تولد روز | یوگیِ ژرمن‌ها 55 ساله شد

یواخیم لو سوم فوریه سال 1960 در شهر کوچک شوناو ایم شوارتزوالد (به معنای جنگلِ سیاه) در جنوب غربیِ آلمان به‌دنیا آمد.

 

یوگیِ ژرمن‌ها دوران کودکی و نوجوانی‌اش را تا سال 1977 در همان شهر کوچک که تنها حدود 2000 نفر جمعیت داشت گذراند. نکته‌ای شاید جالب باشد این است که یواخیم در زمان نوجوانی در کلیسا به کشیش هنگام عبادت کمک می‌کرد و همزمان هم در تیم شوناو 1986 فوتبال بازی می‌کرد. در همان سال‌ها لـو دوست داشت فروشنده شود اما جذبِ فوتبال شد و به‌تدریج تصمیم گرفت که فوتبالیست شود. پس از آن در رده‌ی جوانان راهی تیم اینتراخت فرایبورگ شد.

 

دورانِ بازی حرفه‌ای یواخیم

 

لـو در سال 1978 و زمانی که تنها 18 سال داشت به تیم فرایبورگ پیوست. در آن زمان فرایبورگ به‌تازگی به بوندسلیگای 2 صعود کرده بود. دو فصل حضورِ یواخیم در این به‌عنوان یک هافبک تهاجمی با انجام 71 بازی و 18 گل به پایان رسید تا با پیشنهادی خوب از اشتوتگارت به‌عنوان یکی از بازیکنان با استعداد دسته دو راهیِ این تیم شود. با پیراهن اشتوتگارت اغلب یک بازیکن نیمکت‌نشین بود و تنها 4 بازی انجام داد.

 

یوگی که فرصت عرضه‌ی توانایی‌هایش را پیدا نکرده بود راهی اینتراخت فرانکفورت شد و در یک فصل حضور با پیراهن این تیم 24 بازی انجام داد و 5 گل زد.

 

در ژوئن سال 1982 پیشنهادی از تیم دسته دومی فرایبورگ دریافت کرد و به اولین تیم حرفه‌ای‌اش بازگشت. فرایبورگ به تازگی ورنر اولک را به عنوان مربی به خدمت گرفته بود. در فصل 83-1982 لو 8 گل زد و در تمامی 34 بازی تیمش حضور داشت. در فصل بعد،‌ یوگی بهترین فصل عمر فوتبالش را گذراند و در 31 بازی بوندسلیگای 2، 17 گل وارد دروازه حریفان کرد.

 

پس از آن او باز هم از فرایبورگ جدا شد و یک فصل در کارلسروهه توپ زد. 24 بازی و دو گل هم بیلان کاری او در تیمی بود که فصل 85-1984 در بوندسلیگا پیراهنش را پوشید. یک بار دیگر به فرایبورگ بازگشت تا 4 فصل به‌یادماندنی او را تبدیل به یکی از بازیکنان ماندگارِ فرایبورگ کند. 116 بازی و 38 گل نشانگر عملکرد خوب او به‌عنوان یک هافبک بود.

 

پس از آن از در سال‌های 1989 تا 1992 در تیم شافهاوزن سوئیس و سپس دو سال در تیم وینترتور سوئیس بازی کرد. آخرین فصل دوران بازی‌اش را هم در همان سوئیس و باشگاه فراونفلد سپری کرد و کفش‌هایش را آویخت.

 

شروع دوران مربیگری

 

یواخیم لو مربیگری را در سوئیس و از تیم جوانان باشگاه وینترتور آغاز کرد. او در سال‌های آخر بازی‌اش تصمیمش را برای مربی شدن گرفته بود. فصل بعد هم که به فراونفلد پیوست در این تیم مربی-بازیکن بود. جالب اینکه لو در همان سال‌ها به کلاس‌های مربیگری می‌رفت تا اینکه رالف فرینگر که در شافهاوزن سرمربیِ او بود برای فصل 96-1995 یواخیم را برای دستیاری‌اش به اشتوتگارت دعوت کرد و یوگی هم کلاس‌هایش را به اتمام نرساند تا در بوندسلیگا روی نیمکت بنشیند.

