گزارش روز | گری نویل، نمونه‌ مشابه مربیان وطنی

به گزارش متافوتبال  و به نقل از نامه نیوز، گری نویل را می شناسیم. او یکی از برترین بازیکنان تاریخ انگلستان و تیم منچستر یونایتد و آمارهای او بسیار قابل احترام است. نزدیک به دو دهه و 400 بازی تنها در تیم منچستر یونایتد انجام داد و 85 بازی ملی در کارنامه خود دارد و از سال 1992 تا 2011 یکی از بهترین های منچستر یونایتد بود. او فاتح نزدیک به 15 عنوان قهرمانی در طی سالهای حضورش در منچستر یونایتد است که می توان به فتح لیگ برتر در سالهای 1996 و 1997 و 1999 و 2000 و 2001 و 2003 و 2007 اشاره کرد. همچنین موفق به قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا در سال 1999 و جام بین قاره ای در همین سال شد. او فتوحات دیگری در جام حذفی در سال های 1992 و 1999 و 2004 دارد  و در مسابقات جام خیریه دو بار در سالهای 1996 و 1997 قهرمان شده است. او جام اتحادیه را هم در سال 2006 صاحب شده است. نویل مفسر برجسته تلویزیونی بود که حتی او را به یکی از مشاوران تیم ملی انگلستان ارتقا داد و در امر کارهای عام المنفعه یکی از بهترین ها است و در ضمن بیزنس من بسیار موفقی است.
 
نویل در تاریخ دوم دسامبر یعنی نزدیک به دو ماه پیش سر مربی تیم والنسیا شد اما تا به امروز هیچ پیروزی نداشته است و شاید بالاترین تحقیر را در کوپا دل ری یا جام حذفی اسپانیا  مقابل بارسلونا تجربه کرد که 8 بر 1 در نیمه نهائی مغلوب شد  و حتی در بازی برگشت نتوانست تیمی از بارسلونا که آدریانو را بعنوان کاپیتان داشت و از مردانی چون مسی و سوارز و نیمار و بوسکتس و اینیستا و آردا توران و پیکه و ماسکرانو و آلوز و آلبا استفاده نمی کرد را ببرد. آقای گری نویل به واقع در فوتبال عددی هست یا نه؟

اصطلاح «عددی هست یا نه» را از فرمایشات عمدتا با این سبک و سیاق و فرهنگ مایلی کهن عاریه گرفتیم. آقای گری نویل و انتصاب ایشان به پست سرمربیگری والنیسا کاری نیست که نمونه اش را در ایران می بینیم که آخرین آن حضور امثال خاکپور بر مسند سر مربیگری تیم ملی امید است؟

این یک فاجعه از سوی مدیران والنسیا است. تیمی که توانسته 6 بار قهرمان لالیگا و 7 بار کوپا دل ری و  2 بار سوپر جام اروپا و یک بار جام یوفا و و دو بار نایب قهرمان لیگ اروپا شود و ستارگان بی شماری چون سانتیاگو کانیزارس، روبرتو آیالا، پابلو آیمار، دیوید ویا، دیوید سیلوا، خوان ماتا، یوردی آلبا، سولدادو و ایسکو را به جهان فوتبال معرفی کند و حالا این تیم باید دل به گری نویلی بدهد که شاید گذشته فوق العاده ای در عرصه باشگاهی و بین المللی دارد اما در عرصه مربیگری یک بازنده است آن گونه که بسیاری از بزرگان جهان چون مارادونا و... بوده اند.

گری نویل یک مربی بازنده است چون تجربه و تحصیلات و قابلیت های مربیگری را ندارد. او که حتی در کشور خودش هم مربیگری نکرده چگونه می توانست در اسپانیا موفق باشد؟ کار غلط هیچگاه جواب صحیح نمی دهد حتی اگر نویل یا خاکپور باشی.
 
امروز فوتبال ما سراسر از کارهای اشتباه است. به تیم فولاد بنگریم این تیم را از ستارگانش خالی کردند مردانی چون بختیار رحمانی و آرش افشین اکنون کجایند؟  تیم تراکتور سازی که این همه ستاره را به خود می بیند آیا نتیجه می گیرد؟ چرا اسکوچیچ نتیجه می گیرد و با تیمش حداقل در دور برگشت به نتیجه مطلوب می رسد اما تراکتور سازی و ملوان که لقمه حاضر و آماده داشتند موفق نمی شوند؟ جواب ساده است. یک شبه نمی توان به زور آژان کشی و سربازگیری تیم ساخت زیرا کار غلط نتیجه صحیح نمی توان دهد.
 
بازی های پرسپولیس دیدنی است این تیم حتی رده های پایین جدول را تجربه کرد اما امروز هر  بازی که یک سویش پرسپولس باشد همه می دانند که بازی فوتبال و یا به عبارتی فوتبال صحیح را شاهد خواهیم بود. آیا با مایلی کهن و بسیاری از مربیان وطنی این باور را می توانیم داشته باشیم؟ چرا این مسئله را با تراکتورسازی و سایپا و استقلال و ... نداشتیم؟ چرا فوتبال ما به برانکو و اسکوچیچ و کی روش اعتماد می کند و امید دارد اما به امثال مایلی کهن ها و افرادی که سردمدار فوتبال به سبک ایرانی هستند نگاه جدی نمی کند؟ جواب ساده است؛ علم و تجربه به مرور زمان نتیجه خوب دارد اما ادعا و بی دانشی راهی به جز شکست را پیش روی ما قرار نمی دهد. امثال اسکوچیچ و برانکو و کی روش در دنیا عددی هستند زیرا شکایت نمی کنند و ادعا ندارند و سابقه مربیگری در بسیاری از نقاط دنیا را دارند.

می پرسیم اگر به گفته مایلی کهن، برانکو در فوتبال دنیا عددی نباشد چرا در چین و امارات و عربستان و تیم ملی کرواسی طرفدار دارد؟ چرا هیچ مربی ایرانی در خارج از خاک ایران حتی لیگ افغانستان و کامبوج و ویتنام و بنگلادش و هندوستان خواهانی ندارند؟ امثال این افراد پرمدعا چه عددی در فوتبال ما هستند؟

به بحث اولیه بر می گردیم گری نویل نمونه کاملی از یک پروژه شکست خورده ای است که سالها است فوتبال ما با گماردن افراد بی تجربه در راس تیمهای ملی و باشگاهی شهیر آن هم یک شبه تجربه کرده است. فوتبال ما درد ادعای کسانی را دارد که تصور یکی از عناوین گری نویل شکست خورده امروز هم برایشان رویا است.