در ستایش میروسلاو کلوزه / رکوردها را شکست و جاودانه شد

137 بازی، 71 گل، شش حضور در نیمه‌نهایی تورنمنت‌های بین‌المللی (چهار جام‌جهانی و دو جام‌ملت‌های اروپا)، گلزنی در 4 دوره متوالی جام‌جهانی، شکستن رکورد گلزنی در تمام ادوار جام‌جهانی و در پایان یک قهرمانی در جام‌جهانی، این‌ها برخی از افتخاراتی‌ست که کلوزه کسب کرده و هر کدام از آن‌ها آرزوی خیلی از مهاجمان بزرگ دنیا هستند.

2001 – دعوت به تیم ملی آلمان

کلوزه زمانی که 22 ساله بود با پیراهن کایزرسلاترن پس از اینکه در اولین دوره حضور خود در فصل 2001-2000 بوندسلیگا درخشید. در ژانویه 2001  بود که جرزی اِنگل، سرمربی وقت تیم ملی لهستان برای متعاقد کردن مهاجم متولد لهستانِ لاترن راهی آلمان شد اما میرو که اصالت پدرش آلمانی بود تصمیمش را گرفته بود و با بیان اینکه: "من پاسپورت آلمانی دارم و این شانس را دارم که برای تیم تحت هدایت رودی فولر به میدان بروم" اعلام کرد که می‌خواهد برای تیم ملی آلمان بازی کند. سرانجام در مارس 2001 توسط رودی فولر سرمربی ژرمن‌ها به تیم ملی دعوت شد و برای اولین بار در 24 مارس 2001 پیراهن آلمان را برابر آلبانی در چارچوب رقابت‌های مقدماتی جام‌جهانی 2002 بر تن کرد و در همان اولین دیدار ملی نیز موفق به گلزنی شد.

2002 – جام‌جهانی 2002 (کره و ژاپن)

فوتبال آلمان یک مهاجم گلزن جدید را شناخته بود و در جام‌جهانی 2002 امید زیادی به گلزنی‌های او داشت. کلوزه 23 ساله در یک سال و سه ماه حضورش در تیم ملی آلمان تا پیش از جام‌جهانی در 12 بازی 8 گل وارد دروازه‌ی حریفان کرده بود. طبق انتظارها میروسلاو با هت‌تریک برابر عربستان و پشتک‌های خاصِ خودش جام را آغاز کرد و با لقب "سالتو کلوزه" بر سر زبان‌ها افتاد. او سپس در مرحله گروهی در برابر ایرلند و کامرون نیز گلزنی کرد تا با 5 گل امید اول آقای گلی در جام باشد، اما در ادامه در مرحله حذفی کلوزه موفق به گلزنی در برابر حریفان نشد تا پس از رونالدوی برزیلی با 5 گل همراه با مدال نقره جام‌جهانی کفش نقره‌ای را نیز کسب کند. در این جام کلوزه دو بار نیز عنوان برترین بازیکن میدان را برابر عربستان و کامرون به‌دست آورد و در تیم منتخب جام هم قرار گرفت.

2004 – یورو 2004 (پرتغال)

سال 2004 را می‌توان ناموفق‌ترین سال برای کلوزه نامید. در یورو 2004 همراه با تیم ملی کشورش همانند یورو 2000 ناکام بزرگ جام لقب گرفتند و در همان مرحله گروهی پس از تساوی برابر هلند و لاتویا و شکست از چک حذف شد. کلوزه در این جام زیر سایه‌ی کورانی و بوبیچ قرار گرفت. فقط 23 دقیقه برابر لاتویا و 11 دقیقه برابر چک به میدان رفت و مانند تیمش موفقیتی کسب نکرد.

2006 – جام‌جهانی 2006 (آلمان)

پس از کنار رفتن رودی فولر از سرمربیگری آلمان، یورگن کلینزمن جانشین او شد و مانند جام‌جهانی 2002 باز هم کلوزه مهاجم اول تیم ملی شد. میرو در این جام هم با گلزنی استارت زد. او دو گل در دیدار افتتاحیه برابر کاستاریکا زد و دو گل هم برابر اکوادور به‌ثمر رساند تا باز هم در همین مرحله گروهی یکی از شانس‌های آقای گلی باشد. او بهترین بازیکن آلمان برابر کاستاریکا نیز نام گرفت. در مرحله یک‌چهارم نهایی نیز گلی حساس برابر آرژانتین زد که پنجمین و آخرین گلش در جام بود و باعث شد تا با وجود ناکامی در رسیدن به فینال، آقای گل شود و کفش طلا را کسب کند. کلوزه در دیدار مرحله یک‌هشتم برابر سوئد نیز بهترین بازیکن میدان شد و همانند دوره قبلی در تیم منتخب جام جای گرفت.

2008 – یورو 2008 (اتریش و سوئیس)

حاصل کار کلوزه در یورو 2008 از جام قبلی بهتر بود. او همراه آلمان تا فینال رسید. دو گل هم در مرحله حذفی برابر پرتغال و ترکیه به‌ثمر رساند. شاید در برابر حضور درخشان میرو در جام‌های جهانی گذشته عملکرد او در یورو به‌چشم نیاید اما به‌هرحال این دوره حضور به مراتب بهتری نسبت به دوره‌ی سرتاسر ناکامی گذشته داشت.

