دربی و غایبان ابدی؛ دربی‌های بدون شما سوتفاهمند!

دربی‌های بدون شما سوتفاهمند! دربی همراه شما برایم مثال یک رویا بود، رویایی که دیگر تکرار نمی‌شود، دربی بعد از شما برایم لذتی ندارد آخر دربی است و کری‌خوانی‌اش آن هم با هواداری دوآتیشه به نام پدر!

دربی و کری‌خوانی‌ آن هم با هواداری دو آتیشه به نام پدر! از آن پرسپولیسی‌های متعصب، هوادار یک یا چندساله نبود، عمری خاطرخواه این  تیم شده بود، یک شاهینی‌الاصل تا جایی که حتی پسرش را شاهین صدا می‌کرد، با همان منش و شعار"اخلاق، درس، ورزش" در کری‌خوانی‌ها نیز آن قدر متین و مودب بود، که گاهی شرمگین می‌شدم، از اسطوره‌های باشگاهش می‌گفت: پرویزخان دهداری، آقا برومند، همایون خان بهزادی، آقا شیرزادگان و آقا کلانی همین گونه محترمانه که بسیار به آنان افتخار می‌کرد و تحصیلات‌شان را به رخ می‌کشید و می‌گفت : تنها باشگاه شعار نمی‌دهد بلکه باید بازیکنان و هواداران به آن پایبند باشند.

داستان انحلال شاهین را با اشک تعریف می‌کرد و باعث و بانی‌اش را لعنت می‌فرستاد، اما پرسپولیس را تسکین دردهای شاهینی‌ها می‌دانست و آن را از صمیم قلب دوست داشت می‌گفت :مگر می‌شود شاهینی باشی و پرسپولیس را دوست نداشت شاهین ققنوس‌وار سوزانده شد، تا پرسپولیس متولد شود. خاطرات تلخ و شیرین زیادی داشت از کوچ  بازیکنان به پیکان تا اقدام چندباره برای از بین بردن پرسپولیس وارث شاهین بزرگ و از آن پیروزی 6 گله و هت تریک همایون‌خان بهزادی که دیگر من را از کری‌خوانی‌ پشیمان می‌کرد. هنوز هم گیج هستم‌؛ برای یک هوادار این همه تعصب و منطق! چگونه این دوتضاد را باهم اختلاط می‌کند! هوادارانی که در عین  تعصب به رقیب احترام می‌گذارند که نشان از مکتب فوتبال شاهین است.

اکنون پدرم‌؛ زمانه فرق کرده کری‌خوانی‌ها به فحش تبدیل شده و جای منطق را چوب و سنگ و چاقو گرفته، دیگر دربی‌های بدون شما برایم لذتی ندارد چون هوادارانی مثل شما کمیاب شده‌اند.
دربی‌ نزدیک است و بازهم یاد شما! در کدامین دقیقه باید برایتان دست زد و صدایتان کرد البته باید نود دقیقه به احترام شما و تمام غایبان ابدی و عاشق واقعی فوتبال ایستاد و دست زد!
تقدیم به روح پدرم و تمام پدران خفته در خاک ایران

نویسنده: محمد خندان‌دزفولی

*تیم نویسندگان متافوتبال*