تولد روز | اشتفان افنبرگ؛ اسطوره عبوس فوتبال آلمان

رسول مجیدی | با صورتی عبوس و موهایی بور، یک آلمانی تمام عیار بود. از همان‌ها که تصویر کلیشه‌ای ذهن ما از ژرمن‌ها را تایید می‌کنند. یک مرد ماشینی و خالی از احساس. اما همین مرد به ظاهر نامهربان، یکی از اسطوره های بی بدیل باشگاه بزرگ بایرن مونیخ بود.

صحبت از اشتفان افنبرگ است. مرد خط میانی بایرن در سال های 98 تا 2002 که نقشی اساسی در موفقیت های این باشگاه آلمانی داشت. اشتفان 46 سال پیش در چنین روزی به دنیا آمد. 2 آگوست 1968. او متولد شهرستان نایندروف آلمان است. از توابع شهر بندری هامبورگ، جایی در شمال غربی آلمان.

افنبرگ اولین بار با باشگاه بوروسیا مونشن گلادباخ به فوتبال آلمان معرفی شد. در حالی که تنها 19 سال داشت. او که یکی از هافبک های مدرن زمان خویش بود در سال 90 به باشگاه بایرن مونیخ پیوست اما در سال 92 با بازگشت اسطوره ای به نام ماتائوس به بایرن، این تیم را به مقصد فیورنتینای ایتالیا ترک کرد. بنفش‌های فلورانس در آن سال‌ها مشغول خرید ستاره های گران قیمت بودند و جدای این ستاره آلمانی، برایان لادروپ و گابریل باتیستوتا را هم به خدمت گرفتند. اما نتیجه سرمایه گذاری این باشگاه ایتالیایی چیزی شبیه به استیل آذین خودمان بود. آنها در همان فصل اول به لیگ دسته دو ایتالیا یعنی سری بی سقوط کردند و همه ی هزینه های انجام شده از سوی مدیر وقت باشگاه را به باد دادند. افنبرگ یک سال دیگر در فیورنتینا ماند و در سال 94 بعد از قهرمانی در سری بی دوباره به خانه اول بازگشت؛ بوروسیا مونشن گلادباخ.

ما آن سال فقط سال بازگشت به خانه اول نبود، او پیش از شروع مسابقات جدید بوندسلیگا در جام جهانی 94 آمریکا هم برای مانشافت – لقب تیم ملی آلمان – به میدان رفت و یکی از نقاط عطف زندگی اش را رقم زد. آلمان‌ها در جام 94 با هدایت برتی فوکس پای به میدان گذاشته بودند و بعد از عبور سخت از بولیوی با نتیجه یک بر صفر، در بازی دوم مقابل اسپانیا به تساوی یک بر یک رسیدند. حالا همه چیز بستگی به بازی آخر مقابل نماینده قاره آسیا داشت. کره جنوبی. آلمان‌ها در 37 دقیقه اول 3 گل به کره‌ای‌ها زدند و راه صعودشان را هموار کردند. اما همه چیز در نیمه دوم متحول شد و شاگردان کیم‌هو توانستند 2 گل را جبران کنند. بازی ضعیف شاگردان فوکس، خون هواداران پرشور آلمانی را به جوش آورد و آنها شروع به هو کردن تیم کردند. یک جورهایی شعار «بازیکن بی‌غیرت نمی‌خوایم» سر دادند و حسابی از بازیکنان‌شان انتقاد کردند. افنبرگ که به خشونت در زمین شهره بود، این خلق و خویش را در خارج از زمین هم نشان داد و با بالا بردن انگشتی که نباید بالا می‌برد، از خجالت هواداران تیم ملی کشورش در آمد. برتی فوکس هم بلافاصه او را از اردو اخراج کرد و رویایی پوشیدن لباس تیم ملی برای افنبرگ را برای همیشه پایان داد.

اشتفان دیگر هرگز حاضر به پوشیدن لباس ملی در میادین رسمی شد. او در فاصله سال‌های 98 تا 2002 که به بایرن بازگشته بود و حسابی در اوج بود، هیچگاه پیشنهاد بازگشت دوباره به تیم ملی را قبول نکرد و هرگز آبش با هواداران تیم ملی آلمان به یک جوب نرفت.

افنبرگ حالا در فلوریدای آمریکا زندگی می‌کند. همراه با سه فرزند قد و نیم قد خود. او هرگز حاضر به ورود به دنیای مربیان نشد و بعد از خداحافظی‌اش در سال 2004  با لباس العربی قطر، هرگز رنگ رختکن و تخته وایتبرد سرمربی‌ها را ندید.