چلسی برای حرکت رو به جلو به چه چیزهایی نیاز دارد؟

به گزارش متافوتبال و به نقل از بلیچرریپورت، چلسی برای بازی بعدی خود در لیگ قهرمانان اروپا حداقل باید تا فصل 18-2017 صبر کند. این یک موضوع غیرقابل قبول برای آبی‌های لندنی و هوادارانشان است.
در آن زمان، چلسی تیمی خانه به دوش خواهد بود و از استادیوم فعلی خود-استمفوردبریج-به ومبلی یا ورزشگاه موقت دیگری در لندن نقل مکان خواهد کرد، چرا که بنا به گزارش اولیور تاد از دیلی میل خانه 111 ساله چلسی قرار است با صرف هزینه‌ای بالغ بر 500 میلیون پوند بازسازی شود.
زمان در اس دبلیو 6 در حال گذر است. چلسی با اخراج بهترین مربی تاریخ خود یعنی ژوزه مورینیو که در فصل 15-2014 موفق به کسب دوگانه برای آبی ها شده بود، در دسامبر دست به یک تغییر دشوار زد. آن زمان از گاس هیدینک انتظار می رفت که تیم را در بین 4 تیم برتر قرار دهد، یا لیگ قهرمانان را برای چلسی به ارمغان آورد، یا هرگونه دستاورد ویژه دیگری کسب کند، تصمیم برای تغییر تا حدودی جواب داده است اما نه آن قدر فوق العاده که برخی انتظار داشتند.
زمانی که مربی پرتغالی، چلسی را ترک می کرد، تیم در جایگاه شانزدهم قرار داشت و اینک دهم است. مرد هلندی توانسته جو رختکن استمفوردبریج را آرام کند. اما چیزی که رومن آبراموویچ، مالک باشگاه، در ازای آوردن عنصری آرامش‌بخش به چلسی از دست داد، شجاعت تاکتیکی بود.
مورینیو بدون هیچ گونه بحثی یکی از بهترین ذهن‌های فوتبالی دنیا به شمار می‌رود. علی رغم رابطه او با بازیکنان، این سبک ممتاز مورینیو در مربیگری و آماده سازی تیم است که او را خاص کرده است. از آغاز فصل، فقدان اشتیاق و جاه طلبی در باشگاه دیده شد.

