تاریخچه

تیم ملی فوتبال فرانسه نماینده کشور فرانسه در اتحادیه فوتبال جهانی فیفا میباشد که زیر نظر فدراسیون فوتبال فرانسه اداره میشود و به عنوان یکی از اعضای یوفا (UEFA) با سایر کشورهای اروپایی عضو در حال رقابت است .

تاریخچه

تیم ملی فوتبال فرانسه نماینده کشور فرانسه در اتحادیه فوتبال جهانی فیفا میباشد که زیر نظر فدراسیون فوتبال فرانسه اداره میشود و به عنوان یکی از اعضای یوفا (UEFA) با سایر کشورهای اروپایی عضو در حال رقابت است .

لباس تیم ملی فوتبال فرانسه

ست لباس این تیم به شکل سنتی پیراهن آبی رنگ و شورت سفید و جوراب قرمز میباشد که در واقع نماینده سه رنگ پرچم کشور فرانسه است و خروس تاجدار نماد این تیم به حساب می آید.

شروع بازی های ملی و ورزشگاه خانگی

تیم ملی فرانسه اولین بازی ملی خود را در سال 1904 انجام داد . استادیوم خانگی که فرانسه برای بازیهای ملی خود از آن استفاده می کند ، ورزشگاه استادو فرنس (Stade de France) در شهر سنت دنیس (Saint-Denis) از توابع پایتخت فرانسه می باشد .

افتخارات تیم ملی فوتبال فرانسه

تیم ملی فرانسه یک بار قهرمان جام جهانی ، دو بار قهرمان جام ملتهای اروپا و یک بار قهرمان المپیک و دو بار هم قهرمان جام کنفدراسیون ها شده است .

بعد از قهرمانی فرانسه در جام کنفدراسیونهای سال 2001، این تیم به همراه آرژانتین به عنوان تنها تیم هایی شناخته شدند که سه جام معتبر از نظر فیفا در رده مردان را به خود اختصاص داده اند . فرانسه با کشور همسایه اش ایتالیا دارای رقابتی نزدیک و سخت در فوتبال است. ضمن اینکه فرانسه با تیمهای ملی برزیل و انگلیس و آلمان در عرصه جهانی رقابت دارد .

نسلهای طلایی

تیم ملی فوتبال فرانسه بیشترین موفقیت و افتخار خود را در بین نسلهای طلایی فوتبال خود در دهه های 1950 و 1980 و 1990 تجربه و کسب کرد. فرانسه همراه با سه تیم اروپایی دیگر تنها تیم هایی بودند که در جام جهانی سال 1930 شرکت کردند.

مربیان افتخار آفرین

در جام جهانی سال 1958 هدایت تیم ملی فوتبال فرانسه برعهده ریموند کوپا (Raymond Kopa) و جاست فونتین (Just Fontaine) بود ، و فرانسه را در جایگاه سوم جهان قرار دادند. در سال 1984 به کمک اسطوره تکرار نشدنی تاریخ تیم فوتبال فرانسه، یعنی میشل پلاتینی ، قهرمانی جام ملتهای اروپا را به دست آوردند. در جام جهانی سال 1998 تیم ملی فوتبال فرانسه با شکست دادن برزیل ، در حالیکه میزبان رقابتها هم بود ، عنوان قهرمانی جام جهانی را برای اولین بار با سرمربی گری امه ژاکه از آن خود کرد. رهبری تیم در داخل زمین توسط دیدیه دشام صورت می گرفت و زین الدین زیدان چهره شاخص تیم ملی فرانسه بود که در نهایت موفق به کسب عنوان برترین بازیکن جام جهانی 1998 نیز شد. دو سال بعد در جام ملتهای اروپای سال 2000 فرانسه با سرمربیگری روژه لومر (Roger Lemerre) قهرمان شد و برای اولین بار در تاریخ فوتبال این تیم در رنکینگ فیفا در جایگاه اول قرار گرفت . این تیم همچنین موفق شد که دو جام کنفدراسیونها را در سالهای 2001 و 2003 به خود اختصاص دهد . در جام جهانی سال 2006 تیم ملی فوتبال فرانسه به فینال مسابقات راه یافت که با بدشانسی در ضربات پنالتی با حساب 5 بر 3 از ایتالیا شکست خورد و نایب قهرمان جهان شد.

