ممنوع است؛ ممنوع! / تربیت فوتبالیست ها به شیوه مربیان صاحب‌سبک

به گزارش متافوتبال و به نقل از شهرنامه،  چه می‌شود اگر یک روز دیگر هیچ فوتبالی در دنیا نباشد؟ چنین چیزی مطمئناً ممکن نیست. نه اینکه اگر فوتبالی نباشد جهانیان شورشی به راه می‌اندازند و خواستار بازگشتش می‌شود، خیر! هیچ قدرت و نیروی در چهان مدرن کنونی نمی‌تواند فوتبال را از زندگی مردم حذف کند. این ورزش که برخی منتقدانش آنرا «دویدن 22 انسان بالغ به دنبال یک توپ» تعبیر می‌کنند، ماورای یک ورزش است و به حدی در زوایای زندگی کنونی بشریت نفوذ کرده که حتی سیاست و فرهنگ را نیز متاثر ساخته است.

امروزه دیگر فوتبال صرفاً به یک سرگرمی و برد و باخت خلاصه نمی‌شود و به همین جهت است که بعضاً شاهد وضع قوانینی جالب توجه از سوی مربیان تیم‌های فوتبال برای بازیکنان هستیم. قوانینی که زوایایی فراتر از نتیجه داخل مستطیل سبز را نشانه رفته. بد نیست با هم نگاهی به بعضی از این قوانین بیاندازیم تا موضوع را بهتر و بیشتر لمس کنیم:

تتو ممنوع

یکی از عوامل انتقال بیماری‌هایی همچون هپاتیت و ایدز، استفاده از سوزن‌های آلوده و غیر بهداشتی‌ست. حدود 10 سال پیش در آلمان، مسئولان بهداشتی در آزمایش‌های میدانی متوجه رشد محسوس هپاتیت شدند که عامل آن در مراکز زیبایی و درج تتو عنوان شد. به همین دلیل باشگاه وردربرمن در اقدامی تحسین‌برانگیز تمامی بازیکنانش را از زدن تتو منع کرد.

البته هدف اصلی آنها نه حفظ سلامت بازیکنان، بلکه عدم تبلیغ تتو و جلوگیری از ترغیب هواداران کم سن‌وسال فوتبال به انجام تتو بود. طبیعی‌ست زمانی که ستاره محبوب هواداران فاقد تتو باشد، هواداران احساساتی و کم سن‌وسال تیم نیز علاقه‌ای به درج تتو از خود نشان نخواهند داد.

ممنوعیت لباس‌های رنگارنگ و متنوع

احتمالا داشتنِ دسیپلینِ شدید، یکی از مهم‌ترین عوامل تبدیل شدن سِر الکس فرگوسن را به موفق‌ترین مربی دنیا بود. او همیشه بازیکنان منچستریونایتد را نیز به سوی موفقیت سوق می‌داد و در این راه نظم و قوانین وضع شده توسط او غیر قابل اغماض بود. سر الکس به خوبی از هیجانان دوران نوجوانی و خطرات حواشی فوتبال آگاه بود. به همین جهت در سال 2010، تیم جوانان منچستریونایتد را ملزم به پوشیدن پیراهن مشکی باشگاه در حین حضور در باشگاه کرد. به این ترتیب جوانان من یونایتد اجازه پوشیدن لباس دیگری را نداشتند.

شاید در نگاه اول این اقدام به نظر ساده و بی‌معنی برسد اما جوانان در آن سن، با توجه به حقوق‌های دریافتی‌شان می‌توانستند لباس‌های بسیار پر زرق و برقی را بر تن کنند که همین امر موجب جلب توجه رسانه‌ها و البته ایجاد حواشی زیاد می‌شد. بی شک هم اکنون نام سوشا مکانی در ذهن شما به عنوان نمونه وطنی تداعی شد.

تلفن همراه = جریمه

امروزه تلفن همراه به یکی از اجزای جدایی‌ناپذیر زندگی‌مان تبدیل شده است. کمتر کسی را می‌توانید ببینید که سرش در گوشی همراهش نباشد و این استفاده اعتیادگونه، در لیست مشکلات بزرگ جوامع امروزی قرار گرفته. این همان معضلی‌ست که پپ گواردیولا روی آن دست گذاشت. او در زمان حضورش در بارسلونا، ورود موبایل به کمپ را به طور کلی ممنوع کرده بود و با اعلام جریمه مالی سنگین و نیمکت‌نشینی خاطیان، نشان داد که در این زمینه با هیچ کسی شوخی ندارد.

از همان زمان بود که بازیکنان بارسا به جای چت و استفاده از تلفن، رو در رو با یکدیگر گفتگو می‌کردد که همین امر موجب افزایش صمیمیت و گسترش بیش‌ازپیش روابط دوستانه در بین آبی‌واناری‌ها شد.

تحقیر رقیب ممنوع!

مگر می‌شود بازی ایران-مالدیو با آن نتیجه عجیب را فراموش کرد؟ اما چیزی که بیشتر از آن نتیجه در اذهان ما باقی ماند، دستور محمد مایلی‌کهن سرمربی وقت تیم ملی به شاگردانش بود. مایلی‌کهن در بین دو نیمه به بازیکنانش دستور اکید داد که پس از گلزنی، توپ را زیر بغل نزنند و در میانه زمین نکارند. او این اقدام را تحقیر رقیب در زمین فوتبال تعبیر می‌کرد که خلاف روح ورزش است.