از روزهای تنهایی در فرانسه تا نوشتن تاریخ در فینال مونیخ!

بیوگرافی

دروگبا در روز 11 مارس سال 1978میلادی در شهر آبیجان پایتخت وقت ساحل‌عاج متولد شد و پس از 5 سال زندگی در کشورش به فرانسه مهاجرت کرد و نزد عمویش رفت، او پس از 3سال به ساحل‌عاج بازگشت اما به دلیل مشکلات مالی خیلی زود دوباره راهی فرانسه شد، سرانجام هنگامی که او 13ساله بود خانواده‌اش برای همیشه به فرانسه نقل مکان کردند.

 ورود به فوتبال از 11سالگی

دروگبا از سال 1989 و از سن 11سالگی رسما وارد دنیای فوتبال شد و به مدت 8سال در باشگاه های آبویل، وانس، لوالویس و لمانس در رده جوانان توپ زد و فوتبال را به‌عنوان یک دفاع راست آغاز کرد، اما بعدها با نظر عمویش میشل که به گفته خودش مهمترین فرد زندگی‌اش بود به خط حمله تغییر پست داد و به یک مهاجم تبدیل شد، او در سال 1998 به تیم بزرگسالان لمانس اضافه شد و فوتبال حرفه‌ای را آغاز کرد.

از درخشش در لوشامپیونه تا ترانسفر به چلسی

دروگبا پس از آن‌که مراحل پیشرفت و ترقی را در باشگاه لمانس پشت‌سر گذاشت، در نقل‌وانتقالات زمستانی فصل 2001-2002 پس از 3.5فصل بازی در تیم بزرگسالان این باشگاه راهی تیم گوئینگمپ شد، مارک وسترلوپه سرمربی وقت تیم لمانس پس از جدایی دروگبا از تیمش در مورد مهاجم ساحل‌عاجی چنین گفت: برای این که هر روز به دروگبا تمرین دهم و او را برای یک بازی در هر هفته عادت دهم، 4 سال وقت گذاشتم.
دیدیر پس از یک نیم‌فصل نا امید کننده در گوئینگمپ در فصل 2002-2003 نمایش‌های درخشان و فوق‌العاده‌ای با پیراهن این تیم ارائه داد و توانست نامی برای خود دست و پا کند، بازی‌های چشم‌نواز او مسئولان باشگاه المپیک مارسی را تحت‌تاثیر قرار داد و باعث شد تا مهاجم ساحل‌عاجی در تابستان 2003 و پس از 1.5فصل بازی در گوئینگمپ راهی قوی‌ترین تیم آن‌موقع فوتبال فرانسه یعنی مارسی شود، سیر صعودی دروگبا در مارسی نیز ادامه پیدا کرد و بازی‌های درخشانش او را به شخص اول لوشامپیونه تبدیل کرد، او با پیراهن مارسی در بازی‌های اروپایی نیز عملکرد خیره‌کننده‌‌ای به‌جا گذاشت و توانست در مجموع بازی‌های لیگ‌قهرمانان‌ و یورولیگ آن فصل اروپا 11 گل به ثمر برساند تا توجه جهانیان را به خود جلب کند، همچنین دروگبا در پایان فصل 2003-2004 جایزه بهترین بازیکن فصل لوشامپیونه را دریافت کرد و پس ازآن به پاس بازی‌های فوق‌العادش با انتقالی 24میلیون یورویی راهی لیگ‌جزیره و چلسی شد، خوزه مورینیو سرمربی پرتغالی آن‌زمان چلسی وقتی از بین مهاجم‌های تاپ جهان، دروگبا ساحل‌عاجی را برای نوک پیکان خط حمله تیمش انتخاب کرد چنین گفت: من فعلا نمى‌توانم شما را قانع کنم که خرید خوبى کردم، شما هم نمى‌توانید من را قانع کنید که او خرید بدی است، وقتى دروگبا از چلسى رفت قضاوتش مى‌کنیم! آقای خاص به خوبی می‌دانست که دروگبا 26ساله چگونه می‌تواند در چلسی تفاوت‌ها را رقم بزند و تاریخ‌سازی کند.

