یادداشت روز | ارزش هایی که در فوتبال ایران حفظ شده اند!

به گزارش متافوتبال و به نقل از نامه‌نیوز، گزارشگران دو مسابقه  تراکور سازی با النصر و ذوب آهن در مقابل العین دست به حماسه سرائی می زدند. گزارشگر تبریزی می گفت " تراکتور سازی  بازی به یاد ماندنی برابر النصر انجام داد حماسه ای که سالها در اذهان می ماند و حذف تراکتور سازی هیچ چیز از ارزش های این تیم کم نمی کند " و در سوئی دیگر گزارشگر اصفهانی هم بازی العین و ذوب آهن را بازی در حد فینال مسابقات اعلام می کرد و باز هم اعلام کرد که حذف ذوب آهن هیچ چیز از ارزش های این تیم کم نمی کند و...
براستی از کدام ارزش ها صحبت می شود؟ ارزش هائی که در ایران از آن صحبت می کنند برای بارسلونا و بایرن مونیخ که بارها قهرمان اروپا شده اند هم گفته می شود؟ آیا کسی پس از حذف این دو تیم بزرگ توسط آتلتیکو مادرید سخن از ارزش های کم نشده این دو تیم کرد؟ چرا سعی داریم که ارزش های مجازی به فوتبای بدهیم که براستی خوار شده است؟ می پرسیم چه چیزی را در این فوتبال ارزش می گزاریم؟
تیم ملی فوتبال ایران که باید بالاترین استاندارد را در هر فوتبال کشوری داشته باشد آنقدر از دید مسئولین بی ارزش است که حتی زمین تمرین مناسب و البسه قابل اتکا کیفی ندارد و برای بازی های تدارکاتی در راه جام جهانی باید دست به دامان قرقیزستانی بشود که بازی اش در برابر لبنان  کنسل می شود. آیا ما برای تیم ملی فوتبالمان ارزش قائلیم؟
 تیم ملی امید  ایران پس از انتخابی 1980 نزدیک 36 سال است که به المپیک نمی رود. اعضای این تیم و کادر فنی اش نه تنها توبیخ نمی شوند بلکه در برنامه های مختلف هم دعوت می شوند و حتی  در فدراسیون فوتبال کار را به احضار پلیس 110 می کشانند. آیا تیم امید ما ارزش دارد؟
تیم استقلال خوزستان قهرمان ایران می شود. استقلال خوزستان قرار است بعنوان نماینده ایران در همین مسابقاتی که سپاهان و ذوب آهن و تراکتور سازی  امسال و دیگر تیم های  ایران سال های پیش حذف شدند و از ارزش هایشان کم نشده ! در سال آینده  شرکت کند اما این تیم سر مربی اش عبد الله ویسی و دروازه بان بی نظیرش خسوس و مدافع برترش کولیوالی را از دست داده است و معلوم نیست تا پایان فصل نقل و انتقالات چه بلائی سر این تیم می آید اما قهرمان ایران  و ارزش هایش برای ما محفوظ است. هر چند کاندیدای اول حذف شدن در مسابقات سال آینده باشد.
تیم استقلال تهران ستاره ای دارد به نام امید ابراهیمی که تیم را رها می کند و به سر تمرین نمی آید این ستاره ملی پوش  به تیمش پشت می کند آن هم در حالیکه  باید در فینال جام حذ فی تیمش بازی کند اما برای او دست هم می زنند و ارزش های تیم استقلال را  برای او یاد آوری می کنند!
تیم ذوب آهن در آسیا حذف می شود آن هم در حالی که در غیاب کاپیتان مسن خود یعنی رجب زاده  عملا در فولاد شهر دل به قاسم حدادی  بسته که او هم در سن افول خودش قرار دارد. این تیم با این امکانات  وارد این مسابقات شده است  و بعد از بازی بسیاری شادی و سرور دارند که خدا را شکر که تیم ایرانی حذف شد چون طرفداران پرسپولیس ایران را  غمگین کرد! پیدا کنید پرتقال فروش (ارزش) را.
در برنامه نود شاهد بودیم امثالی چون نوید کیا چگونه از ارزش هائی چون پیشکسوتی و  دانستن جایگاه ها و حفظ حرمت ها  دفاع می کند و این ارزشها را چگونه در یک روز به جایگاه امروزش یعنی بی ارزشی می رساند اما باز سخن از ارزش می کنیم.
می پرسیم تا به کی در توهم زندگی می کنیم؟ این گونه ارزش های خودمان را بی ارزش کردن را چه می نامیم؟ از سال پیش تا به امسال چه کاری برای نمایندگان کشورمان در مسابقات قاره ای انجام دادیم؟ سپاهان که سه مربی عوض می کند بازیکنان خارجی اش محروم هستند با یک امپراطور به نام نوید کیا  همه معیارهای تیم داری را زیر پا می گذارد آنگاه چگونه می خواستیم موفق باشیم؟ تیم تراکتور سازی هم بدون آمادگی وارد بازی ها می شود اول با الیویرا شروع می کند بعد با قانون نظام وظیفه کلکسیونی از سربازان فراری را در جمع خود می بیند. آیا تیمی که نه هماهنگی دارد و بعد با امیر قلعه نوعی جان می گیرد و ستاره اش فرزاد حاتمی می شود که در ملوان به زور حضور داشت می توانست  موفق شود ؟ ذوب آهن که  برای تقویت تیمش کار بزرگی انجام نداد  چگونه می توانست در سه جبهه لیگ و جام حذفی و لیگ قهرمانان آسیا بجنگد ؟ از نفت سخن نمی گوئیم که خود از عجایب است که نماینده چهارم ما که در بازی های پلی آف شرکت کرد و حذف شد امسال وجود خارجی ندارد.
 
اینها ارزش های ما هستند که کماکان حفظ شده اند. وقتی آخرین قهرمان ما در آسیا یعنی تیم پاس امروز در دسته سوم کشور است آیا می توان هنوز از حفظ ارزش ها سخن گفت ؟