لیگ برتر ایران، مربیان همیشه در صحنه

حدس زدن جانشینان احتمالی لوکا، کار زیاد سختی نبود؛ فرکی، کاظمی، کریمی، خطیبی و تونی اولیویرا می‌توانند نام‌هایی باشند، که از سوی مدیران گسترش فولاد اعلام خواهدشد. احتمال قریب به یقین نیز یکی از اسامی اعلام شده به عنوان سرمربی تیم گسترش فولاد انتخاب خواهد شد. (فیروز کریمی، به عنوان سرمربی تیم گسترش فولاد تبریز انتخاب شد) دلیل این گمانه‌زنی‌، دایره محدود استفاده از مربیان ثابت در لیگ برتر است. مربی‌گری در لیگ برتر ایران، به قانون بقای انرژی در علم فیزیک مشابهت دارد، که انرژی از بین نرفته و تها از حالتی به حالت دیگر تبدیل می‌شود. حکایت لیگ‌برتر ماست، که همیشه اسامی مربیان ثابت بوده و تنها نام تیم‌های آنان تغییر می‌کند. 

برطبق آمار‌ امیرقلعه‌نویی با 12 دوره، مجیدجلالی با 11دوره و بعد از آن‌ها کاظمی، کریمی و میثاقیان با تیم‌های مختلف، بیشترین حضور را در ادوار گذشته لیگ برتر داشته‌اند. جالب این‌که، مربیان جانشین نیز همیشه نام‌هایی تکراری مانند؛ مرفاوی، مظلومی، کمالوند و گل محمدی بوده‌است. ویسی، از استقلال خوزستان، به سپاهان ومجددا به استقلال خوزستان، باز‌می‌گردد. پورموسوی، از استقلال خوزستان به دیگر تیم اهوازی فولاد، نقل مکان می‌کند. گل محمدی و کمالوند نیز شرایطی مشابه مربیان فوق دارند. شاید بتوان سرنخ،  بی میل بودن کارلوس کیروش به لیگ برتر و بازیکنان شاغل در این لیگ را، در مطالبی که گفته شد جستجو کرد. به نظر می‌رسد سرمربی تیم ملی اعتقاد دارد، مربیان ثابت لیگ برتر، توانایی آموزش‌دادن شیو‌ه‌های نوین فوتبال روز دنیا را به شاگردان خود وتبدیل آنان به بازیکنانی تاکتیک‌پذیر، در حد استانداردهای بین‌المللی را ندارند. به همین دلیل کیروش ریزبینانه لیگ‌های مختلف دنیا را جهت کشف کردن بازیکنان ایرانی‌الاصل، بیش از لیگ‌برتر دنبال می‌کند. با این تفاسیر باید راه رسیدن به نیمکت مربیگری، در ایران دچار تغییرات اساسی شود. با برنامه‌ریزی و آموزش‌های آکادمیک مربیان با سواد و آشنا به علم روز فوتبال را تربیت کرد وتنها به داشتن سابقه بازی‌های ملی و تجربیات دوران بازی آنان و چند  دوره فشرده کلاس‌های مربیگری بسنده نکرد.

مربیان جوان کشور نیز باید با صبر وشکیبایی بیشتر، در راه آموزش گام بگذارند و با دست پر بر روی نیمکت تیم‌ها بنشینند. راهی که وحیدهاشمیان و مهدی مهدوی‌کیا بازیکنان مطرح سابق تیم ملی، در پیش گرفته‌اند و مسیر رشد و ترقی جهت حضور در عالم مربیگری را پله به پله طی می‌کنند. مدیران تیم‌های لیگ برتری‌، نیز گویا ملاک انتخاب مربی برای تیم خود را تنها سابقه، حضور در لیگ‌برتر می‌دانند و به عملکرد ونتایج مربیان، در تیم‌های تحت هدایت آنان توجه‌ی ندارنند. لوکا بوناچیچ، نیز شاید از رفتن زیاد غمگین نباشد، بر طبق رویه انتخاب سرمربی توسط مدیران باشگاه‌های لیگ برتری، حضور مجدد او در تیم دیگر لیگ‌برتی دور از انتظار نیست.

نویسنده: محمد خندان‌دزفولی

*تیم نویسندگان متافوتبال*