کلاس تاکتیک | عصربارانی لندن در سه قاب

قاب اول: فلسفه‌ی ساریسم
فکر و اندیشه‌ات تنها دارایی توست که کسی بدون اجازه‌ی تو نمی‌تواند آن را از تو بگیرد. اگر از اندیشه و فلسفه‌ی خودت مطمئنی یا پای آن بمان یا درکمال‌ آرامش مرگ را در آغوش بگیر. داستان این روزهای مائوریتسیو ساری مصداق‌ بارز این موضوع است. سرمربی دوست‌داشتنی آبی‌های لندن به‌خوبی سمت و سوی فلسفه و تاکتیک‌های خود را می‌داند و با وجود این‌که کشتی‌اش در طوفان رسانه‌های انگلیسی گیر‌افتاده اما مصرانه به اندیشه‌های خود پایبند ‌است. بزرگترین چالشی که افکار ساری در این مدت ایجاد کرده‌است، نقش جدید انگولو کانته درترکیب چلسی است. پسر 27ساله‌ی آبی‌ها که عادت داشتیم او را به عنوان یک هافبک‌دفاعی تمام‌عیارمشاهده‌ کنیم، حالا درکانال سمت‌ راست و بیشتر در حالت تهاجمی به عنوان هافبک‌راست ایفای نقش می‌کند و جورجنیوی مرد مورد علاقه ساری وظیفه‌ی قبلی کانته را برعهده دارد. نتیجه‌ی این تاکتیک جدید در گل اول چلسی مقابل منچسترسیتی به‌خوبی نمایان‌بود، جایی که کانته به نحو احسنت توانایی خود را در فاز تهاجمی به نمایش گذاشت و با موقعیت‌شناسی دقیق در جای مناسب قرارگرفت و گل را به ثمر رساند. احتمالا ارزیابی‌های مرد 59‌‌ساله‌ی ایتالیایی از عملکرد کانته، او را بر آن داشته تا از انگولو بیشتر در کانال‌های تهاجمی استفاده کند و دست به کشف زوایای دیگر این سیه‌جرده بزند.

قاب دوم: پسر رانده‌ شده از معبد
اقای مو فرفری تا قبل از این دیدارحساس عملکرد نه‌چندان خوبی هم در سیستم‌دفاعی و هم درسایر بخش‌ها داشت، اما ماجرای این بازی به گونه‌ای رقم خورد تا مرد اول این دیدار داوید لوییز باشد. مدافع وسطی که پاس قطری دقیقش پرسینگ شدید تیم سیتی را درهم شکست و پایه‌ریز گل اول آبی‌های لندن در این مسابقه شد و بطور قطع یکی از راهکار‌های ساری برای خروج از فشار پرسینگ تیم پپ همین پاس‌های قطری بوده‌است، که لوییز آن را به بهترین شکل‌ ممکن انجام داد تا اسباب اولین شکست سیتیزن‌ها فراهم‌ شود.
 گل‌دوم اما هنر و مهارت این پسر در زدن ضربه‌ی سر را به‌خوبی نمایان کرد.ضربه‌ی کرنری که با اعتراض‌های شدید گواردیولا مبنی‌بر نادرست بودن آن همراه بود، باعث شد تا نحوه‌ی زدن ضربه‌ی سر در کلاس‌جهانی را به ما آموزش دهد. دور زدن مدافعین سیتی و ورود ناگهانی به فضای شلوغ محوطه‌ی جریمه و یک ضربه‌ی سر بی‌نقص کبریت را بر پیکره‌ی سیتی کشید، تا در یک عصربارانی اولین شکست‌ فصل برای پپ و شاگردانش اتفاق‌بیافتد.

قاب سوم: طعم‌تلخ اولین شکست
اساسا این مرد 46‌ ساله‌ی خوش‌فکر سعی در ایجاد یک پکیج کامل را دارد. بسته‌ای شامل بازی بسیارمنطقی و چشم‌نواز همراه‌ با سیستم دفاعی بسیارمنظم مبتنی‌ بر هماهنگی بالای عناصر دفاعی‌ تیم همچنین شیوه‌ی پرسینگ متعلق به تیکی‌تاکا (قانون6‌ثانیه) که اجرای این مجموعه در مستطیل‌سبز مستلزم بازیکنانی با قدرت‌تحلیلی بالا و درک‌منطقی مناسب است. زمانی‌که پپ افراد‌ کلیدی برای اجرای تاکتیک‌های خود را نداشته‌باشد، با مشکل مواجهه می‌شود. غیبت سرجیو آگوئرو و کوین دی‌بروینه به‌خوبی آشفتگی گواردیولا را در بازکردن کانال‌های سه‌گانه‌ی چلسی نشان می‌داد و پاس‌های عرضی متعدد هم نتوانست دفاع آگاهانه و کانال‌های کناری تیم مائوریتسیو ساری بگشاید. از‌طرف دیگر خلاقیت‌های فردی ماحرز و سانه و ورود گابریل جسوس برای ایجاد ناهماهنگی در کانال‌میانی چلسی هم بی‌ثمر بود.
حتی فشرده‌ کردن فضای میان مدافعین و هافبک‌های سیتی با حضور 4 مرد دفاعی آن‌ها در نزدیکی خط‌ میانی زمین برای انتقال سریع توپ و استفاده از سرعت برای شکستن لایه‌های دفاعی چلسی هم نظم‌ دفاعی آبی‌های لندن را برهم نزد. در سوی دیگر اما چلسی توانست با پاس‌های قطری دقیق و سرعت انتقال بالا پرسینگ شدید و خطوط دفاعی سیتی را از کار بیاندازد و عملیات ضد پرس و بازخوانی مائوریتسیو به‌خوبی جواب داد.
عملکرد هوشمندانه‌ی چلسی و ساری نیازمند استمرار می‌باشد، تا آخرفصل شادی و لبخند به استمفورد بریج بیاید و شهر دوباره رنگ آبی به‌خود بگیرد. آن طرف اما نوار شکست‌ناپذیری منچسترسیتی در کلیدی‌ترین بازی نیم‌فصل شکسته‌شد، تا تلنگری باشد بر پیکره‌ی آبی‌های شهرمنچستر که خطر از دست رفتن قهرمانی بیش ازپیش به آن‌ها نزدیک است.

نویسنده: علی طاهری

*تیم نویسندگان متافوتبال*