گفت‌وگوی «متافوتبال» با ورون ایران: کوین کیگان هم مرا با هافبک آرژانتینی اشتباه گرفت / شرایط استقلالی شدنم محیا نشد / برق شیراز از داوری خیلی لطمه دید

به گزارش متافوتبال، ناصر شیردل که به دلیل سبک بازی‌اش همیشه در یاد فوتبالی‌ها مانده حالا ۴۵ ساله است. او در تیم برق شیرازی که اصغر شرفی هدایتش می‌کرد چهره شد. به همراه مهدی شیری. شیردل با آن سر تراشیده‌اش که در فوتبال ایران جدید بود و البته آن اقتدار فراوانش در کارهای دفاعی خیلی زود مشتریان دست به نقدی پیدا کرد، استقلال و پرسپولیس آماده خریدنش بودند اما او با یک تصمیم شاید اشتباه مسیر زندگی‌اش را تغییر داد. گفت‌وگوی محمدرضا احمدی با او که برای متافوتبال گرفته شده را بخوانید:

 

 

آقا شما حقتون رو از فوتبال ایران گرفتین؟ تو خیلی خوب بودی، یادمه می گفتن هر باشگاهی که پول دار میشه میره سراغ ناصر شیردل، گرون بودی… واقعا به حقت رسیدی آخر سر؟

خدا رو شکر، می دونی محمد جان فوتبالیستا فراز و نشیب زیاد دارن در دوران بازی یشون، یه سالهایی خیلی خوبن، یه سالهایی هم طبیعتا افت دارن و کمتر خواهان دارن. من راضیم خدا رو شکر.

 

گرون بودی؟

نه اتفاقا من اوج اون سالایی که پول می گرفتم شاید به سه چهار سال نرسید، چون من خیلی دیر در فوتبال ایران مطرح شدم در بیست و شش سالگی مطرح شدم، قبل از اونم بازی های خوبی می کردم با دو سه تا تیم هم نتایج خیلی خوبی گرفتم، ولی شما می دونی تا جلوی استقلال و پرسپولیس بازی نکنی، تو تلوزیون نیای تو استادیوم آزادی نیای بازی هات پخش مستقیم نباشه؛ ده سالم بازی کرده باشی باز کسی نمی شناستت.

 

هنوز تو رو با وِرون اشتباه می گیرن؟ (با خنده)

بعضیا یه یادآوری می کنن. میگن شما شبیه ورون هستی اما اشتباه نمی گیرن...

 

می گفتن کوین کیگان هم تو رو با ورون اشتباه گرفته..

آره. جالبه تیم پیکان اردویی داشت که رفتیم با منچستر سیتی بازی کردیم و تنها تیمی بودیم که توانستیم بعد از انقلاب اردو بذاریم بریم انگلستان، قرار بود خود آقای کیگان فرداش بره؛ تیمشون بازی داشت. ولی بچه های پیکان این قدر اونجا خوب بازی کردن که آقای کیگان موند و همه بازی ها رو دید. بعدم یه پذیرایی کردن از ما. بعد از بازی که آقای کیگان اومد به من گفت آیا تو وِرون هستی؟ که من گفتم آره، ما فقط حساب بانکی هامون به هم نمی خوره(با خنده) مال اون صفرها جلوشه، من اعشاریه که با هم خندیدیم، ولی اونم یه تشابه ظاهری دیده بود.

 

کلا چند نفر خاص بودن که تو فوتبال ایران سرشون رو می تراشیدن؛ یکیش خود شما بودی، علی منصوریان بوده، علی حنطه بوده، علی آذری بوده و کلا علی ها زیاد بودن.

بله علی ها زیاد بودن، ولی تو این یه مورد استثنائا باید بگم من در صدر هستم. چون اولین کسی بودم که موهام رو تراشیدم.