دوران افول

بعد از حضور نا موفق تیم ملی فرانسه در جام جهانی سال 2010، تغییرات اساسی در ساختار فوتبال این کشور صورت گرفت و رئیس فدراسیون فوتبال این کشور ژان پیر اسکالتس (Jean-Pierre Escalettes) استعفا داد، پیرو این اتفاق و افت شدید فرانسه در جام جهانی رنکینگ این تیم در فیفا نزول کرد و به رتبه 27 رسید و همین امر موجب تعویض سرمربی وقت تیم شد و لورن بلان (Laurent Blanc) به عنوان سرمربی جدید تیم زمام امور را در دست گرفت.

تاریخچه مسابقات تیم ملی فرانسه

در سال 1930 تیم فرانسه برای اولین بار در جام جهانی در کشور اروگوئه حضور یافت، در حالیکه اروپا سه نماینده دیگر نیز در آن دوره از مسابقات جام جهانی داشت . فرانسه موفق شد تیم ملی مکزیک را با نتیجه چهار بر یک در استادیوم پوسیتوس(Pocitos) در دیداری که در شهر مونتویدیو (Montevideo) برگزار شد، شکست دهد. در این بازی لوسین لورانت (Lucien Laurent) نه تنها اولین گل رسمی خود بلکه اولین گل تیم ملی فرانسه در تاریخ جام جهانی را به ثمر رساند . سپس فرانسه از دو تیم هم گروهی دیگر یعنی تیم ملی شیلی و آرژانتین یک بر صفر شکست خورد و در مرحله گروهی از جام جهانی حذف شد .

در سال 1931 فرانسه برای اولین بار یک بازیکن سیاه پوست را به تیم ملی دعوت کرد . این بازیکن رائول دیان (Raoul Diagne) نام داشت و اصلیت او سنگالی بود. دیان برای اولین بار در تاریخ 15 فوریه سال 1931 در ترکیب تیم ملی فرانسه در یک مسابقه مقابل تیم چکسلاواکی قرار گرفت که البته فرانسه در آن بازی دو بر یک از حریف خود شکست خورد . دیان سپس در جام جهانی 1938 در ترکیب فرانسه بازی کرد، در حالیکه یک بازیکن سیاه پوست دیگر به نام لاربی بن بارک (Larbi Benbarek ) از آفریقای جنوبی هم بازی او بود ، و این دیدار ، اولین بازی بین المللی بن بارک در ترکیب فرانسه بود.

در جام جهانی 1934 فرانسویها با شکست تلخ سه بر دو از تیم ملی اتریش در مرحله گروهی از مسابقات کنار رفتند. با این وجود در برگشت به فرانسه و در شهر پاریس مثل یک قهرمان مورد استقبال 4000 نفر قرار گرفتند .

در جام جهانی سال 1938 فرانسه میزبان بود و به مرحله یک چهارم نهایی صعود کرد و در این مرحله روبروی تیم ملی ایتالیا قرار گرفت که بازی با حساب سه بر یک به سود ایتالیا به پایان رسید و فرانسه از دور مسابقات حذف شد.

سالهای آغازین دهه 1950 شاهد ظهور اولین نسل طلایی فوتبالیست های فرانسه بود ، بازیکنانی چون جاست فونتین، ریموند کوپا، ژان وینسنت (Jean Vincent) ، رابرت جانکوئن (Robert Jonquet)، ماريان ويسنيسكي (Maryan Wisnieski) ، تادی سیسوفسکی (Thadée Cisowski) و آرماند پنورن (Armand Penverne) ، بازیکنانی که دارای توانایی های منحصر به فرد و ویژه ای بودند .

در جام جهانی سال 1958 تیم فوتبال فرانسه به مرحله نیمه نهایی رسید، اما از برزیل شکست خورد و به دیدار رده بندی رفت،که در این بازی موفق شد، تیم آلمان غربی را با نتیحه جالب توجه 6 بر 2 شکست دهد و در مکان سومی دنیا قرار بگیرد. در این دیدار جاست فونتین (Just Fontaine) چهار گل به ثمر رسانید و تعداد گلهای خود را در جام به عدد سیزده رسانید و رکوردی در زمینه بیشترین گل زده در جام جهانی فوتبال ثبت کرد .

