آرمن ساروخانیان | این برانکویی نیست که می‌شناختیم

دومین بازی پرسپولیس با برانکو هم با دو گل خورده به پایان رسید. استقلال خوزستان با بازیکنانی که کمترین تجربه لیگ‌برتری را دارند، موفق شد مثل پدیده دو بار دروازه پرسپولیس را باز کند. هرچند مربی کروات در پایان بازی از گرمی هوای اهواز گفت و به اشتباه صادقی روی گل اول اشاره کرد، ولی هیچکدام از اینها توجیهی برای نادیده گرفتن شکنندگی دفاع پرسپولیس نیست. هشداری که چند ماه پیش لخویا در دوحه به پرسپولیس داد، انتظار می‌رفت در پایان فصل از سوی برانکو بر طرف شود.
وقتی قرار شد برانکو هدایت پرسپولیس را به عهده بگیرد، همه به یاد مردی افتادند که در فاصله جام‌جهانی 2002 تا 2006 توانسته بود تیمی سازمان‌یافته با ساختار دفاعی منسجم بسازد. او بر خلاف استاد و سلفش بلاژویچ که حمله را ترجیح می‌داد، اولویتش بسته ماندن دروازه تیم بود و وزن دفاعی تیم بلاژ را بالاتر برد. علاقه برانکو به آرایش 1-3-2-4 را بعید است کسی فراموش کرده باشد. او در مرحله مقدماتی جام‌جهانی 2006 با وجود انتقادات، یکی از هافبک‌های خلاق و مهره‌های تهاجمی‌اش را نیمکت‌نشین می‌کرد تا از علوی در کنار نکونام استفاده کند؛ پستی که در جام‌جهانی به آندو رسید و زوج نکونام- آندو برای سال‌ها ستون فقرات تیم ملی را ‌ساخت.
برانکویی که می‌شناختیم، بهترین گزینه برای ساختن پرسپولیس جدید بود؛ مردی باحوصله و ساختارگرا که تبحرش در ساختن تیمی منظم با دفاعی منسجم را در گذشته هم نشان داده بود. او با تیمی که از درخشان تحویل گرفت، در لیگ‌برتر و لیگ‌قهرمانان آسیا به میدان رفت و توانست ایرادهای آن را بشناسد. پنجره نقل و انتقالات فرصت خوبی بود تا برانکو ضعف‌های تیم را برطرف کند، ولی بازی‌های هفته اول و دوم نشان داد تصمیمات برانکو به حل مشکل قدیمی پرسپولیس کمکی نکرده است.
فضایی که در اختیار مهاجمان استقلال خوزستان قرار داشت، هر مربی را نگران می‌کند، چه برسد به برانکو که مثل اکثر مربیان کروات توجه ویژه‌ای به ساختار دفاعی تیمش دارد. فاصله زیاد خط میانی و خط دفاع پرسپولیس، جا ماندن مدافعان کناری، کندی مدافعان میانی و اشتباهات دروازه‌بان موارد مهم دیگری است که قطعا از نظر برانکو دور نمانده است. حالا باید منتظر ماند و دید برانکو با چه ابزار و ترفندی می‌خواهد این ضعف‌ها را برطرف کند؟ بازی سخت هفته آینده پرسپولیس مقابل سپاهان مشخص می‌کند که محاسبات برانکو در بستن این تیم درست بوده یا اینکه پروفسور در انتخاب‌هایش اشتباه کرده است. تیمی که در ترکیبش به‌سختی می‌توان فرمانده‌ای پیدا کرد و بازیکنان فعلی بعید است بتوانند با فشار انتظارات و انتقادات کنار بیایند. مردی که پرسپولیس فعلی را بسته و به زمین می‌فرستد، برانکویی نیست که می‌شناختیم، مگر اینکه در هفته‌های آینده ترکیب و آرایش تیمش را کاملا تغییر دهد.