شهراد باغستانی | پدرو، مردی برای گرم کردن موتور چلسی

پدرو رودریگز روز پنجشنبه رسماً از بارسا جدا شد و با عقد قراردادی 21.4 میلیون پوندی به چلسی پیوست تا دوران جدیدی در زندگی فوتبالی‌اش رقم بخورد. ستاره‌ای از آکادمی لاماسیا آمد تا چهارمین اسپانیایی آبی‌های لندن باشد. اما بسیاری فکر می‌کردند که ژوزه مورینیو تقریباً بدون هدف و تنها برای اینکه خرید جدیدی انجام داده باشد پدرو را خریده است، ولی در عمل چیز دیگری دیدیم.

درخشش در نخستین دقایقِ اولین بازی

شاید کسی انتظارش را نداشت پدرو که تنها دو روز با چلسی تمرین کرده و با تیم هماهنگ نیست در ترکیب اصلی دیدار هفته سوم تیم جدیدش برابر وست‌برومویچ قرار بگیرد، اما مورینیو با قرار دادن او در بال راست همه را غافلگیر کرد. شگفت‌انگیزتر از حضور پدرو در ترکیب اصلی، عملکردش در این بازی بود. شماره 17 جدید چلسی به‌صورتی بازی می‌کرد که خیال می‌کردیم چند سالی در کنار دیگر عناصر تهاجمی آبی‌پوشان بازی کرده است. او با انرژی و انگیزه بود و این پس از نامهربانی‌هایی که در بارسلونا دیده بود طبیعی به‌نظر می‌آمد. دوندگی بی‌امانش از ابتدای دیدار مشخص بود، گل زد و گل ساخت و نشان داد همانند آندره شورله، خوان کوادرادو و محمد صلاح در باشگاه لندنی نمی‌سوزد. مورینیو برخی اوقات بازیکنانی را با سماجت جذب می‌کند، اما طوری با آن‌ها برخورد می‌کند انگار که این بازیکنان به او تحمیل شده‌اند، اما در مورد پدرو چنین چیزی به‌نظر نمی‌رسید. در نظر اول به‌نظر می‌رسید بازیکنی که هم‌پست ادن آزار است احتمالاً نیمکت‌نشین او خواهد بود، اما توانایی بازی در بال راست یا هافبک تهاجمی باعث شد تا همزمان با ستاره بلژیکی در ترکیب حضور داشته باشد. به‌هرحال اوضاع بر وفق مراد پدرو پیش رفت و باید ببینیم آیا در ادامه آنگونه خواهد بود که بارسایی‌ها بگویند: «چه بازیکن توانایی را از دست دادیم!» گرچه همین الان هم می‌دانند پدرو ستاره‌ای بود که به او توجه نمی‌کردند، ولی با درخشش او حسرت‌شان بیش از پیش خواهد شد.

تأثیر پدرو در ترکیب چلسی

هافبک خلاق و توانای سابق بارسا فصل گذشته همواره در نقش بال چپ به بازی گرفته شد. البته او در بیشتر دیدارها را از روی نیمکت مشاهده کرد، اما جایگاه او در هر صورت در سمت چپ بود. در ترکیب 1-3-2-4 چلسی ژوزه مورینیو به‌طور ثابت همیشه از ستاره کلیدی تیمش ادن آزار در پست بال چپ بازی می‌گیرد، این یعنی همان پست و البته وظایفی که پدرو هر وقت در بارسا بازی می‌کرد، داشت. در نتیجه غیرممکن است تصور کنیم پدرو بازیکن ثابتی در این پست باشد، یا حتی به‌عنوان بازیکن تعویضی جای ستاره بلژیکی چلسی را بگیرد، چون که مورینیو نه اعتقادی به تعویض کردن آزار دارد و نه میل به این کار دارد! احتمالاً شماره 10 چلسی تنها در صورت مصدومیت از ترکیب بیرون می‌رود. احتمال به کار گرفتن هر هافبکی در دو پست دیگر وجود دارد، مورینیو پشت‌سر مهاجم در سه بازی اخیر از ویلیان، اسکار و فابرگاس استفاده کرده و در پست بال راست هم از رامیرس و ویلیان. در دیدار برابر منچسترسیتی خلاقیت در خط هافبک با حضور ویلیان پشت‌سر دیگو کاستا کمتر از حد تصور بود. ویلیان هم بازیکنی سرعتی است که در کناره‌ها توانایی‌هاش را بهتر به نمایش می‌گذارد. فابرگاس هم ترجیحاً در کنار نمانیا ماتیچ در میانه میدان بازیکن مفیدتری است، گرچه شم گلزنی‌اش باعث می‌شود برخی اوقات او هافبک تهاجمی تیم باشد و رامیرس زوج ماتیچ شود. تنها بازیکنی که هم فصل قبل عملکرد خوبی در نقش هافبک هجومی داشت و هم در تنها دیدار این فصلش از خوب‌های چلسی بود اُسکار است که البته او هم زیاد مصدوم می‌شود. با همه این تفاسیر مورینیو تصمیم گرفت در نخستین دیدار با حضور پدرو باز هم ویلیان را در نقش هافبک تهاجمی به میدان بفرستد و پدرو را در نقش بال راست به‌کار گیرد. باید دید در ادامه همانند دیگر بازیکنان جایگاه پدرو هم متغیر خواهد بود یا همیشه در همین پست ایفای نقش خواهد کرد.

چیزی که واضح است و ستاره اسپانیایی در دیدار برابر وست‌بروم نشان داد این است که ارزش او بیش از نیمکت‌نشینی‌ست و در صورت آمادگی روی حضور دیگر بازیکنان در ترکیب ثابت تأثیر خواهد گذاشت. همانطور که پیش از این با حضور ادن آزار همین اتفاق افتاده است. در هر صورت آقای خاص مردی خوشبخت است که بازیکن جدیدش تنها به دو روز تمرین کردن برای درخشش در ترکیب چلسی نیاز داشته و بدون شک در آینده هم بازی‌های بهتری از او خواهیم دید.