 

فرینگر با اشتوتگارت عملکرد خوبی نداشت، او با قرمز و سفیدها رتبه‌ای بهتر از دهمی کسب نکرد و تنها توانست این تیم را مراحل ابتدایی جام اینترتوتو برساند. مربی اتریشی که از تیم ملی سوئیس پیشنهاد داشت درخواست جدایی را با سران اشتوتگارت مطرح کرد و آن‌ها هم مانع جدایی وی نشدند.

 

سرمربیگری اشتوتگارت و کسب موفقیت با این تیم

 

پس از آن بود که تصمیم گرفته شد در فصل 97-1996 دستیارش یعنی یواخیم لو 36 ساله به‌طور موقت روی نیمکت اشتوتگارت بنشیند. پشتِ سر گذاشتن شش دیدار بدون شکست باعث شد تا جایگاه موقتِ لـو روی نیمکت اشتوتگارت دائمی شود. 21 سپتامبر 1996 و در اولین دیداری که یوگی سرمربی قطعی اشتوتگارتی‌ها شده بود تیمش از دوسلدورف شکست خورد!

 

با این حال در اولین فصل موفق شد اشتوتگارت را در جایگاه چهارم قرار دهد و تیم خوبی را راهی بوندسلیگا کند. سه پیکان خط حمله‌ی این تیم در آن زمان فردی بوبیچ، کاسیمیر بالاکوف بلغاری و جیووانی البر برزیلی بودند و به لـو و تیمش کمک کردند تا جام حذفی آلمان را هم در آن سال با شکستِ انرژی کوتبوس در فینال به‌دست آورد.

 

فصل بعد هم موفقیت‌هایی مشابه تکرار شد. اشتوتگارت برای دومین فصل پیاپی چهارم شد و به فینال جام حذفی هم رسید اما تیمش به صخره‌ی بایرن برخورد کرد و جالب اینکه در فینال ستاره‌ی فصل گذشته‌ی تیمش یعنی جیووانی البر برای بایرن گلزنی کرد تا این فصل تنها به نایب‌قهرمانی بسنده کند. حضور در جام‌در‌جام اروپا هم با موفقیت برای لـو همراه شد، در این جام هم تیمش را به فینال رساند اما چلسی حریف سرسختی بود و با سرمربیگری جیانلوکا ویالی و تنها گل جیانفرانکو زولا قهرمان را از اشتوتگارت گرفت تا در این جام هم یک نایب‌قهرمانی دیگر برای تیم آلمانی به‌دست آید.

 

ماحصل دو فصل حضور در اشتوتگارت 46 پیروزی، 20 تساوی و 23 شکست بود که عملکردی نسبتاً خوب برای این تیم محسوب می‌شود و همچنین باعث شد تا یواخیم لـو اعتبار مربیگری که می‌خواست را کسب کند.

 

ترکیه، دسته 2 بوندسلیگا و سرانجام اتریش!

 

لو در بین تمام پیشنهادهای خوبی که داشت تصمیم گرفت راهی ترکیه شود و سکان هدایت فنرباغچه را در دست بگیرد. یک فصل حضور او در این تیم مطرح ترک با کسب عنوان سومی به پایان رسید.

 

در انتهای فصل با قطع همکاری به آلمان بازگشت تا سرمربیِ کارلسروهه شود تا این تیم بوندسلیگای 2 را از سقوط به دسته پایین‌تر نجات دهد. اما یکی از بدترین فصول دوران مربیگری‌اش رقم خورد و با تنها یک پیروزی در 18 دیدار این تیم را به دسته‌ی سوم فرستاد!

