گزارش روز | گواردیولا 2 تـا می‌شود!

به گزارش متافوتبال و به نقل از خبرورزشی، عصر جدید برای دورتموند‌؛ این تیم که مدت‌ها نامش با یورگن کلوپ عجین شده بود، حالا در شرایطی بوندس‌لیگای امسال را شروع می‌کند که دیگر اثری از کلوپ دوست‌داشتنی نیست و توماس توخل جایگزین او شده است؛ مربی جوانی که در نگاه اول گفته می‌شد نمونه‌ای دیگر از کلوپ جاه‌طلب در عرصه مربیگری است ولی گذر زمان نشان داد این قضاوت درباره او نه تنها درست نیست بلکه کاملاً برعکس است. از لحاظ برنامه‌های فوتبالی، توخل و کلوپ عملاً هیچ ‌وجه مشترکی ندارند.

عبارت «نقطه مقابل یکدیگر» درست زمانی معنی واقعی‌‌اش را پیدا می‌کند که قرار باشد یورگن کلوپ، مربی سابق دورتموند، را با توماس توخل، مربی تازه این تیم مقایسه کرد. سبک بازی و برداشت از بازی و سیستم فوتبال، برای این دو مربی کاملاً متفاوت است و این تفاوت کاملاً مشهود. در واقع سفر 6 روزه پیش‌فصل دورتموند به تور آسیایی (ژاپن، مالزی و سنگاپور) نشان داد که سبک بازی توخل هزار مایل با سبک بازی کلوپ فاصله دارد و در عوض قرابت فوق‌‌العاده عجیبی با سبکی دارد که پپ گواردیولا بازی می‌کند.

دورتموند شبیه بایرن
موفقیت‌های اخیر دورتموند به ویژه در لیگ قهرمانان اروپا بر اساس پرس و ضدحمله‌های کشنده بنا نهاده شده بود. اتفاقاً توماس توخل هم در همین بازی‌های پیش‌فصل نشان داد که به پرس شدید تیم حریف اعتقاد زیادی دارد، با این تفاوت که شیوه پرس کردن دورتموند توخل، مثل تیم بایرن‌مونیخ است. این مربی پایه و اساس کارش را به گردش سریع توپ و دادن پاس‌های دقیق بنا نهاده است‌؛ درست مثل بایرن. در تیم توخل همه بازیکنان با هم حرکت‌های رفت و برگشتی دارند‌؛ درست مثل بایرن. تیم توخل برنامه‌های متنوع تاکتیکی دارد‌؛ درست مثل بایرن و از همه مهم‌تر اینکه این تیم به سیستم مشخصی در بازی پایبند نیست‌؛ باز هم مثل تیم بایرن.
توخل بی‌اعتقادی‌‌اش به یک سیستم مشخص از بازی را این‌طور توضیح می‌دهد: «سیستم خیلی مهم نیست‌؛ ما می‌خواهیم با هم حرکت کنیم و درست مثل یک ارکستر باشیم. این موضوع مانع از این نمی‌شود که هر یک از بازیکنان هم موسیقی شخصی خودشان را داشته باشند.» اظهاراتی که اتفاقاً پپ گواردیولا هم هرگز آنها را رد نمی‌کند و حتی از توخل به عنوان «یک مربی بزرگ» یاد می‌کند.

دیدار با پپ در مونیخ
توخل، مربی سابق تیم ماینتس، وقتی کنار نیمکت تیمش می‌ایستد، درست مثل پپ گواردیولا با سر و دست اشارات زیادی به بازیکنان تیمش می‌کند. او از راه دور به بازیکنانش انگیزه می‌دهد، آنها را تشویق کرده و دستورات مناسب با لحظه مشخص بازی را به آنها گوشزد می‌کند. توخل 41 ساله حتی یک سال از دنیای مربیگری کنار رفت تا به خوبی برنامه‌های پپ گواردیولا را زیر نظر بگیرد. او حتی در دسامبر 2014 به مونیخ سفر کرد تا پپ گواردیولا را ببیند و از او درباره سال‌هایی که در بارسا بوده و تاکتیک‌هایی که برای بارسا در نظر گرفته، سؤال بپرسد و نظرش را جویا شود. توخل حتی در همان سال 2009 و زمانی که تیم زیر 19 ساله‌ها و اصلی ماینتس را هدایت کرد، همان شیوه پرسی که پپ گواردیولا در بارسا به کار گرفته بود را استفاده کرد. خودش درباره آن بارسا می‌گوید: «از این تیم می‌شود چیزهای بسیار زیادی آموخت.» یادگیری و آنالیز کردن حتی در حین یک مسابقه فوتبال، کاری است که مربیان دانشمندی همچون گواردیولا، توخل و رانگنیک به خوبی آن را انجام می‌دهند. رانگنیک که سال‌های درخشانی در پاییز 2008 با تیم هوفنهایم داشت، درباره توخل می‌گوید: «توماس استعداد بیکرانی در عرصه مربیگری دارد‌. ‌آی‌کیو او فوق‌‌العاده بالاست، جاه‌طلب است و رابطه خوبی که با بازیکنان و رسانه‌ها دارد بسیار واضح و مشخص است.»

دیدار با ریاضیدان مشهور
وقتی سری به بیوگرافی پپ گواردیولا زده شود، مشخص است که این مربی برای شروع، به دیدار قهرمان شطرنج دنیا، گری کاسپاروف رفته است. توخل هم در طول سالی که مربیگری را کنار گذاشته بود، به دیدار ریاضیدان بسیار مشهوری در لندن رفت تا درس‌هایی از او یاد بگیرد. این دو حتی در مقایسه یک سالی که مربیگری را کنار گذاشتند تا استراحت هم کنند، رفتار بسیار مشابهی داشتند‌؛ هر دو از مطبوعات فاصله گرفتند تا به کارهای مرموز و حتی افسانه‌ای‌شان راحت بپردازند. برای توخل، گواردیولا یک الگوی تقریباً ایده‌آل است. توخل که تئوریسینی فوق‌‌العاده است، علاقه بسیار زیادی دارد تا مثل همتای کاتالونیایی‌‌اش افق‌های جدیدی در فوتبال کشف کند و مطمئناً در این راستا به دنبال هدفی می‌گردد تا راهی برای نجات دورتموند هم باشد. در تور پیش‌‌فصل آسیایی دورتموند، توخل از مارکو رویس به عنوان پست «شماره 9 کاذب» استفاده کرد‌؛ همان کاری که پپ گواردیولا با ماریو گوتسه و توماس مولر می‌کند. بازی بدون مهاجم نوک بدون تردید خیلی‌ها را به یاد دوران مشهور بارسا می‌اندازد. فوتبال کلوپ که به اجبار و به دلیل داشتن مصدومان زیاد مبتنی بر صرف انرژی کم شده بود، هیچ قرابتی با فوتبالی که توخل بازی می‌کند، ندارد. اوژن پولانسکی بازیکن سابق تیم ماینتس حتی پا را فراتر می‌گذارد و درباره تمرین‌های توخل هم نکات جالبی می‌گوید: «جلسات تمرینی این مربی چنان پیچیده است که برای فهمیدن و دنبال کردن آن حتماً باید مدرک مربیگری داشت.» اظهار‌نظری مشابه با آنچه که فرانک ریبری درباره پپ گواردیولا به زبان آورد.