 

کسی بهت گفت بتراشی؟

خب یه مقداری ریزش مو و اینا داشتم ولی همیشه فکر می کردم دیوید بکهام که همیشه به موهاش این همه اهمیت می داد و حتی می گفت اگه من فوتبالیست نمی شدم حتما یه آرایشگر می شدم، موهاش رو از ته تراشید و من فکر کردم حتما یه دلیلی داشته چون اونا که بی دلیل کاری رو انجام نمیدن، مثلا غذا خوردنشون، نشستنشون راه رفتنشون همش با تفکره و فکری پشت سرشه، من هم زدم و احساس خوبی داشتم با این قضیه و وقت زیاد نمی ذاشتم و اون انرژی منفی هم که دیگه آقا دیگه موهات داره می ریزه داری دیگه پیر میشی، دیگه نداشتم.

 

بزرگ ترین اشتباه زندگیت نرفتن به پرسپولیس بوده؟

نمی تونم دقیق بگم. شاید اگر می رفتم پرسپولیس یا استقلال فرق می‌کرد زندگیم. البته من سه ماهی هم با استقلال تمرین کردم همون سال ولی واقعا شرایط اون زمان هم شاید ایجاب می کرد که نرم.

 

پول شفیع زاده ها خوب بود؟

من قبل از شفیع زاده ها به پیکان رفتم، از استقلال رفتم پیکان نتونستم با استقلال قرارداد ببندم، آره اون پول خیلی به دردم خورد و هنوزم در زندگی ام تاثیر خودش رو داره.

و پیکان، خوب بود پیکان؟ راضی بودی؟

راضی بودم باشگاه خیلی خوبیه با وجود اقای دادرس واقعا خوب بود باشگاه پیکان، ایده‌های خیلی خوب و آرمان گرایانه ای داشتش و واقعا متاسفم که گاهی شرایطشون خوب پیش نمیره، البته امسال نتایجش خوب بوده، اما در کل باشگاه پیکان واقعا به معنای واقعی یه باشگاهه...

تو با مهدی شیری تو برق شیراز خیلی تو اوج بودین، ولی الان خبری از برق نیست. چرا؟

 این که واقعا فاجعه است و من حسرت این موضوع رو می خورم. چندبارم با مسئولین و بچه های شیراز صحبت کردم، خیلی ناراحتم بابت این که باشگاه هایی مثل برق، مثل پاس، مثل راه آهن، مثل بانک ملی که مهد فوتبال ایران بودن امروز متاسفانه به دلیل تصمیمات غلط مسئولینشون به اینجا رسیدن. این باشگاه ها هم می تونستن مثل باشگاه سپاهان ساختار درست کنن و شرکت های دیگه بزنن و فعال و دایر باشن و حتی فکر می کنم لازمه بعضی وقتا باشگاه ها حتی دستوری بمونن چون ساختار فوتبال ایران در این باشگاه ها پایه گذاری شده..

کسایی که می خواستن با تو ارتباط برقرار کنن اوایل میگن فکر می کردن که تو آدم خشنی باشی؛ ولی اصلا این طوری نیستی، چهرت این جوری نشون میده که شاید آدم جدی و خشنی باشی، تو فوتبال خشن بودی؟ می زدی کسی رو؟

واقعیتش من محکم بازی می کردم اما خدا شاهده حتی در گوشه ذهنم نبود که حتی محکم به کسی بخورم، اما خوب فوتبالم یه جوری بود که وسط زمین بودم درگیرانه بود برای تصاحب توپ مجبور بودم بجنگم و دوئل داشته باشم بنابراین یه مقدار از دید تلوزیون و بعضی از مردم خشن به نظر میومدم.

 

پیشنهاد فیلم و اینا داشتی؟

آره، یکی دو تا برنامه تبلیغاتی بود. یکیش در رابطه با لوازم و مواد آرایشی و بهداشتی بود بهش گفتم آقا اگه می خوای ورشکست بشی من میام واست تبلیغ می کنم.