استمفوردبریج؛ آوردگاه هنرنمایی‌های دیدیر

مهاجم سیه‌چرده و ساحل‌عاجی که با آن‌ موهای بلندش معروف است، از مهمترین ارکان و ستاره‌های تاریخ‌ساز چلسیِ نوین به شمار می‌رود، دروگبا با قدرت بدنی، قدرت سرزنی و توانایی بسیار بالایش در ضربات آخر به ستاره بی چون و چرای آبی‌های لندنی تبدیل شده‌بود و در زمین بازی هنرنمایی می‌کرد، او از موثرترین بازیکنان نسل طلایی چلسی است که توانستند این باشگاه لندنی را پس از سال‌ها قهرمان لیگ انگلیس کنند و به یکی از قدرت‌های برتر جهان تبدیل شوند، او همواره در راس موفقیت‌های تیمش قرار داشت و با گل‌هایش گره گشا مشکلات تیمش بود، دروگبا با نمایش‌های تحسین برانگیزش به یکی از برترین مهاجمان جهان و یکی از بهترین بازیکنان تاریخ چلسی تبدیل شده‌بود، نقش دیدیر در موفقیت‌های چلسی آن‌قدر پررنگ بود که هواداران این باشگاه در نظرسنجی سال 2012، این مهاجم ساحل‌عاجی را بالاتر از جان تری و فرانک لمپارد به‌عنوان بهترین بازیکن تاریخ باشگاه‌شان انتخاب کردند، هرچند که بعدها سایت گل دروگبا را چهارمین بازیکن برتر تاریخ آبی‌های لندنی دانست. دیدیر در 254 بازی برای چلسی 184 گل به ثمر رساند و به چهارمین گلزن برتر تاریخ باشگاه لندنی تبدیل شد، او با چلسی 13 جام به دست آورد تا نامش را برای همیشه در تاریخ این تیم حک کرده‌باشد، همچنین دروگبا برترین گلزن آفریقایی و هفتمین گلزن برتر تاریخ لیگ انگلیس نیز به شمار می‌رود.

آرسنال؛ قربانی موردعلاقه دروگبا

مهاجم خوش‌تکنیک و جنگنده چلسی در سال‌های حضورش در این تیم همواره در دربی لندن، در بازی حیثیتی مقابل تیم هم‌شهری یعنی آرسنال خوش می‌درخشید و نمایش‌های قابل تحسینی ارائه می‌داد، او در 14 بازی مقابل توپچی‌های لندنی 14 بار گلزنی کرد تا لقب قاتل آرسنال را به خودش اختصاص دهد.

فینال مسکو نقطه سیاه کارنامه دروگبا

مهاجم 189 سانتیمتریِ چلسی همانقدر که از نظر فنی فوق‌العاده بود همانقدر نیز در کنترل اعصابش در مستطیل سبز ضعف داشت، نقطه سیاه کارنامه دروگبا در فوتبال را می‌توان اخراج او در فینال لیگ‌قهرمانان‌اروپا سال 2008 دانست که به دلیل سیلی زدن به نمانیا ویدیچ مدافع منچستریونایتد با کارت قرمز داور روبرو شد و از زمین مسابقه اخراج شد، فینالی که پایان آن با باخت چلسی توام شد تا دروگبا حسرت فینال موسکو به دلش بماند!

خدا، خدای دروگبا 2012

هواداران چلسی شیرین‌ترین لحظات عمر فوتبالی‌شان را با این شعار پشت‌سر گذاشته‌اند، آن‌ها که پس از 4سال باری دیگر به فینال UCL رسیده‌بودند رویای فتح اروپا را برای اولین بار در ذهن می‌پرواندند، پیروزی در فینال مقابل بایرن‌مونیخ آن‌هم در استادیوم خانگی‌اش (آلیانز آره‌نا) اصلا کار آسانی نبود و شانس شیرهای لندنی را به شدت کاهش داده‌بود، اما گویا دروگبا فرشته خداوند در مستطیل سبز برای چلسی بود، سوپرمن شماره 11 چلسی در واپسین لحظات بازی فینال با ضربه‌سری محکم قفل دروازه نویر را شکاند، تا چلسی از تک موقعیتش بهترین استفاده را کرده.باشد، الماس سیاه ساحل‌عاجی که چلسی را در بازی نگه‌داشته‌بود، خودش هم آخرین پنالتی تیمش را وارد دروازه بایرن کرد تا به مرد شماره یک تیمش در آن شب تاریخی تبدیل شود و لقب KING را از هواداران دریافت‌کند، شبی که آبی‌های شهر لندن موفق شدند در یک بازی دراماتیک بایرن‌مونیخ را با حضور هزاران هواداراش در استادیوم خانگی‌اش شکست دهند و بر بام اروپا بایستند!

