متاگپ | محمد نوازی: گروهمون در جام جهانی بهترین موقعیت برای نشان دادن قدرت ایران هست/ باشگاه استقلال اجازه نداد لژیونر بشم/ سرمربی امید استقلال هستم ولی بدون هماهنگی با من از بازیکنان تست می‌گیرند/ با برومند و استیلی 3 شب در زندان قصر بودیم

سلام به همه دوستان ببیننده همراهان همیشگی متاگپ، خیلی ممنون که ما رو تماشا می‌کنید. قرارمون این بود که با ستاره ها درباره جام جهانی و فوتبال ایران صحبت کنیم. امروز از یکی از چهره های بسیار دوست داشتنی و مرد خوش استیل فوتبال ایران محمد نوازی دعوت کردیم، خیلی خوش آمدی..

مرسی، ممنون. من هم سلام عرض می‌کنم خدمت شما و ببیندگان عزیزتون.

دوست داشتی جام جهانی 2018 برای تیم ملی بازی کنی؟

طبیعتا آرزوی همه فوتبالیست ها است که در جام جهانی حضور داشته باشن، چون همه به تیم ملی توجه می‌کنن و زیر ذره بین هست.

وقتی به کارنامه محمد نوازی نگاه می‌کنیم. غیر از قهرمانی در بازی های آسیایی بانکوک در سال 1998، همیشه اتفاقایی می‌افتاد که نمی‌تونستی فیکس تیم ملی باشی. علی رغم این که ستاره بی چون و چرای لیگ ما بودی..

من اگه بخوام حقیقت رو بگم، من اون زمان سمت چپ بازی می‌کردم، ولی اون موقع هم سمت راست و هم سمت چپ ترافیک بازیکن داشتیم. راست که مهدی مهدوی کیا بود، بعدا حسین کعبی اومد و بعد نعیم سعداوی اومد، سمت چپ هم رضا شاهرودی و مهرداد میناوند بودن، ولی من فکر می‌کنم طرز فکر کادر فنی مون اون موقع خوب نبود و نمی‌تونستن از من استفاده کنن. یه مقدار به خاطر سیستم بازی  2-5-3 بود که لب خط می‌رفتیم و می‌اومدیم و یه مقدر هم فکر می‌کنم حق من رو خوردن..

تو کدوم تورنمنت خیلی دوست داشتی باشی و نتونستی؟

من تو جام جهانی 1998 هم می‌تونستم باشم. من قبل از این که تیم ملی بروجرد بره، ناباورانه خط خوردم. اما به هر حال نظر اونا بود و بعدش هم دوره آقای بلاژویچ....

که سال 2002 تیم ملی اصلا نرفت جام جهانی....

نرفت، ولی من توی اون مقطع دچار محرومیتی شدم که خیلی ها معترض شدن که چرا محمد نوازی محرومه ولی تو تمرینات تیم ملی شرکت می‌کنه  و روزنامه ها در این باره مطلب نوشتن و خط خوردم.

 نگاهت به تیم ملی در جام جهانی چه طوره، ما تو گروه سختی افتادیم...

به نظرم ما همیشه از تیم های گروهمون  در مسابقات بین المللی می‌ترسیم. مثل همین گروهی که استقلال در بازی های آسیایی توش افتاد، همه گفتن تو گروه مرگ افتادیم و اینا ... اما من این طوری فکر نمی‌‌کنم، من میگم آدم باید تلاش بکنه و زحمتش رو بکشه تا بتونه پیشرفت کنه، پس ما هم نباید تحت تاثیر نام تیم های گروهمون در جام جهانی قرار بگیریم. درسته اسم های بزرگی هستن و بازیکنان بزرگی دارن اما ما کی می‌خوایم خودمون رو نشون بدیم. این همه تلاش کردیم و چند بار به جام جهانی صعود کردیم. این همه آقای کی روش در مورد بازیکنان داخلی صحبت می‌کنه الان خدا رو شکر خیلی هاشون لژیونر شدن، ما می ‌تونیم جلوی تیم های بزرگ در جام جهانی بایستیم. آقای کی روش بیشتر از بازیکنایی که لژیونر هستن استفاده کرد، ولی شاید عکسش رو انجام می‌داد از بازیکنای داخلی استفاده می‌کرد بهتر بود.

آیا این انگیزه ای نشد برای این که بازیکنای ایرانی تلاش کنن از ایران بیرون برن و بعد دعوت شن به

تیم ملی مثل خود کاوه رضایی....

بله مسلما انگیزه شد و مسلما هر کس یه انگیزه ای داره و لژیونر شدن خودش یه امتیاز مثبته برای رفتن به تیم ملی.

تو چرا هیچ وقت لژیونر نشدی؟

برای این که باشگاه استقلال هیچ وقت اجازه نداد. من سال اولی که به استقلال اومدم، قراردادم پنج ساله بود و دعوت نامه های خیلی خوبی داشتم. از نورنبرگ، راپید وین و از خنت بلژیک پیشنهاد داشتم. زمانی که مهرداد میناوند و محمد رضا مهدوی اشتروم گراتس بودن، همون موقع به من سیصد هزار تا با پنج هزار تا ماهیانه می‌دادن. همون موقع من حاضر شدم پیش قراردادم رو کلا به باشگاه بدم، اما به من گفتن ما به تو نیاز داریم. در صورتی که همون پولی رو که به شکل زیرمیزی به دیگران می‌دادن رو به من ‌ندادن.

