجارستان برای دومین دوره‌ی پیاپی به قهرمانی رسید. آخرین بازی ملی او در مقابل تیم ملی فنلاند در 20 جولای 1939 بود که ایتالیا 3 بر دو فنلاند را شکست داد.

53 بازی ملی، 33 گل زده و دو قهرمانی جام جهانی از مه‌آتزا در تیم ملی ایتالیا باقی مانده است.

جوزپه در 21 آگوست 1979، یعنی تنها دو روز مانده به تولد 69 سالگی‌اش، در گذشت.