چین و ترکیه؛ مقاصد دروگبا پس از ترک چلسی

در جریان خانه‌تکانی روبرتو دی‌متئو در تابستان 2012، دروگبا خالق آن شب تاریخی در مونیخ نیز پس از 8سال حضور در چلسی از این تیم جدا شد و با اصرارهای هم‌تیمی سابقش نیکولا آنلکا راهی باشگاه شانگهای شنهوا در سوپرلیگ چین شد، اما بازی در چین با روحیات دیدیر سازگار نبود و او پس از تنها نیم‌فصل بازی در این کشور در زمستان فصل 2012-2013 به اروپا بازگشت و با قراردادی 1.5 ساله و با دستمزد سالانه 4میلیون یورو به گالاتاسرای ترکیه پیوست.

بازگشت به خانه پس از 2سال دوری

پس از پایان جام‌جهانی 2014 و اتمام قرارداد دروگبا با گالاتاسرای، او در آستانه رفتن به لیگ سریA ایتالیا و پیوستن به یوونتوس قرار داشت اما سرانجام به جایی بازگشت که به آن‌جا متعلق بود، دروگبا 36ساله پس از 2سال دوری بازهم با نظر خوزه مورینیو به چلسی پیوست، او در سالگرد 10سالگی آمدنش به چلسی به این تیم بازگشت و شماره 11 خودش را از اسکار برزیلی پس گرفت تا محیای یک خداخافطی آبرومندانه با باشگاه محبوبش شود، وقتی در تابستان 2004 از مارسی به چلسی آمد 26ساله و تازه‌نفس بود و رویاهای بزرگی در سر داشت، اما وقتی در تابستان 2014 به چلسی بازگشت با کوله‌باری از تجربه آماده خداحافظی از فوتبال حرفه‌ای بود، آقای خاص که پس از بازگشت به چلسی بارها از علاقه‌اش برای بازگرداندن مهاجم ساحل‌عاجی و محبوبش سخن گفته‌بود در سال دوم دوره دوم حضورش در استمفوردبریج باری دیگر دیدیر را به خدمت گرفت و چنین گفت: من به او ایمان دارم که در 36سالگی هم می‌تواند کمک‌های زیادی به ما کند، زیرا هنوز از بهترین مهاجمان دنیا است!
سرانجام در پایان فصل 2014-2015 که با قهرمانی چلسی در لیگ‌جزیره توام شد، در دقیقه 37 بازی مقابل ساندرلند، دیدیر دروگبا ساحل‌عاجی مهاجم گلزن و محبوب تیم چلسی که از مفاخر تاریخ این باشگاه به شمار می‌رود درمیان تشویق پرشور هواداران و همراهی هم‌تیمی‌هایش در بازی که برای آخرین بار پیراهن آبی رنگ چلسی را به تن می‌کرد با دیگوکاستا تعویض شد و از زمین مسابقه خارج شد تا با تیم محبوبش و فوتبال اروپا وداع کرده‌باشد.

سفیر صلح و آرامش؛ دروگبا چگونه بدون قهرمانی به مرد اول کشورش تبدیل شد؟

تیم‌ملی ساحل‌عاج قبل و بعد دروگبا هرگز نتوانست به جام‌جهانی فوتبال صعود کند، آن‌ها با درخشش و رهبری دیدیر و به لطف نسل طلایی‌شان سه دوره متوالی در جام‌جهانی حضور پیدا کردند ولی پس از خداحافظی مهاجم افسانه‌ایشان از صعود به مهم‌ترین تورنومنت فوتبالی جهان باز ماندند، دروگبا در روز 8 سپتامبر سال 2002 و در بازی مقابل آفریقای‌جنوبی برای اولین بار پیراهن کشورش را برتن کرد و در روز 11فوریه 2003 در بازی مقابل کامرون موفق به ثبت اولین گل ملی‌اش شد، او در 104 بازی که برای تیم‌ملی کشورش به میدان رفت 65 بار دروازه رقبا را گشود تا به بهترین گلزن تاریخ ملی ساح‌عاج تبدیل شود.

