«کافه‌ماتادور» | قمارِ رافا

تبعات تساوی ناامیدکننده‌ی رئال مادرید در هفته‌ی نخست لالیگا آنهم مقابل تیم تازه صعودکرده‌ی اسپورتینگ خیخون، همچنان ادامه دارد. رئال باشگاه بسیار عجیبیست، یک تساوی می‌تواند این تیم، بازیکنان و کادر فنی آن را باتلاق حاشیه فرو ببرد. هرچه بیشتر دست و پا می‌زنند نیز بیشتر در آن فرو می‌روند.

حال شایعه‌هایی به گوش می‌رسد. طبق ادعای خبرگزاری کادناکوپ، گویی رابطه‌ی بنیتز و کریس آنطور که باید، گرم و صمیمانه نیست و رونالدو از اینکه گرت بیل به مهره‌ی کلیدی رافا تبدیل شده، احساس ترس و ناراحتی می‌کند. شایعه‌ای که بیشتر شبیه به جوکی بی‌مزه است تا حتی یک خبرِ زرد. چرا که اوج‌گیری بیل، به معنای اوج‌گیری رئال و کریس خواهد بود. موفقیت رئال به معنی کاهش انتقادات به تیم و ایجاد جوی مثبت و آرام پیرامون تیم است. در نتیجه این شایعه از پایه و اساس غیر واقع است. با این حال و حتی با وجود وضوح غیر حقیقی بودن، این شایعه در شبکه‌های اجتماعی به سرعت باز نشر پیدا کرده و اکنون دیگر کسی نیست که این شایعه را نشنیده باشد.

اما نباید از یک اصل غافل شد، تیم رافا بنیتز در فاز هجومی ضعیف است. تیمی که با حضور بازیکنانی نظیر ایسکو، خامس رودریگز، گرت بیل، کریستیانو رونالدو و کریم بنزما (فقط بیش از 350 میلیون یورو ارزش بازیکنان هجومی رئال است)، در مقابل تیمی بی نام و نشان هم موفق به گلزنی نشد. لاس پلانکاس در 9 بازی دوستانه‌اش در پیش فصل، تنها 5 گل به ثمر رساند. آماری که یک علامت سوالِ بسیار بزرگ را بر روی عملکرد هجومی کهکشانی‌ها با وجود این بازیکنان قرار می‌دهد.

نبود یک مهاجم کلاسیک و آماده در ترکیب رئال، در این نقیصه تاثیرگذار است اما عدم گلزنی به تیمی تازه صعود کرده به هیچ عنوان توجیه‌پذیر نیست. در واقع بنیتز با اصرار به یک تاکتیک ثابت، اولین اشتباه فصلش را مرتکب شد. نه رونالدو و نه بیل نتوانستند آنطور که باید و شاید توانایی‌هایی خود را به نمایش بگذارند. شاید بهترین کار، تغییر سیستم بازی و جابه‌جا کردن بیل بود. بازیکنی که هرچند در نیمه‌ی دوم بسیار خوب و موثر ظاهر شد اما این امر موجب نشد که لاس پلانکاس به گل برسد. در نتیجه عاقلانه‌ترین تدبیر، تعویض سیستم و تاکتیک رئال بود که بنیتز از آن خودداری کرد.

از سوی دیگر رافا باید بداند رئال، لیورپول و ناپولی نیست. او در مادرید انقدر فرصت ندارد که بتواند به ایده‌های عجیب و غریبش جامه‌ی واقعیت بپوشاند. شما نمی‌توانید رونالدو را در جناح راست به کار گیرید و انتظار درخشش از او داشته باشید. بهترین عملکرد کریس در جناح چپ است و اصرار بر تعویض منطقه‌ی بازیِ کریس، به معنای عدم شناختِ کافی از بازیکنِ تحت امر مربی و یک قمارِ پر ریسک و مرگ‌بار است.

رافا از روز نخست حضورش در برنابئو، مشخص کرد که تیم‌اش حول گرت بیل خواهد چرخید. به این تصمیم خرده‌ای نمی‌توان گرفت. اما اینکه تمام استعدادها و قابلیت‌های تیم را قربانیِ یک فلسفه‌ با سرنوشتی نامعلوم کنید، کاری بسیار بچه‌گانه به نظر می‌رسد.

همه‌ی هواداران رئال به خوبی از این امر آگاهند که تا 2 سال آینده، رونالدو به احتمال بسیار زیاد از رئال جدا خواهد شد و این تیم باید یک بازیکن قهار را جایگزین او کند. چه کسی بهتر از بیل می‌تواند این بار را به دوش بکشد؟ کادر فنی نیز با همین ذهنیت درصدد این است که شاهزاده‌ی ولزی را به ستاره‌ی اصلی تیم بدل کند اما گرت برای رسیدن به این موقعیت نیاز به زمان دارد و در طی این بازه‌ی زمانی، رئال باید بازی‌هایش را با پیروزی پشت سر بگذارد تا مادریدیستا در مواجه با او، دست از سوت‌های اعتراض‌آمیزشان بردارند که اگر اینگونه نشود، بیل تابستانِ آینده‌ی مادرید را نخواهد دید.