باشگاه در فصل نقل و انتقالات تابستانی کم فروغ ظاهر شد، شاید به دلیل این که قصد داشت سرمایه‌اش را برای استادیوم جدید حفظ کند. پس از فتح لیگ جزیره در فصل 15-2014 آن هم با 8 امتیاز اختلاف نسبت به نزدیک ترین تیم تعقیب کننده، به نظر می رسید که ترکیب فعلی می تواند حتی بدون اضافه کردن بازیکنان زیاد به رقابت کردن ادامه دهد، اما تیم دچار «سندروم مدال طلا» شد. در یک بازه زمانی 10 ماهه، مدافع عنوان قهرمانی به جمع تیم های میانه جدولی پیوسته است. اگر نخواهیم این اتفاق را یک سقوط آزاد قلمداد کنیم، این داستانی باورنکردنی خواهد بود.
برانیسلاو ایوانوویچ در گفت وگویی با مت بارلو از دیلی میل اظهار داشت: «ما فصل قبل را درخشان به پایان رساندیم. موفق به کسب عنوان شدیم و می دانستیم که انجام این کار چقدر سخت است. مورینیو به ما گفت سخت ترین فصل در فوتبال پس از آن فصلی است که تو پیروز شده‌ای چرا که همه تیم های دیگر انگیزه‌ای دوچندان خواهند داشت. ما برای این رقابت آماده بودیم، اما فصل را خوب آغاز نکردیم و کنترل بازی خود و تمرکزمان را از دست دادیم.»
بدون مورینیو، لیگ قهرمانان، استادیوم و بدون ستون هایی نظیر پیتر چک، فرانک لمپارد، دیدیه دروگبا و جان تری-که بنابرگفته دومینیک فیفیلد از گاردین پیشنهادی برای تمدید قرار داد دریافت نخواهد کرد- که بتوان به آن ها تکیه کرد، هویت چلسی تحت نظر آبراموویچ به لحظه تحول خود رسیده است.
«مردم می گویند شما نمی توانید 25 بازیکن را اخراج کنید. خب، 25 بازیکن نمی توانند برای 10 سال در چلسی دوام آورند. اما اگر به یک مربی اجازه داده شود، او می تواند.» این پیام "چلسی تاک"در روز نهم مارچ 2016 بود.
برخی به حضور قدرتمند چلسی در لیگ اروپا می اندیشند. برای رسیدن به این مهم دو راه وجود دارد. یکی صعود به رده ی ششم(یا در شرایطی هفتم)جدول است و دیگری بردن جام حذفی. اما در حقیقت، حضور نداشتن تیم در این رقابت ها برای چلسی بهتر است.
غیبت چلسی در لیگ اروپا برای این تیم سه فایده دارد. اول، باشگاه می تواند بازیکنانی را که در به وجود آمدن این شرایط نقش داشته‌اند و تمایلی برای بازی در این سطح را ندارند بفروشد. دوم، از وقوع برنامه بازی پنجشنبه-یکشنبه که ترسناک و دشوار است جلوگیری می‌کند و سوم که از دو عامل قبل چه بسا مهم‌تر است، باعث می‌شود تیم به طور کامل بر رقابت های داخلی متمرکز شود.
میزان دشواری لیگ برتر در فصل آینده با حضور تیم‌های ارتقا یافته بالا و میانه جدولی افزایش خواهد یافت. این یک مزیت غیرقابل انکار برای چنین تیم هایی است که به جای فرصت دو یا سه روزه برای آمادگی، یک هفته فرصت خواهند داشت تا خود را مهیای رقابت‌های پیش رو کنند. برای نمونه می توانید لیورپول موفق فصل 14-2013 را به خاطر آورید.
ادعایی که اینجا در مورد لیگ اروپا ممکن است مطرح شود این است که این رقابت‌ها می تواند راهی برای حضور در مقدماتی لیگ قهرمانان باز کند و به افزایش درآمد کلی باشگاه کمک کند، و این ادعایی محکم و قابل بحث است. با این حال، اگر تیمی نتواند در لیگ داخلی‌اش رقابت کند، و به جای آن تمام رویاهای اروپایی‌اش را در جام های حذفی جست و جو کند-مانند کاری که چلسی در این فصل می کرد-این نشانه خوبی نخواهد بود. حتی می تواند به معنای بی اعتبار کردن آن هم باشد.
آبی ها اینک ماموریتی تاریخی پیش روی خود دارند. آن ها باید یک مربی جدید و قوی به کار گیرند. همچنین بازیکنانی را جذب کنند که دوست دارند پیراهن آبی باشگاه را به تن کنندو بازیکنانی را حفظ کنند که به دنبال تجربه چالش های جدید هستند. البته همه ی این اقدامات باید در چهارچوب قوانین بازی جوانمردانه مالی یوفا انجام شود. اگر چلسی-همان گونه که ساموئل استیونز از ایندیپندنت گزارش داده-بخواهد مربی مورد علاقه خود یعنی آنتونیو کونته را استخدام کند، آن گاه به سبب حضور ایتالیا در یورو 2016 او زمان کمی برای تطبیق خود با شرایط خواهد داشت و این دلیلی برای نگرانی بیشتر به دست می دهد.
فهرست اشتباهاتی که آبراموویچ و مدیران او در این فصل مرتکب شده اند طولانی است. اگر دکمه ای برای به عقب برگشتن وجود داشت، دکمه ای که اهالی غرب لندن را به ماه می برمی گرداند، چیزهای زیادی وجود داشت که او می توانست به شکلی متفاوت انجام دهد:بازیکنان را به تور پایان فصل آسیا نفرستد، پس از پایان تور اجازه استراحت طولانی مدت به بازیکنان ندهد، پیش فصل را دیر شروع نکند، پیتر چک را نفروشد، با رادامل فالکائو قرارداد امضا نکند،  تابستان را با هزینه فقط27 میلیون پوند به پایان نبرد و. . .

با این که این فصل یک ناکامی محض برای چلسی به شمار می رود، اما فصلی آموزنده برای آن ها بوده است. برای این که دوباره همان تیمی را ببینیم که به آن عادت کرده بودیم، افراد بسیاری قربانی شده اند.
با وجود این، اگر چلسی به روند نزولی خود ادامه دهد و در شرایطی قرار گیرد که لیورپول و من یونایتد در آن حضور دارند، گمانه زنی ها در بالاترین سطح باقی خواهد ماند، اما چیز زیادی تغییر نخواهد کرد.

دنیل تیلوک

مترجم: خسرو فاضل