در جام ملت های اروپا سال 1960 تیم فرانسه به مرحله نیمه نهایی رسید و این برای دومین بار بود که در یک دوره مسابقه بین المللی رسمی، به نیمه نهایی راه پیدا می کرد. در این مرحله تیم ملی فرانسه مقابل تیم ملی یوگسلاوی صف آرایی کرد، در حالیکه این دیدار تا دقیقه 75 با حساب 4 بر 2 به نفع فرانسه پیش میرفت، یوگسلاوی بازی را 5 بر 4 به سود خود به پایان برد. در بازی رده بندی فرانسه از تیم چکسلاواکی با نتیجه دو بر صفر شکست خورد و به رتبه چهارمی جام ملتهای اروپای سال 1960 دست یافت.

در دهه های 1960 و 1970 تیم ملی فرانسه دچار تغییرات زیادی می شد، به شکلی که چندین مربی تعویض کرد و از راه یافتن به تعداد زیادی از تورنمنتهای بین المللی باز ماند . در بیست و پنجم آپریل سال 1964 هنری گرین (Henri Guérin) به عنوان سرمربی تیم ملی فرانسه برگزیده شد، ولی تیم فرانسه تحت هدایت این مربی از صعود به جام ملتهای اروپای سال 1964 و جام جهانی سال 1966 بازماند. پیامد همین حذف ، هنری گورین جای خود را به خوزه آری باس (José Arribas) داد، و بازیکن سابق تیم ملی فرانسه یعنی ژان اسنلا (Jean_ Snella) هم به عنوان دستیار و سرپرست در کنار او بود. این دو مربی تنها در چهار بازی هدایت تیم فرانسه را بر عهده داشتند و خیلی زود توسط فدراسیون برکنار شدند. بعد از آنها سرمربی گری تیم به عهده جاست فونتین (Just Fontaine) گذاشته شد ، که او هم تنها دو بازی سرمربی فرانسه بود و جای او را لوئیس دیگاگز (Louis Dugauguez) گرفت، او نیز به علت کشمکشها و اختلافاتی که در نزدیکی شروع جام جهانی سال 1970 در تیم داشت، از تیم اخراج شد و جای او را ژرژ بولونیه (Georges Boulogne) گرفت، که البته او هم نتوانست تیم را به جام جهانی سال 1970 رهنمون سازد، و در مسابقات انتخابی برای جام جهانی سال 1974 هم ناکام ماند، تا او هم مجبور به کناره گیری شود و مقامات فوتبال فرانسه این بار یک مربی رومانی الاصل یعنی استفان کواکس (KovacsStefan ) را بر نیمکت مربی گری تیم خود نشاندند، که در واقع اولین مربی بین المللی و خارجی بود که تیم را هدایت می کرد . کواکس در مسابقات انتخابی جام جهانی 1974 و جام ملتهای اروپای 1976 نا موفق بود، بعد از دو سال فعالیت در تیم ملی فرانسه و عدم موفقیت، کواکس از کار برکنار و به جای او، میشاییل هیدالگو (Michel_ Hidalgo) در راس کادر فنی نشست و با حضور او دوران درخشان فرانسه آغاز شد، به خصوص که میشل پلاتینی ، اسطوره و بازیساز بزرگ فرانسه ، در این دوران در ترکیب تیم حضور داشت و در کنار بزرگان دیگری نظیر ژان تیگانا (Jean Tigana) و آلن ژیرس، دوران تکرار ناشدنی فرانسه در تاریخ فوتبال را رقم زدند. این بازیکنان در کنار هم ترکیب جادویی تیم ملی فرانسه را در آن دوره تشکیل دادند و در جام جهانی سال 1982، این سه بازیکن مدافعان حریفان را مقهور هنرنمایی و بازیهای هماهنگ خود کردند و فرانسه را تا مرحله نیمه نهایی بالا بردند، که البته فرانسه بازی نیمه نهایی را از آلمان غربی باخت . بازی با آلمان یکی از جنجال برانگیزترین بازیها در جام جهانی آن دوره بود.......

