5 بازیکنی که برای پیشرفت باید بارسلونا را ترک کنند

5- آندره گومز

بزرگ ترین نماد شکست بارسلونا و عدم هوشیاری کاتالان ها در خریدهای نقل و انتقالات طی سال های اخیر. به نظر می رسد که آندره گومز یک خرید بی جا و بی دلیل بود. بازیکنی که در والنسیا هم افت و خیزهای فراوانی داشت.

کاتالان ها برای خریدن گومز مجموعا 55 میلیون یورو پرداخت کردند، هزینه ای که به نظر می رسد برای بازیکنی مثل گومز زیاد بود. همچنین در این قرارداد بندی وجود داشت که در صورت موفقیت گومز در کسب توپ طلا؛ والنسیا می توانست رقم قرارداد را بالا ببرد و در حالی که کسب توپ طلا به وسیله آندر گومز بیشتر به یک شوخی شبیه بود، وجود این بند، این قرارداد را عجیب تر کرده بود.

آندره گومز در بارسلونای لوئیس انریکه هرگز نتوانست جای ثابتی برای خودش پیدا کند و همیشه جای او عوض می شد هر چند هیچ وقت از پست تخصصی اش دور نبود. در والنسیا گومز مهره مهمی بود که می توانست هم تیمی هایش را هدایت کرده و حملات تیمش را به نتیجه برساند. اما در بارسلونا تاثیر او بسیار کم شد و عادت کردن به این وضعیت برای او سخت بود.

گومز از آغاز فعالیتش در بارسلونا دچار استرس بود و با حضور سرمربی جدید یعنی ارنستو والورده این شرایط ادامه پیدا کرد و والورده نیز فرصت چندانی برای حضور در میدان به او نداد. در تابستان کار گومز با تاتنهام تقریبا تمام شده بود؛ اما ستاره پرتغالی نهایتا اعلام کرد که می خواهد در نیوکمپ بماند.

آن چه مسلم است این که گومز باید از بارسلونا برود؛ او بازیکن خوبی است اما باید این را به همه ثابت کند.

4- رافینیا

 موضوع ماندن رافینیا در بارسلونا مسئله جالبی است که تحت تاثیر مصدومیت وحشتناک اخیر او قرار گرفته.

رافینیا در ماه آپریل در دیدار با گرانادا به سختی مصدوم شد، آسیب دیدگی که ابتدا تصور می شد چهار ماه او را از زمین فوتبال دور کند، اما این مصدومیت رافینیا را به زیر تیغ جراحی برد و باعث شد او برای مدت بیشتری از ترکیب تیمش دور باشد و حالا با عدم تعیین دقیق زمان بازگشت و رو به پایان بودن قراردادش، سرنوشت رافینیا در هاله ای از ابهام قرار گرفته است.

با توجه به سخت کوشی و تمایل رافینیا به یاد گیری تصور می شد رافینیا بعد از موفقیت در سلتاویگو، بتواند در نیوکمپ هم جایگاه مناسبی را به خود اختصاص دهد. از سوی دیگر با توجه به این که لوئیس انریکه مربی سابق او در سلتاویگو به بارسلونا آمده بود, رافینیا موقعیت خوبی برای پیشرفت داشت. رافینیا با ورود به بارسلونا، تاثیر مثبتی بر خط میانی کاتالان ها گذاشت. رافینیا درست در پشت مهاجمان قرار گرفت در حالی که از سمت راست هم به سوی دروازه حرکت می کرد، و با مهارت خود می توانست وارد محوطه جریمه حریفان شده و مدافعان را دریبل کند.

اما مصدومیت ها باعث کاهش فرصت های رافینیا شد و حالا نه فقط حضور او در بارسا که کل آینده فوتبالی اش در معرض خطر قرار گرفته است. پدر رافینیا اخیرا اعلام کرده که پسرش به درخشش در ترکیب تیم ملی برزیل برای مسابقات جام جهانی سال 2018 فکر می کند این در حالی است که مصدومیت ها روز به روز بازیکن برزیلی را از هدفش دور می کند.

