مکانی: با خودم می‌گویم هادی را سر تمرین می‌بینم/ تجربه کادر فنی برگ برنده تیم ملی است

دروازه‌بان تیم ملی فوتبال ایران می‌گوید اعتماد به نفسی که بازیکن جوان تیم ملی از بازی‌های دوستانه بزرگ کسب می‌کنند با هیچ چیزی قابل مقایسه نیست.

به گزارش ایسنا، سوشا مکانی در گفت‌وگویی درباره موضوعات این روزهای فوتبال ایران به صحبت پرداخت. متن این پرسش و پاسخ که در پایگاه اینترنتی فدراسیون فوتبال ایران منتشر شده است، در زیر می‌آید:

بعد چند روز از درگذشت هادی نوروزی شاید هنوز شما به عنوان بازیکنانی که با هادی زندگی کرده‌اید، نتوانسته باشید با این واقعیت کنار بیایید.

شناخت من از هادی به امروز و دیروز برنمی‌گردد. ما از تیم جوانان و امید با هم همبازی بودیم؛ زمانی که هادی خیلی جوان‌تر بود. در طول همه این سال‌ها یک بار هم کوچک‌ترین بی‌احترامی یا حرف بدی از هادی نشنیدم و به نظر من یکی از محجوب‌ترین فوتبالیست‌های ایران بوده و هست. مطمئن هستم که خیلی طول می‌کشد تا بخواهم این موضوع را هضم کنم. این دوری راه خیلی بیشتر هم ما را اذیت می‌کند. ما در آن جو نیستیم و فقط عکس‌ها را از دور می‌بینیم. اگر نزدیک بودیم شاید درک موضوع برایمان راحت‌تر بود اما مطمئنا وقتی به تهران برگردیم پیش خانواده‌اش می‌رویم و می‌گوییم که همیشه کنارشان هستیم. نه من که همه بازیکنان چنین شرایطی داریم. یک مساله دیگری هم وجود دارد و آن هم این که ما باید تا آخر فصل هم‌قسم شویم و بتوانیم به نتیجه‌ای برسیم که همیشه آرزوی هادی بود. او از ابتدای فصل آرزو داشت که در آخر فصل به قهرمانی برسیم. شاید تنها با این کار بتوانیم هدیه‌ای به خانواده‌اش بدهیم؛ خانواده‌ای که در سخت‌ترین شرایط کنار هادی بود.

شاید اتفاقی که افتاد اوج بدشانسی پرسپولیس در این فصل بود و به قول برانکو کمر تیمتان را شکست.

از دست دادن کسی که برای تیم هم از نظر اخلاقی و هم از نظر فنی با ارزش بود، غیر قابل باور است. همه صحنه‌هایی که با او بودیم الان جلوی چشمم است. این که هر روز با لبخند وارد رختکن می‌شد و با همه احوالپرسی می‌کرد و می‌خندید جلوی چشمهایم است. نمی‌توانم باور کنم. بیرون از زمین تمرین هنوز باور نکرده‌ام که این اتفاق افتاده و وقتی تک‌تک صحنه‌هایی را که از هادی در خاطرم است، کنار هم می‌گذارم، هیچطور نمی‌توانم به خودم بقبولانم که دیگر او کنارمان نیست. فکر می‌کنم رفتن هادی شوخی است. با خودم می‌گویم وقتی به ایران برگردم، هادی را سر تمرین می‌بینم. به نظرم این اتفاق فراتر از شکسته شدن کمر پرسپولیس است ولی کاری که می‌توانیم انجام بدهیم این است که کنار خانواده‌اش بمانیم و آنها را تنها نگذاریم. باید تلاشمان را دو برابر کنیم و به چیزی که آرزوی هادی است برسیم و این موفقیت را به خانواده‌اش تقدیم کنیم. نباید این طور باشد که چند روز به یاد هادی باشیم و بعد او را فراموش کنیم؛ مثل اسطوره‌هایی که داشتیم و از دست دادیم. امیدوارم این مساله هیچ وقت در حد شعار نماند. از خودم به عنوان یک دوست و برادر گرفته تا بزرگ‌ترین مسوول.

از این فضا خارج شویم و درباره اردوی تیم ملی در دوبی با هم صحبت کنیم. وضعیت تیم ملی در فاصله سه روز تا بازی با عمان چطور است؟

به خاطر شرایط آب و هوایی که عمان دارد، اردوی خیلی خوبی برای ما در نظر گرفته‌اند. دوبی به لحاظ شرایط آب و هوایی نزدیکی بسیار زیادی با عمان دارد و در اینجا می‌توانیم با تمرینات خوبی که کادر فنی در نظر گرفته با شرایط آب و هوایی کنار بیاییم. تا اینجای کار که شرایط بسیار خوبی در اردوی دوبی داشته و تمرینات خیلی سختی را پشت سر گذاشته‌ایم و تا حدود بسیار زیادی از نظر آب و هوایی و شرایط تنفسی با وضعیت آب و هوایی مسقط تطبیق پیدا کرده‌ایم تا در مواجهه با چنین شرایطی در عمان غافلگیر نشویم. از نظر فنی هم کادر فنی تمام بازی‌های عمان را آنالیز کرده است. بازی خیلی، خیلی مهمی برابر عمان داریم اما با تمریناتی که در دوبی انجام داده‌ایم و شرایطی که کادر فنی برایمان فراهم کرده است، مطمئن هستم که می‌توانیم این تیم را ببریم و گام بزرگی برای صعود به مرحله بعد برداریم.

حتما شرایط عمان با حریفانی که تا به حال در این مرحله با آنها روبه‌رو بوده‌ایم، متفاوت است.