چرا؟

برای این که گفتم اگه بیام باید بگم اگه از این محصولات استفاده کنید مثل من میشید. (با خنده)

بهت می خوره فیلم بازی کنی خودت اهل سینما هستی؟

خیلی علاقه دارم به سینما.

بازیگر مورد علاقه ات؟

پرویز پرستویی

و اهل موسیقی چی؟

من یه کوچولو یه سازی می زنم البته خیلی کم و گاهی می زنم. ساز سختی هم هست تار می زنم.

 کاش می گفتیم میاوردی برامون...

نه در این حد دیگه نه...

می خونی با تار .. چون معمولا کسایی که تار و سه تار می زنن، می خونن.

این خیلی سخته، چون کسایی که موسیقی کار می کنن برای من خیلی ارزشمندن، چون آدم وقتی از دور یه زمینه ای رو می بینه فکر می کنه راحته اما وقتی واردش میشه می بینه که چه زحماتی می کشن. تا واقعا پا تو کفش کسی نکردی نمیشه قضاوتشون کرد. بنابراین کار من نیست بتونم بزنم و بخونم ولی واقعا هنرمندا رو دوست دارم به خصوص از وقتی که متوجه شدم چه قدر کار سختی می کنن.

پس واقعا تو آدم با روحیه لطیفی هستی موسیقی و ...

نمی دونم، شاید! (با خنده) معمولا آدم هایی که شکل ظاهریشون خشن به نظر می رسه دل رئوفی دارن؛ البته معمولا.

علی خسروی می گفت یکی از صحنه هایی که براش خیلی زجر آور بوده؛ پنالتی بوده که کاویانپور روی تو خطا کرد و اون نگرفت، یادنه قشنگ اون صحنه رو؟

بله، تو حافظیه بازی داشتیم و تماشاگران زیادی هم داشتیم؛ پرسپولیس هم اون سال ها با آقای کریمی و باقری و کاویانپور و همه ستاره های پرسپولیس بودن و ما از لحاظ داوری خیلی آسیب دیده بودیم. اون سال هم سالی بود که برق توش واقعا مظلوم واقع شد، حتی یادمه آقای شرفی و مسئولین باشگاه فیلم هایی جمع کرده بودن از اشتباهات داوری که همش به ضرر ما شده بود و اون بازی هم باز اشتباه داوری. اون پنالتی می تونست سرنوشت تیم ما رو اون سال عوض کنه..

راستی آقای شرفی نارنج می گرفت دستش؟

لیمو می گرفت.

به خاطر شانس و اینا...

نه، هوای شیراز یه مقدار خشک بود چون ایشون تو امریکا زندگی می کرد هوا اونجا مرطوب بود به هوای شیراز عادت نداشت، ولی این لیمو رو که بو می کرد این رایحه لیمو حس و حال خوبی بهش می داد.

 

مربی میشی، چون تو استقلال اهواز مربی هم بودی می خوای باز ادامه بدی این فعالیت رو؟

احساس می کنم تنها کاری که می تونم بکنم، همینه. کار دیگه ای بلد نیستم.

راهتون میدن تو این حرفه؟ 

خیلی سخته، باید راه رو گرفت! حالا اگه راهمون هم ندن ایرادی نداره ما سعی می کنیم که اگر جایی هستیم بتونیم یه تاثیری بذاریم، اگر نشد هم تقدیر نبوده و ...

خودت دوست داری تو رده بزرگسالان باشی یا تو رده پایه؟ چون خودت در استقلال اهواز رده بزرگسالان بودی. البته استقلال اهواز اصلا داستانش فرق می کرد.