 و محمد نوازی الان سرمربی تیم امید استقلال هست..

من در حال حاضر سرمربی امید هستم، اما منتظرم باشگاه رسما اعلام کنه..

چون فصل تموم شده، منتظری فصل جدید شروع بشه..

بله صد در صد.

مگه قراردادت یک ساله بوده؟

بله، یک ساله بوده.

اصلا واقعا قرارداد داشتی؟

قرارداد داشتم و زمانی که به تیم اومدم، تیم بسته شده بود، اما با تلاش همکاران تیم رو به رده پنجم رسوندیم. تا الانم هیچ اتفاقی نیفتاده، ولی آقای ورمزیار چون مسئول آکادمی هستن شروع به تست گیری کردن، در حالی که باشگاه هم اطلاع نداره، ولی به نظر من این کار غلطه...

مگه میشه بدون حضور سرمربی؛ خودشون تست بگیرن؟

دیگه خودشون فعلا یک نفر رو گذاشتن و میگن باشگاه هم اطلاع نداره که به نظرم این در شان و شخصیت باشگاه نیست.

چون فکر کنم باشگاه همه تمرکزش رو گذاشته روی تمدید قرارداد با شفر. دوست داری استقلال شفر رو؟

دوست دارم به خاطر نتیجه ای که حضور شفر در استقلال داشته، به هر حال آقای شفر زحمت کشیده و بچه ها رو هم دل کرده. من فکر می‌کنم از زمانی که آقای شفر اومد اصلا تغییر و تحولات زیادی در استقلال اتفاق افتاد. به این خاطر که بچه ها با دل و جون بازی می‌کردن، الان شما بازی دیروز رو که دیدید، خب بازی های حذفی سخته و نمیشه بی محابا بازی کرد و بچه ها دیروز خیلی استرس داشتن، اما خدا رو شکر بچه ها نیمه  دوم به خصوص یک ربع آخر خیلی خوب بازی کردند.

چرا اون موقع زمان شما فوتبال خیلی دلی تر بود؟ یعنی حتی اون دربی که بین شما و آقای استیلی و مهدی تارتار اون برخوردها هم پیش اومد. ولی هواداران میگن الان دیگه تو فوتبال اون تعصب و اون عشق دیگه نیست. بحث مالی و بی خیالی و...

بله، ببینید از سال 87 که پول وارد فوتبال شد، یواش یواش ذهنیت های مردم رو کم رنگ کرد. به همین خاطر فوتبال امروز اون شکل زیبای دهه 60 و 70 رو نداره. به این دلیل که اون زمان فوتبالیستا دلی بازی می‌کردن و وقتی با باشگاهی قرارداد می‌بستی دوست داشتی تمام و کمال در اختیار تیم باشی حالا درسته حرفه ای تمرین نمی‌کردیم، حرفه ای بازی نمی‌کردیم. امکاناتمون  در همین حد بود. الان امکانات بهتر شده اما اون عشق و تعصب  وجود نداره.

آقای ناصر ابراهیمی مهمون ما بود و در مورد اون بازی که درگیری شد، میگفت ما رو سوار ماشین کردن و بردن.. با حمید استیلی که رفیق بودی، پس چرا اون اتفاق افتاد؟

حمید که بچه محلمونه و بزرگ تر ماست. دوستش دارم و همیشه بهش احترام می‌ذارم. من به همه فوتبالیستای بزرگ تر از خودم احترام می‌ذارم، ولی یه لحظه این اتفاق افتاد یه لحظه خون به مغز من نرسید و این اتفاق افتاد، بعد از بازی اون شب واقعا ما رو بردن. شبِ اون بازی ما به دادگاه انقلاب رفتیم و یک شب اونجا بودیم و سه شب هم در زندان قصر بودیم. اتفاقا کسی که ما رو گرفت، یکی از بچه محلای خیلی خوب ما بود و همون جا من رو زد! همه رو ول کردن، اما من و حمیدخان و پرویز برومند رو سه روز نگه داشتن. بعد جالبه هیچ کسی هم نمی‌دونست. به هر کسی می‌گفتیم،  سه روز ما رو نگه داشتن، باورش نمی‌شد.

خیلی دربی باز بودی، این ضربات فندقی رو چه طوری می‌زدی؟ خودت اسم این شوت هات رو فندقی گذاشتی؟ همه تو تمرین می‌گفتن فندقی بفرس رو دروازه، کرنرها رو خیلی بلند می کشیدی..

من این رو تمرین کرده بودم. یه بچه محلی به اسم فرهاد داشتم، که اولای حضور ناصرخان در استقلال بود. این یه بار سر تمرین از این شوت ها زد و من ازش یاد گرفتم، اون موقع شبا می‌رفتیم گل کوچیک بازی می‌کردیم که من اونجا از این ضربات می‌زدم. قبل از این که وارد فوتبال بشم. توی محل یه چهارچوبی رو انتخاب می‌کردیم. من سانتر می‌کردم بچه ها سر می‌زدن.