2010 – جام‌جهانی 2010 (آفریقای جنوبی)

همانند دو جام‌جهانی گذشته در این جام نیز کلوزه با گلزنی آغاز کرد که این یک رکورد محسوب می‌شود. شماره 11 آلمانی‌ها در دیدار ابتدایی جام به استرالیا گل زد، با این حال او برابر صربستان خیلی زود توسط داور سخت‌گیرِ اسپانیایی، مایِـنکو کارت قرمز دریافت کرد! اما میرو در مرحله حذفی هم با گلزنی بازگشت. او در پیروزی‌های به‌یادماندنی ژرمن‌ها برابر انگلیس و آرژانتین به‌ترتیب یک و دو گل زد تا در این جام 14 گله شود و به یک قدمی رونالدوی برزیلی برسد که در آن زمان با 15 گل برترین گلزن تمام ادوار جام‌جهانی بود. کلوزه این رقابت‌ها را همراه با تیمش با یک عنوان سومی دیگر به‌پایان برد.

2012 – یورو 2012 (لهستان – اوکراین):

باز هم جام‌ملت‌های اروپا برای میرو با جام‌جهانی متفاوت بود. او در این جام ذخیره‌ی ماریو گومز بود و به‌جز در دیدار برابر یونان در مرحله یک‌چهارم نهایی در تمامی دیدارها روی نیمکت بود. تنها گلش در جام را نیز در همان دیدار با یونان به‌ثمر رساند. آلمان از ایتالیا در یک نیمه‌نهایی دیگر شکست خورد و باز هم به فینال نرسید تا تنها افتخاری که دست میروسلاو از آن کوتاه ماند قهرمانی یورو باشد.

2013 – برابری با رکورد گلزنی گِرد مولر افسانه‌ای

از زمانی که میرو شصت‌وششمین و شصت‌وهفتمین گلش را در اُکتبر 2012 دیدار مقدماتی جام‌جهانی 2014 برابر سوئد به‌ثمر رساند آلمانی‌ها انتظار داشتند که به‌زودی رکورد مهاجم افسانه‌ای‌شان، گِرد مولر که 68 گل ملی برای ژرمن‌ها زده است را جابه‌جا کند، اما رسیدن این رکورد برای کلوزه حدود 11 ماه طول کشید. سپتامبر 2013 در دیدار با اتریش در آلیانتس آرِنا کلوزه موفق شد سرانجام گل شماره 68 خود را به‌ثمر برساند، به رکورد مولر برسد و این فرصت را داشته باشد که حتی از او پیشی بگیرد.

2014 – شکستن رکورد گِرد مولر و جام‌جهانی 2014 (برزیل)

سال 2014 سالی به‌یادماندنی و خاص برای میرو کلوزه بود. او چند هدف داشت، مهم‌ترین آن‌ها قهرمانی در جام‌جهانی پس از سه بار متوالی رسیدن به نیمه‌نهایی بود، دوم شکستن رکورد گلزنی جام‌جهانی که در اختیار رونالدوی برزیلی بود و سوم پشت‌سر گذاشتن رکورد گِرد مولر و گرفتن عنوان برترین گلزن تاریخ فوتبال آلمان به تنهایی.

پس از مصدومیت طولانی مدت در فصل 14-2013 شاید خیلی‌ها فکر می‌کردند که میرو دیگر آن مهاجم سابق نیست و شاید حتی دیگر نتواند مانند دوره‌های گذشته در جام‌جهانی بدرخشد، اما او خود را برای جاودانه شدن آماده کرده بود.

ابتدا در دیدار دوستانه برابر ارمنستان پیش از جام‌جهانی گل شماره 69 را به‌ثمر رساند و مولر را هم پشت‌سر گذاشت. سپس با شروع جام‌جهانی منتظر فرصتی کوچک برای گلزنی و موفقیت شد.

یوگی او را در دیدار اول برابر پرتغال 90 دقیقه روی نیمکت نشاند تا دیگر شاهد گلزنی شماره 11 در اولین دیدار آلمان در جام‌جهانی نباشیم، اما برابر غنا وقتی که ژرمن‌ها از حریف آفریقایی‌شان عقب افتادند میرو فرصت هنرنمایی پیدا کرد. با ضربه‌ای که در دهانه‌ی دروازه به تور غنایی‌ها رساند گل شماره 15 خود در جام‌جهانی را ثبت کرد تا با رکورد رونالدو برابری کرده باشد.

پس از آن در یک نیمه برابر آمریکا موفقی به گلزنی نشد، برابر الجزایر 120 دقیقه روی نیمکت بود و برابر فرانسه که به‌عنوان یار ثابت به میدان رفته بود نیز نتوانست گلزنی کند. شاید خود میرو و هوادارانش هم فکر نمی‌کردند که رکورد رونالدوی برزیلی را در یک دیدار تاریخی در جام‌جهانی برزیل، برابر برزیل و رونالدویی که در ورزشگاه حاضر بود بزند. در پیروزی تاریخی 7-1 ژرمن‌ها برابر سلسائو سرانجام کلوزه شانزدهمین گلش در چهارمین دوره حضورش به‌ثمر رساند تا جاودانه شود.

او فقط یک رویای دیگر داشت و آن هم قهرمانی در جام‌جهانی بود که با پیروزی برابر آرژانتین محقق شد تا شماره 11 آرام، محجوب و خونسرد آلمانی این افتخار را هم در کنار پسران دوقلویش جشن بگیرد و خداحافظی رویایی با فوتبال ملی داشته باشد.