بزرگ‌ترین حسرت فوتبالی دیدیر را می‌توان عدم کسب جام با تیم‌ملی کشورش دانست، او یک بار در جام‌ملت‌های افریقا 2012 با هم‌تیمی‌هایش به فینال رسید، اما در آن‌جا در عین ناباوری مغلوب زامبیا شدند تا دست دروگبا از کاپ قهرمانی قاره سیاه دور بماند، او در روز 9 آگوست سال 2014 از بازی‌های ملی خداحافظی کرد.
دروگبا برای نقشی که در روند صلح کشورش ایفا کرده همواره مورد تحسین قرار گرفته، پس از آن‌که تیم‌ملی ساحل‌عاج در سال 2006 برای اولین‌بار در تاریخ به جام‌جهانی صعود کرد، دیدیر از طرفین جنگ در کشورش درخواست کرد تا سلاح‌های خود را زمین بگذارند، درخواستی که منجر به اتمام جنگ‌داخلی 5ساله در ساحل‌عاج شد، او یک انجمن خیریه با نام خودش در کشورش دایر کرده و همواره حامی کودکان بی سرپرست در قاره آفریقا بوده و جوایزش را به آن‌ها اهدا کرده، شخصیت بسیار والای او باعث شد تا مجله تایم او را جز 100شخصیت موثر جهان در سال 2010 معرفی کند.

افتخارات

4 قهرمانی در لیگ انگلیس
4 قهرمانی در جام‌حذفی انگلیس
2 قهرمانی در جام اتحادیه انگلیس
2 قهرمانی در سوپرجام انگلیس
1 قهرمانی در لیگ‌قهرمانان‌اروپا
1 قهرمانی در لیگ ترکیه
1 قهرمانی در جام‌حذفی ترکیه
2 عنوان بهترین بازیکن قاره آفریقا
عنوان سومین بازیکن برتر جهان در سال 2007
1 عنوان آقای گلی در لیگ فرانسه
1 عنوان بهترین بازیکن لیگ فرانسه
2 عنوان آقای گلی در لیگ انگلیس
2 عنوان بهترین بازیکن سال چلسی
1 عنوان آقای گلی در جام‌ملت‌های آفریقا
3 عنوان بهترین بازیکن جام‌ملت‌های آفریقا
1 حضور در تیم منتخب سال یوفا
1 حضور در تیم منتخب سال فیفا
1 جایزه پای طلا

گذران سال‌های پایانی فوتبال در آمریکا

دروگبا پس از جدایی از چلسی در تابستان 2015 و در 37سالگی راهی لیگ آمریکا شد تا سال‌های پایانی فوتبالش را به دور از اضطراب و حاشیه در آرامش سپری کند، او پس از بازی در تیم‌های مونترال ایمپکت و فینیکس رایسینگ سرانجام در بامداد روز نهم نوامبر سال جاری و پس از شکست در فینال لیگ 2 آمریکا کفش‌هایش را آویخت تا با شکستی تلخ در فینال از دنیای فوتبال خداحافظی کرده‌باشد، هرچند این شکست نمی‌تواند لطمه‌ای به کارنامه درخشان سوپراستار ساحل‌عاجی وارد کند.

استمفوردبریج منتظر پسرناخلفش می‌ماند

دروگبا که از کودکی با مشکلات زیادی روبرو بود و سال‌های زیادی را بدون خانواده‌اش و در تنهایی در فرانسه زندگی می‌کرد توانست با تلاش و کوشش مثال‌زدنی‌اش به مرد طلایی قاره سیاه و یکی از برترین فوتبالیست‌های جهان تبدیل شود حالا از دنیای بازی خداحافظی کرده تا به همین مناسبت چلسی و هوادارانش منتظر بازگشت دوباره پسرناخلف و محبوب باشگاه‌شان به استمفوردبریج این‌بار به‌عنوان مربی یا سفیر باشند!

نویسنده: مهدی نخستین

*تیم نویسندگان متافوتبال*