فوق العاده سانترهای خوب و زیبایی می‌زدی...

به خاطر این بود که واقعا تمرین می‌کردیم. من زمانی که به استقلال اومدم اخر تمرین وایمیستادم، سانتر می‌کردم و فورواردهامون رضا عنایتی و فرهاد و احمد مومن زاده و دفاع هامون مثل مهدی هاشمی نسب سر می‌زدن.

می‌گفتن از پرسپولیس هم پیشنهاد داشتی و تا یه قدمی پرسپولیس هم رفتی..

من همون سالی که استقلال اومدم، فرداش از پرسپولیس با من تماس گرفتن که من دیگه قرارداد بسته بودم. اون موقع هم این جوری نبود که زیرش بزنی و برگردی و پیشنهادهای آن چنانی تو فوتبال نبود، قرارداد سال اول من با استقلال شش میلیون بود. بعد این شش میلیون رو کم کم می‌دادن. بعد این اتفاقا افتاد و دو سه دفعه هم پیشنهادای خیلی خوبی داشتم، یه دفعه اش از یونان بود زمانی که منصورخان خدا بیامرز سرمربی استقلال که دعوت نامه رسمی داشتم که منصورخان نذاشت برم.

منصورخان پورحیدری خیلی تو رو دوست داشت. حتی وقتی مصاحبه های پورحیدری عزیز رو می‌بینیم از تو خیلی تعریف کرده هم زمانی که در کادر فنی استقلال بودی و هم قبلش. می‌گفتن وقتی در کادر فنی استقلال بودی خیلی به جوونا کمک می‌کردی، دو سال پیش زمان مظلومی بود، دیگه نه؟

بله، دو سال پیش بود قبل از این که علی منصوریان سرمربی شه. من با جوونا خیلی راحتم الان هم وقتی میرم سر تمرین با جوونا رابطه خوبی دارم.

الان دوست داری که مربی امید باشی؟

بله من خیلی دوست دارم.

چون خیلی ها نمی‌پذیرن، میگن من باید مربی بزرگسالان باشم. یا گلرهای بزرگ فوتبال ایران میگن ما دوست نداریم مربی دروازه بان ها باشیم و می خواهیم سرمربی باشیم. خب چرا این حیفه که..

به هر حال اون نظر شخصی شونه. ولی من پارسال وقتی بیکار شدم، سرمربی یک تیم دسته سومی تهرانی شدم که زیاد جالب نبود. ولی امسال شرایط  خوبی داشتیم و نتایج خوبی گرفتیم. من الان پنج شش تا رزومه از بچه هایی که باهاشون کار کردم و خوب بودن رو به باشگاه دادم. بعد از آمدن آقای شفر ارتباط  کم شد، ولی خیلی خب خیلی دوست دارم کار کنم و یک روز سرمربی تیم بزرگسالان استقلال بشم.

یکی از خصلت های محمد نوازی دست خیرشه، هر جا مراسمی برای بچه های نیازمند و یا بیمار برگزار میشه، محمد نوازی حضور داره و پای کار هست. این را به فال نیک می‌گیرم و دمت هم گرم..

ممنون.

محمد آقا از قدیمی های استقلال کسی هست که نیاز به کمک داشته باشه، از هم نسلی های خودت که بدونی واقعا داره اذیت میشه.. مجاهد خذیراوی رو چند روز پیش با پیراهن پرسپولیس دیدیم. بعد ازش پرسیدیم مجاهد چرا پیراهن پرسپولیس رو پوشیدی که از بی معرفتی استقلالی‌ها ناراحت بود.

مجاهد به خاطر رابطه ای که با بهزاد داداش زاده داره دعوتش رو قبول کرد و با پیراهن پرسپولیس بازی کرد. برای من هم چند بار پیش اومده که خود آقای داداش زاده یا آقای مرتضی فنونی زاده به من زنگ زدن، به عنوان بازیکن کمکی رفتم با پیراهن پرسپولیس بازی کردم. این ایرادی نداره اما این که مجاهد میگه به من اهمیت نمیدن راست میگه.

می‌گفت استقلالی ها اصلا یادشون رفته بود. انگار می‌ترسیدن به من زنگ بزنن، پرسپولیسی ها بیشتر زنگ می‌زدن..

آخه بحث اینه که الان بین پیشکسوتای استقلال و پرسپولیس دو دستگی ایجاد شده، یه دسته با باشگاهن و یه سری بیرون از باشگاه هستن. من دو تاش رو هستم، چون با کسی کاری ندارم مثلا وقتی شما زنگ می‌زنی بیا فلان جا بریم. من میام. من خودم چند بار به مجاهد گفتم و  حالا شما هم بحث مجاهد رو مطرح کردی، من تماس می‌گیرم و پیگیری می‌کنم مجاهد رو به جمع خودمون بیارم.

پایان بخش اول

بخش دوم یکشنبه 23 اردیبهشت