3- آردا توران

قرار بود آردا توران با حضورش در بارسلونا شخصیت و استحکام گم شده را به کاتالان ها باز گرداند. عملکرد توران در پیشرفت اتلتیکو مادرید بسیار موثر بود. در واقع بارسلونا چیزی را کم داشت که توران از آن برخوردار بود. اما وضع به همین شکل ادامه پیدا نکرد به مرور مصدومیت های توران او را از ترکیب اصلی تیم دور کرد و او تبدیل به یک مهره کم رنگ و گزینه کمکی در بارسا شد. مهاجم ترک دید که دیگر جایی در ترکیب اصلی کاتالان ها ندارد و به این ترتیب انگیزه و انرژی او کم شد.

آردا توران در طول فصل جاری حتی یک دقیقه هم برای کاتالان ها به میدان نرفته و رد کردن یک انتقال در تابستان آن هم از الان به نظر احمقانه می رسد.

بارسلونا در سال 2015 آردا توران را خرید و این موضوعی است که کاتالان ها همیشه به خاطر آن مورد انتقاد قرار گرفته اند.

2- پاکو آلکاسر

در کنار آندر گومز، آلکاسر خرید اشتباه دیگری از والنسیا بود. بعد از درخشش پاکو آلکاسر در رده جوانان والنسیا و حضور او در تیم بزرگسالان؛ کاتالان به فکر جذب این بازیکن افتادند.

کاتالان ها بر این باور بودند که آلکاسر به ترکیب اصلی بارسلونا راه پیدا کرده و توان تهاجمی تیمشان را افزایش خواهد داد. اما الان به نظر می رسد که این کار غیر ممکن باشد، چون آلکاسر هرگز یک مهاجم مطمئن نشان نداده است.

تلاش او برای زدن اولین گل با پیراهن بارسلونا تبدیل به جک شده بود و حضور او در نیوکمپ حتی بعد از یک سال هم کافی به نظر می رسید. آلکاسر هنوز در باشگاه بارسلونا است در حالی که شایعات در مورد جدایی او در ماه ژانویه همچنان ادامه دارد.

آلکاسر یک مهاجم جذاب است به این دلیل ساده که او سعی می کند با حرکت های خود در داخل زمین بازیکنان حریف را تحقیر کند. این در حالی است که آلکاسر در بارسلونا موفق به نشان دادن این هنر و توانایی خود نشده و به نظر می رسد که کار او با کاتالان ها تمام شده باشد.

1- سرجی سمپر

به عنوان بازیکنی که از او به عنوان پسر طلایی مدرسه لاماسیا یاد می شد؛ شرایط سرجی سمپر می تواند نشان دهنده وضعیت بهترین اکادمی باشگاهی فوتبال در جهان باشد.

سرجی سمپر در طول سالیان اخیر تصویر مناقشه برانگیزی را از خود ترسیم کرده و راه پیدا نکردن او به تیم بزرگسالان بارسا همان طور که باعث تعجب خیلی ها شد؛, برای خیلی های دیگر عادی بود.

سمپر بدون شک بازیکن مستعد با توانایی های جالب توجهی است اما با توجه به این که حاملان پرچم لاماسیا می خواهند داستان یکی از افراد مکتبشان پر افتخار و غرور آمیز باشد, اغلب در مورد این بازیکن بزرگ نمایی می کنند.

اما روی دیگر سکه این است که سمپر چندان پر تلاش نیست و به اندازه کافی برای رسیدن به سطوح بالاتر کار نکرده است.

انتقال به گرانادا هر چند به شکل قرضی، اقدام مناسبی از سوی سمپر نبود. چون هم سمپر از نظر تاکتیکی با تیم جدید هماهنگ نبود و هم تیم اسپانیایی دیگر در لالیگا حضور نداشت. اما سمپر سعی نکرد به خودش کمک کند و حتی برای خروجش از این وضعیت دست به تلاش نزد و حالا در لاس پالماس هم این خطر هست که سمپر بر روی نیمکت ذخیره ها بنشیند.

شاید بهترین کار ممکن برای سمپر این باشد که تمام پیوندهای خود را با بارسلونا قطع کند. شاید این کار باعث شکوفایی او شود.