بله، استقلال اهواز داستانش فرق می کرد، واقعا عاشق کار کردن با بچه ها و آموزش دادن هستم ولی واقعیتش اینه که شغل حرفه ایم ایجاب می کنه که سعی کنم تو تیم های بزرگسالان کار بکنم، ولی خوب آموزش رو خیلی دوست دارم و دوست دارم اگه چیزی یاد می دم به بچه ها باشه. در این زمینه هم دارم کارهایی می کنم و در حال تاسیس یه آکادمی هستم. شاید بتونم ارتباطاتی هم خارج از ایران بگیرم که واقعی باشه نه فقط اسم. اصلا به بعد مالی و بیزینسی قضیه هم فکر نمی کنم. دوست داریم که اگر بشه یه کار این جوری هم انجام بدیم.

از ایمان امین خبر داری؟

ایمان دیشب باهاش صحبت کردم اتفاقا.

سرت رو ماچ می کرد همیشه...

باهاش دوستم، ایمان خیلی پسر مهربونیه.

بارتز و لوران هم یادمه این طوری بودن مثل تو و ایمان دیگه...

ایمان هم خیلی پسر خوبیه. الان دیگه تو زمینه ورزشی نیست تو کار اقتصادی هست. قرار شد یه شب بیاد پیشم و با هم باشیم.

اون دسته از استقلالی ها که حالا با تو و امین رفاقت می کنن مثل شماها یه نسل مودب و گوشه گیر هستن. شاید نسلی هستین که به حقتون نرسیدید. یعنی شما، یدالله اکبری و محمد مومنی کسایی هستین که یه ذره گوشه گیر هستین. البته هر وقت قضیه ای پیش بیاد وسط میاین ها ولی چرا همیشه گوشه اید؟ حجب و حیاتون اجازه نمی ده؟

من نمی خوام مختص کنم به نسل خاصی، الانم هستن بچه هایی که محجوب و با حیا هستن. من نمی خوام قضاوت کنم؛ این رو مردم باید قضاوت کنن، اما واقعیت اینه که ماها آموزه های دیگه ای داشتیم با مربیا و بزرگترامون کار کردیم، چیزای دیگه یاد گرفتیم که اگر چیزی بلد هستیم که باید جایی ارائه بشه باید به شکل سالمی این کار انجام بشه، الان من با بچه هایی که گفتین هم فوق العاده در ارتباط هستم و اونا هم از همین خصوصیات اخلاقی برخوردارند.

از باشگاه ها هنوز پول طلب داری؟

نه، واقعیت زمان ما این قدر پول نبود که حالا مثلا یه ملیارد دو میلیارد قرارداد باشه، پانصد میلیون رو بدن و پانصد میلیون طلبکار باشی، ولی خوشبختانه من تو اون چهار پنج سالی که می تونستم پول بگیرم، هم باشگاه هایی بودن که خوب پول می دادن و هم من همون اول مشروط می کردم که بیشتر پولم رو بدن و من همون اول می گرفتم.

 

متاهلی؟

بله

چند تا بچه؟

یه پسر

دوست داری فوتبالیست بشه؟

نشدش...

چند سالشه مگه؟

22 سال

شوخی می کنی؟

بله، من 45 سالمه، پسرم بسکتبال بازی کرد. یه اعتقاد شخصی که دارم اینه که چون فوتبالیستا خودشون سختی زیاد می کشن و شرایط زندگی رو برای بچه هاشون راحت می کنن و بچه هایی که راحتی زیادی دارن دنبال سختی نمی رن، فوتبال اصلا سخته و زندگی سختی رو می خواد با آرامش و رفاه تناقض داره..

ماشین پسرت چیه؟

ماشین نداره

مگه میشه؟ پس چه رفاهی براش ایجاد کردی؟

نه منظورم این که صرفا ماشین نیست، واسه این که اون فقط دانشگاه میره و میاد و مسیرش با مترو هست راحت تره ولی صرفا فقط این نیست؛ اما من به پسر یکی از بچه ها که فوتبالیست بزرگیه خودش و الان هم مربیه گفتم که یه خواسته درونی هست که امروزه در بچه ها کمتر هست یعنی اون بچه هایی که بلاخره یه رفاه نسبی دارن دنبال اون خواسته نمی رن، یعنی اون خواسته درونشون کور شده در واقع..  اما ماها که یه مقدار نیاز بیشتری داشتیم و از خانواده های متوسط و بعضی وقتا ضعیف میومدیم، این خواسته درون ما بیشتر بود و ما رو به تحرک بیشتری وا میداشت.

