چرا یوونتوس در صدر جهان قرار گرفت؟

یوونتوس، بازی روز آخر خود را برابر کروتونه با حساب 3-0 برد تا به ششمین قهرمانی متوالی در سری آ دست یابد.

کروتونه از هفت دیدار اخیر خود 17 امتیاز کسب کرده بود در حالی که یوونتوس در هیچ یک از سه بازی آخر خود موفق به پیروزی نشده بود. شکست بیانکونری برابر رم در هفته ی گذشته، موجب هیجان انگیزتر شدن لیگ شد زیرا بانوی پیر به تمام سه امتیاز روز آخر لیگ نیاز داشت.

با این حال، بیانکونری برای پیروزی در دیدار آخر هم چندان آماده به نظر نمی رسید. آن ها در دقیقه ی 13 یک گل پیش افتادند. گل آن ها با پاس درخشان کوادرادو به ماریو ماندزوکیچ به ثمر رسید که اتفاقاً روز تولدش بود. هیچ کس شایسته ی زدن گل اول یوونتوس نبود مگر همان ستاره ی کروات. وی با ایثاری که در کل فصل از خود نشان داده بود کمتر مورد توجه قرار داشت.

پائولو دیبالا در ادامه روی یک ضربه ی ایستگاهی برای بار دوم دروازه ی حریف را فروریخت و پیش از نیمه، کار را به نتیجه ی 2-0 رساند. در نهایت با ضربه ی سر الکس ساندرو بازی به نتیجه ی 3-0 رسید. یوونتوس بازی را برد، قهرمان مشخص شد. سه بار دبل در قهرمانی؛ پرونده ی موفقیت های یوونتوس در شش سال گذشته. گامی تاریخی از سوی بانوی پیر.

آن هایی که هنوز به قابلیت های ماسیمیلیانو آلگری تردید دارند، یک بار دیگر فهمیدند که در اشتباه هستند. در حالی که آنتونیو کونته یوونتوس را از مرگ نجات داده بود، آلگری بیانکونوری را به تاج و تخت رساند؛ هم در ایتالیا و هم در اروپا. اما چگونه؟ با رفتن به راه خود. استفاده از مغز تاکتیکی و انعطاف پذیری تاکتیکی موجب شد یوونتوس بار دیگر به یک ماشین جنگی تبدیل شود.

بازیکنان زیادی وجود دارند که می توانند مدعی تبدیل شدن به بهترین بازیکن فصل یوونتوس نام بگیرند. بوفون بار دیگر سن خود را به چالش گرفت، در حالی که لئوناردو بونوچی ثابت کرد هنوز هم آماده ترین دفاع وسط جهان است. دنی آلوز در بازی های بزرگ، بزرگ ظاهر می شد و الکس ساندرو توانست خود را به عنوان یکی از بهترین دفاع چپ های جهان اثبات کند.

گونزالو ایگواین نشان داد که شایسته ی آن 90 میلیون یورو است، و حال آن که پائولو دیبالا، اگرچه فقط 10 گل در سری آ به ثمر رساند، اهمیت های بی کران خود را به تورینی ها اثبات کرد. و هیچ یک از هواداران یوونتوس هم خدمات ارزشمند ماندزوکیچ را از یاد نخواهد برد.

با این حال، در پایان، پیانیچ مرد اصلی یوونتوس و الگری بود. این بازی ساز سابق رم فقط به مدتی زمان برای جا افتادن در تیم نیاز داشت، اما خیلی زود جایگاه خود را در ترکیب مهلک 1-3-2-4 یووه پیدا کرد. قابلیت های پاس دهی او، نگاه ذیرک و خلاقیت های او برگ برنده ی یوونتوس در سال 2017 بود. بالاتر از همه، این مرد بوسنیایی قدرت الهام بخشی و شم دفاعی عجیبی به نمایش گذاشت که تا کنون نزد بازیکنانی مانند تونی کروس و مارکو وراتی بود.

این طور که پیداست، هیچ تیم ایتالیایی توانایی بازی کردن مانند یوونتوس را ندارد، تا این حد پردوام و منسجم. جنبه ی ذهنی فوتبال به همان اندازه ی جنبه ی فیزیکی و جنبه ی فنی اهمیت دارد. در حالی که ناپولی و رم توانستند تیم هایی پر از استعداد بسازند، نتوانستند از نقطه نظر روحیه ی تیمی به پای یووه برسند.

در روزهای آینده، یوونتوس به یک پیروزی دیگر نیاز دارد تا قهرمانی های سه گانه ی خود را تکمیل کند: پیروزی برابر رئال مادرید در کاردیف. در آن صورت، چه دستاوردی رقم خواهد خورد! اما تا آن زمان، هواداران یوونتوس باید حاکمیت شش باره ی خود را در ایتالیا جشن بگیرند. حتا اگر بیانکونری بازی خود را به مادرید ببازد، هنوز هم در صدر فوتبال جهان قرار خواهند داشت.