فرانسویها اولین افتخار بزرگ خود را با قهرمانی در جام ملتهای اروپای سال 1984 به دست آوردند، در حالیکه میزبان مسابقات بودند . در این دوره از رقابتها ، میشل پلاتینی با به ثمر رساندن 9 گل ، گلزن برتر مسابقات لقب گرفت. دیدار فینال هم بین تیم های ملی فرانسه و اسپانیا برگزار شد، که فرانسه دو بر صفر اسپانیا را شکست داد. گهای فرانسه به وسیله پلاتینی و برونو بلون (Bruno Bellone) وارد دروازه اسپانیا شد . با مقام قهرمانی اروپا در سال 1984، هیدالگو تیم را ترک کرد و یک سرمربی دیگر به نام هنری میشل (Henri _Michel) به جای او به تیم آمد، فرانسوی ها سپس با قهرمانی در المپیک سال 1984 و سال بعد با بردن دو بر صفر تیم ملی اروگوئه و قهرمانی در جام آرتیمیو فرانچی (Artemio_ Franchi Trophy) که بین قهرمان اروپا و قهرمان جام کوپای امریکا انجام می گرفت ، هت تریک خود را کامل کردند . این مسابقات در واقع بازیهای مقدماتی و انتخابی جام بین المللی کنفدراسیونها حساب می شدند. در طول یک سال فرانسویها موفق به کسب سه جام از چهار تورنمنت بین المللی مهم شدند. در جام جهانی سال 1986، با بازیهایی که فرانسه از خود به نمایش می گذاشت و با توجه به آمادگی بالای این تیم به نظر می رسید که قدرت کسب مقام قهرمانی را داشته باشد. به هر حال فرانسه برای دومین بار متوالی به نیمه نهایی رسید، هر چند دوباره شکست خورد و به بازی رده بندی رفت که در آن رقابت تیم ملی بلژیک را 4 بر 2 با شکست مواجه کرد و به مقام سومی رقابتها دست یافت .

در سال 1988 فدراسیون فوتبال فرانسه، یک موسسه بین المللی آموزشی فوتبال به نام کلر فونتین (Clairefontaine) راه اندازی کرد، در جشن بنیان گذاری موسسه؛ رئیس جمهور وقت فرانسه ، فرانسوا میتران هم حضور داشت .

درست 5 ماه بعد از گشایش موسسه آموزشی فوتبال کلرفونتن ، سرمربی فرانسه، هنری میشل از تیم کنار گذاشته شد و میشل پلاتینی به جای او بر صندلی مربیگری تیم ملی فرانسه نشست، که نتوانست تیم ملی فرانسه را به جام جهانی سال 1990 برساند.

در بازیهای انتخابی جام ملتهای اروپای سال 1992 هم علی رغم 19 بازی بدون شکست فرانسه با مربی گری پلاتینی ، از راهیابی به جام ملتها، بازماندند . یک هفته بعد از پایان یافتن این رقابتها، میشل پلاتینی، برکنار و دستیارش، یعنی جرارد هولیه (Gérard Houllier.) به سرمربی گری منصوب شد . بعد از انتصاب او به عنوان سرمربی تیم ملی فرانسه عملکرد این تیم به شدت نزول کرد و حتی نتوانستند مجوز حضور در جام جهانی سال 1994 را به دست بیاورند. آنها در حالیکه از وجود ستاره هایی همچون ژان پیر پاپن، دیوید ژینولا، اریک کانتونا، دیدیه دشان و مارسل دسایی بهره می‌بردند و در دو بازی آخر رقابتهای انتخابی؛ تنها به یک امتیاز برای صعود نیاز داشتند، ولی در هر دو بازی با تیمهای ملی بلغارستان و رژیم اشغالگر قدس؛ شکست را پذیرا شدند و به ترتیب بعد از دو تیم ذکر شده، در رتبه سوم گروه در جدول ایستادند و از حضور در جام جهانی بازماندند. در نهایت اعتراضات و انتقادهای فراوان و شدت نارضایتیهای عمومی از عملکرد هولیه، منجر به اخراج او از تیم شد و امه ژاکه به عنوان سرمربی جدید تیم منصوب شد.

تیم ملی فرانسه تحت مربی گری امه ژاکه به موفقیتهای قابل توجهی رسید، بازیکنان کهنه کار فرانسه که نتوانسته بودند به جام جهانی سال 94 صعود کنند؛ با یک دو جین از بازیکنان جوان و مستعد فرانسه جایگزین شدند، فرانسوی ها با هدایت امه ژاکه به مرحله نیمه نهایی جام ملتهای اروپای سال 1996 رسیدند؛ که در این مرحله در ضربات پنالتی بازی را 6 بر 5 به تیم ملی جمهوری چک باختند، اما حضور موفق ژاکه با عملکرد فوق العاده بازیکنان جوان تیمش در جام جهانی سال 1998 فرانسه را بر بام فوتبال دنیا قرار داد . فرانسه با قدرت تا فینال مسابقات پیش رفت و در دیدار نهایی تیم ملی برزیل را که با ستاره هایی چون رونالدو ، روماریو و روبرتو کارلوس در جام جهانی یکه تازی می کردند ، با نتیجه سه بر صفر شکست داد و قهرمان جهان شد . بعد از کسب مقام قهرمانی جهان در سال 98 امه ژاکه از سمت خود استعفا داد تا در اوج کنار رفته باشد .