 

مثل فامیلت دل شیر داری؟

 نه اتفاقا، خیلی نه...

خطر نمی کنی؟

بیشتر  سعی می کنم در حاشیه امنیت زندگی کنم و خطر نکنم.

بزرگ ترین گاف زندگیت؟ گاف دادی تو زندگیت تا حالا، فوتبالی هم میشه ها توپ رو لو دادم، فلان بازی خطای بدی کردم؟

من بیشتر گاف هام فوتبالی بوده..

 فیلم گافت رو به خانمت نشون دادی؟ 

نه از اون نظر مشکلی نداره؛ من بدشانسی که داشتم هر موقع توپ رو وسط زمین لو می دادم تبدیل می شد به یه موقعیت خطرناک برای حریف!

آدم شوخ طبعی هم بودی تو زمین یا در اردوهای تیمتون؟

معمولا آدم عبوس و گرفته ای نبودم و نیستم و همیشه یه مقدار شوخی و اینا دوست داشتم، تا یه حدی.

هم اتاقیتون بیشتر کی بوده؟

بیشتر خارجی ها بودن تو تیم هایی که بودم.

برای همینه رفتی دنبال زبان؟

آره؛ از بچگی کلا زبان رو خیلی دوست داشتم و واقعا عاشق زبان بودم و احساس می کردم اگه یه زبان بلد باشی میشی یه آدم دیگه ای و واسه همین سعی کردم یه زبان بلد باشم؛ اون موقع ها که بیشتر انگلیسی بود هم اتاقی های من هم اکثرا خارجی بودن مثلا تو استقلال اهواز با آلوز بودم...

آلوز خیلی مهاجم خوبی بود.

خیلی خیلی. فوروارد خوبی بود.

ازش خبر داری؟

نه متاسفانه. امروز یه مقدار این وسائل ارتباط جمعی و اینا بیشتر شده ولی اون موقع خیلی کم بود و ارتباط ها زود قطع می شد.

نظرت در مورد پیکان امسال چیه؟

پیکان امسال با آقای جلالی خیلی خوب نتیجه گرفته و البته من می خوام این رو هم بگم که یه مشکلی که در فوتبال لیگ برتر ما هست سطح کیفی پایین بعضی از تیم های ماست و اگه تیمی بیاد با برنامه منظم و با تاکتیک و از سیاست خوبی برخوردار باشه می تونه بالای جدول قرار بگیره. در لیگ ما که کیفیت بالایی نداره چهار پنج تیم خیلی خوب نتیجه می گیرن و بقیه متوسط رو به ضعیف هستند. پیکان از این مسئله استفاده کرده خیلی خوب نتیجه گرفته و من امیدوارم سهمیه هم بگیرن.

و آخرین سوال، با کی‌روش موافقی یا مخالفی؟ از نظر اتفاقاتی که داره میفته؟ درگیری با برانکو، استعفاهای پشت سر هم...

آقای برانکو خیلی واسه پرسپولیس زحمت کشیده و من فوتبالش رو می بینم دوست دارم و لذت می برم از سبکی که انتخاب کرده؛ اما آقای کیروش یه توانمندی داشته و اون هم اینه که شناسایی خوبی از فوتبال ایران داشته و متوجه شده که اگر قرار است ما نتایجی بگیریم و بریم جام جهانی و مثلا کره جنوبی رو مرتبا شکست بدیم؛ تیم های حریف رو اذیت کنیم؛ جلوی آرژانتین 93 دقیقه اون جوری بازی کنیم و تحمل کنیم به نظرم استراتژی که انتخاب کرده برای فوتبال ایران به نظرم بهترین هست.