صددرصد همین طور است. ما در یک بازی دوستانه در گذشته نزدیک برابر عمان شکست خوردیم. آن شکست برای فوتبال ما یک درس بود و به ما ثابت کرد که نباید هیچ حریفی را دست‌کم بگیریم. اختلاف تیم‌ها با هم بسیار کم شده و دیگر آن روزها گذشته است که پیش از شروع بازی‌ها دو، سه گل از حریفان جلو بودیم. همه تیم‌ها سرمایه‌گذاری کرده‌اند و تنها چیزی که می‌تواند ما را به موفقیت برساند، یکدلی بازیکنان و تجربیات کادر فنی است. این برگ برنده ماست و می‌توانیم با این برگ برنده برابر هر تیمی به موفقیت برسیم. نمونه‌اش بازی با شیلی است؛ همان تیمی که بعد از شکست برابر ایران توانست قهرمان کوپا آمه‌ریکا شود. عمان حریف سرسختی برای ماست اما با عرق و تعصبی که بازیکنان ما به پیراهن تیم ملی دارند به اضافه انگیزه و یکدلی بچه‌ها و دانش کادر فنی می‌توانیم عمان را شکست دهیم.

نظرت درباره کار با دن گاسپار چیست؟ کار با این مربی چه قدر توانسته است به تجربه شما اضافه کند؟

آقای احمد سجادی که در نفت مربی من بود، توصیه خیلی خوب به من می‌کرد و می‌گفت تلاش کن همیشه شنونده خوبی باشی. من این جمله را هیچوقت فراموش نمی‌کنم. از روزی هم که زیر نظر دن گاسپار کار می‌کنم، سعی کرده‌ام در هر جلسه تمرین نکات تازه‌ای از این مربی یاد بگیرم. همیشه تلاشم این بوده که نکات مدنظرش را به خاطر بسپارم و از آنها استفاده کنم. سعی‌ام این است که از هر مربی نکته تازه‌ای یاد بگیرم تا در آینده این نکته‌ها به فوتبالم کمک کند. از گاسپار ممنون هستم که چه از نظر روحی و روانی همیشه با من صحبت می‌کند و هم از نظر فنی خیلی به من کمک کرده است.

تنوع تمرینات گاسپار چگونه است؟

او مربی دروازه‌بان‌های بزرگی بوده است و هر جا کار کرده همیشه دروازه‌بان‌هایش جزو بهترین‌ها بوده‌اند. این موضوع حکایت از توان فنی بالای گاسپار دارد و امیدوارم ما دروازه‌بان‌های ایرانی بتوانیم از این تجربیات استفاده کنیم. البته این را هم باید بگویم که دروازه‌بانی ایران در این چند وقت اخیر پیشرفت چشمگیری داشته است.

درباره بازیکنان جوانی که اخیرا توسط کی‌روش به تیم ملی دعوت شده‌اند چطور فکر می‌کنی؟ بازیکنانی مثل سعید عزت‌اللهی، سردار آزمون، حسین کنعانی، مهدی ترابی و ...

این بازیکنان جوان پتانسیل این را دارند که جا پای بزرگ‌ترهای فوتبال ایران بگذارند یا فراتر از آنها پیشرفت کنند. فوتبال در چند سال خیلی پیشرفت کرده است و به نظرم این بازیکنان جوان توانایی این را دارند که به بازیکنان بزرگی در فوتبال تبدیل شوند اما باید این را بدانیم که تجربه یک جا به دست نمی‌آید و بازیکنان جوان در میدان‌های زیاد آبدیده می‌شوند. سعید عزت اللهی می‌تواند مثل کریم باقری یا جواد نکونام در آینده بازدهی داشته باشد. این دو بازیکن بزرگ جزو کاپیتان‌های ارزنده فوتبال ما بوده‌اند و سعید هم‌پست آنهاست اما این دو هم یک روز جوان بوده‌اند و میدان‌های بین‌المللی باعث شد به ستاره‌های بی‌رقیب فوتبال ایران و حتی فراتر از فوتبال ایران تبدیل شوند. الان هم شما مطمئن باشید که اگر این بازیکنان جوان در کوران مسابقات پر تعداد بین‌المللی قرار بگیرند، می‌توانند برای سال‌های سال خیال فوتبال ایران را از داشتن یک تیم پرقدرت راحت کنند.

شاید دقیقا به خاطر همین مساله باشد که سرمربی تیم ملی از نیاز این تیم به داشتن اردوهای خوب و با کیفیت صحبت می‌کند؟

دقیقا. شما می‌توانید مثال این موضوع را در بازی با سوئد یا شیلی ببینید. اعتماد به نفسی که این دو بازی به تیم ملی و بازیکنان داد، عالی بود. چیزی که ما از بازی با تیم بزرگی همچون شیلی و سوئد به دست آوردیم، نتیجه‌اش نبود که اعتماد به نفسی بود که توانستیم کسب کنیم. یا تجربه‌ای که از بازی با آرژانتین به دست آوردیم با هیچ چیزی قابل عوض کردن نیست. وقتی بازیکن ما جلوی مسی، ابراهیموویچ یا سانچس بازی می‌کند دفعه بعد وقتی مقابل بازیکن بزرگ دیگری بازی می‌کند، دست و دلش نمی‌ارزد. این اعتماد به نفس قیمت ندارد. تنها چیزی که می‌تواند یک تیم را به موفقیت برساند تجربه است. شما می‌بینید تیمی مثل کره جنوبی یا ژاپن آن قدر بازی‌های بزرگ بین‌المللی بازی داشته است که بازیکن شانزده، هفده ساله‌شان به راحتی به بهترین تیم‌های اروپا ترانسفر می‌شوند. امیدوارم مسوولان تدبیری کنند تا بتوانیم بازی‌های بزرگ دوستانه انجام بدهیم و اردوهای با کیفیت داشته باشیم.