بعد از امه ژاکه دستیارش؛ روژه لومر (Roger Lemerre) سرمربی فرانسه شد و هدایت این تیم را در جام ملتهای اروپای سال 2000 در دست گرفت. در این بازیها تیم ملی فرانسه به فینال رسید و با هنرنمایی ستاره بی بدیلش، زین الدین زیدان ایتالیا را دو بر یک مغلوب کرد و قهرمان شد . گل برتری تیم فرانسه را دیوید ترزگه، در وقتهای تلف شده به ثمر رساند. فرانسه با این قهرمانی؛ همراه با آلمان به عنوان تنها تیمی شناخته شد که جام جهانی و دو سال بعد جام ملتهای اروپا را پشت سر هم فتح می کرد. تیم ملی آلمان در سال 1974 موفق به ثبت این رکورد شده بود. در رنکینگ فیفا هم فرانسه برای اولین بار در مکان نخست لیست رده بندی تیمها قرار گرفت .

بعد از قهرمانی در جام جهانی سال 1998 و جام ملتهای اروپای سال 2000، تیم ملی فرانسه دیگر در هیچ تورنمنت بین المللی موفق نشد، اگر چه تنها در سال 2001، توانست، که جام کنفدراسیونها را به خود اختصاص دهد.....

در رقابتهای جام جهانی سال 2002، فرانسه عملکرد بسیار بدی از خود به نمایش گذاشت ، به طوری که حتی نتوانست گلی را وارد دروازه حریفان کند و بسیار زود از دور رقابت ها کنار رفتند . بعد از کسب این نتیجه در جام جهانی، لومر از سمت خود برکنار شد و جای او (ژاک سانتینی) بر نیمکت مربیگری تیم ملی فرانسه نشست . دلیل انتخاب ژاک سانتینی، از سوی کمیته فنی فدراسیون فوتیال فرانسه، همانا کسب قهرمانی با تیم لیون در لیگ یک فرانسه و همچنین حمایت میشل پلاتینی از او بود. او در عرصه رقابت با چهره هایی چون دمونک ، مربي تيم 21 ساله هاي فرانسه ، رنه ژرارد، دستيار رژه لمه و فيليپ تروسيه، نهایتا به این سمت انتخاب شد.

ژاک سانتینی یک تیم مقتدر را برای رقابتهای جام ملتهای اروپای سال 2004 آماده کرد، اما در نهایت تیم ملی فرانسه در با شکست مقابل یونان در مرحله یک چهارم نهایی ، که نهایتا قهرمان جام ملت های 2004 هم شد ، از جام کنار رفت .

در پی این اتفاق سانتینی از سمت خود برکنار و ریموند دومنک، بازیکن پیشین تیم ملی فرانسه و باشگاه آژاکس و همچنین سرمربی سابق تیمهای لیون (1993-1989) و تیم ملی زیر بیست و یک ساله های فرانسه، به عنوان سرمربی جدید فرانسه بر روی نیمکت رهبری این تیم نشست و به زودی درگیر مسابقات انتخابی و نهایی جام جهانی سال 2006 شد. در آخرین بازی به جا مانده از مرحله انتخابی جام جهانی، فرانسه باید در برابر قبرس قرار می گرفت و تکلیف صعود تیم به بازیهای جام جهانی به این بازی نیز بستگی داشت، همین امر موجب شد، که دومنک از چند بازیکن بازنشسته تیم ملی فرانسه بخواهد که به یاری تیم بشتابند و با آمدن آنها تیم ملی فرانسه در روز اخر بازیهای انتخابی جام جهانی 2006 موفق شد که تیم ملی قبرس را با نتیجه رضایت بخش 4 بر 0 شکست دهند و به جام جهانی 2006 صعود کنند . در جام جهانی ، فرانسه بازیهایش را با اقتدار و بدون شکست ، در مرحله گروهی آغاز کرد و سپس مسیر خود را با از سر راه برداشتن تیم های بزرگی چون برزیل و آلمان و انگلیس، تا فینال ادامه داد و در بازی فینال رو در روی تیم ملی ایتالیا، صف آرایی کرد . که این دیدار به وقتهای اضافه کشیده شد. وقتهای اضافه این بازی با جنجالی بزرگ همراه بود، در یک صحنه زین الدین زیدان با سر به سینه ماتراتزی، مدافع ایتالیا کوبید و از بازی اخراج شد ، که این حرکت او سر و صدای زیادی را در رسانه های جمعی ایجاد کرد و موجب اظهار نظرهای متفاوتی از سوی افراد مختلف و صاحب نظر در فوتبال شد . ایتالیا این بازی را با نتجه 5 بر 3 در ضربات پنالتی به سود خود تمام کرد و قهرمان جهان شد، و فرانسه به مقام نایب قهرمانی بسنده کرد.

فرانسه مسابقات خود را برای حضور در رقابتهای جام ملتهای اروپای سال 2008 با اقتدار خاصی شروع کرد، علی رغم اینکه دو شکست بد هم در برابر تیم ملی اسکاتلند برای این تیم در رقابتهای انتخابی ثبت شد . فرانسه در مرحله گروهی این دوره مسابقات جام ملتها ، از دور مسابقات حذف شد، در گروه فرانسه تیمهای قدرتمندی چون هلند و ایتالیا هم بازی حضور داشتند .

تیم ملی فرانسه برای حضور در جام جهانی 2010 آفریقای جنوبی ، درست مانند دور قبل رقابتهای انتخابی جام جهانی، عملکرد نا امید کننده ای داشت و با شکست های باور نکردنی و پیروزهای نه چندان مهم، مسابقات را پشت سر گذاشت . در نهایت فرانسه در گروه خود دوم شد و برای گرفتن یک سهمیه در جام جهانی، در بازی پلی آف با ایرلند روبرو شد، که بازی رفت را یک بر صفر و با گل جنجالی تیری هانری برد و بازی برگشت صفر بر صفر مساوی تمام شد، تا فرانسه مجوز حضور در مسابقات جام جهانی سال 2010 را کسب کند. در مرحله نهایی مسابقات جام جهانی ، فرانسه به عملکرد دور از انتظار خود ادامه داد و در مرحله گروهی مسابقات حذف شد، جام جهانی 2010 برای فرانسه، با حاشیه های زیادی همراه بود . از آن جمله نیکلاس آنلکا مهاجم مشهور تیم ملی فرانسه، در بازی با مکزیک و در بین دو نیمه به سرمربی تیمش، دومنک ، فحاشی کرد و از ترکیب تیم اخراج شد، در پی این ماجرا، بازیکنان تیم ملی فرانسه، که از قبل از عملکرد دومنک ناراضی بودند و به سیاستهای او در تیم اعتراض داشتند، تمرینات تیم را تحریم و از حضور در آن خود داری کردند . تبلیغات منفی رسانه ای به وجود آمده پیرامون این حادثه ، عواقب بسیار منفی برای تیم ملی فرانسه داشت .

یک روز بعد از حذف تلخ تیم ملی فرانسه از جام جهانی، نیکلاس سارکوزی با تیری هانری کاپیتان فرانسه در جام جهانی جلسه ای برگزار کرد، تا در مورد اتفاقات صورت گرفته در تیم در طول مسابقات، با او به رایزنی بپردازد . درخواست تشکیل جلسه در این مورد از طرف تیری هانری بود . بعد از اتفاقات، رئیس فدراسیون فوتبال کشور فرانسه یعنی، ژان پیر اسکالتس ( Jean-Pierre Escalettes) از سمت خود استعفا داد و به دومنک اجازه کناره گیری داده شد . با خروج دومنک از تیم، لوران بلان، سرمربی گری فرانسه را در دست گرفت . بلان در اولین تجربه سرمربی گری در تیم ملی فرانسه بعد از جام جهانی 2010، از فدراسیون فرانسه درخواست کرد تا همه 23 بازیکن حاضر در جام جهانی و تحریم کننده تمرین را برای بازی دوستانه با تیم ملی نروژ به حالت تعلیق درآورد و در ششم اگوست همین سال 5 بازیکن تیم ملی فرانسه که در جریان رویدادهای جام جهانی، نقش محوری در تیم داشتند، تنبیه انضباطی و جریمه شدند.