 

باز هم بازگشت به ترکیه و این‌بار آدانا اسپور. سال 2000 لو به ترکیه بازگشت و با کسب 2 تساوی 4 شکست خیلی زود از کار برکنار شد!

 

مقصد بعدیِ لو لیگ اتریش بود. تیرول اینسبروک تیمی که سال 1993 تأسیس شده بود این مربی آلمانی را به خدمت گرفت تا قهرمانی‌ای که با کورت یارا کسب کرده بودند را تکرار کنند. یوگی هم مقصد سران این باشگاه را به انجام رساند و موفق شد در فصل 02-2001 این تیم را به قهرمانی بوندسلیگای اتریش برساند، اما پس از آن اتفاقی جالب افتاد و قهرمان اتریش پس از اعلام ورشکستگی منحل شد!

 

لو بار دیگر بی‌کار شده بود و پس از یک سال با پیشنهاد آستریا وین راهی این تیم شد. نایب‌قهرمانی در فصل 04-2003 با این تیم پایانی بر حضورش در اتریش بود.

 

حضور در کنار کلینزمن روی نیمکت تیم ملی آلمان

 

پس از نتایج ضعیف تیم ملی آلمان در یورو 2004 یورگن کلینزمن جانشین رودی فولر شد. کلینزیِ محبوب ژرمن‌ها در مدرسه ورزش فدراسیون فوتبال میتل‌راین در هنف، دوره مربیگری را به پایان رسانده بود و در این دوره‌ها با یواخیم لو آشنا شده بود. یورگن که می‌دانست او چه مربی باهوشی‌ست تصمیم هوشمندانه‌ای گرفت و بلافاصله لو را به کادرش اضافه کرد. این جرقه‌ای بود برای ایجاد یک رنسانس تدریجی در تیم ملی فوتبال آلمان. آن‌ها متدهای جدیدی را در تمرینات تیم ملی این کشور در نظر گرفته بودند که در ابتدا برخی نیز آن‌ها را مسخره می‌کردند و در موفقیت‌شان تردید داشتند!

 

کلینزمن در جام کنفدراسیون‌های 2005 آلمان را به مقام سومی رساند و در جام‌جهانی 2006 هم در خاک آلمان باز هم این تیم را به مقام سومی رساند و به هدفش که قهرمانی بود نرسید تا پس از تنها دو سال تصمیم بگیرد از سمت سرمربیگری تیم ملی کشورش کنار برود.

 

انتخاب به‌عنوان سرمربی مانشافت و تحول در این تیم

 

پس از کنار رفتن کلینزمن فدراسیون فوتبال آلمان تصمیم گرفت تا دستیار و مغر متفکر او یعنی یواخیم لو را جانشینش کند تا سیاست‌های این کادر مربیگری ادامه پیدا کند.

 

دوازدهم جولای 2006 شروع دوره‌ی مربیگری دو ساله‌ی یوگی روی نیمکت تیم ملی آلمان بود. او پس از اتو نرز و اریش ریبک سومین مربی‌ای بود که بدون بازی ملی در تیم ملی بزرگسالان روی نیمکت این تیم می‌نشست. لو می‌خواست با ادامه‌ی روش مربیگری کلینزمن به قهرمانی یورو 2008 برسد.

 

مربیگریِ ژرمن‌ها را با پیروزی 3-0 برابر سوئد آغاز کرد. سه پیروزی بعدی برابر ایرلند، سن‌مارینو و گرجستان بدونِ گل خورده باعث شد تا لو بهترین شروع در میان سرمربی‌های آلمان را داشته باشد. در بازی بعدی برابر اسلواکی 4-1 پیروز شد و برای اولین بار تیمش گل خورد. دیدار برابر قبرس آلمان با رهبری لو با تساوی 1-1 متوقف شد تا اولین نمایش بد آن‌ها با سرمربی جدید باشد.

 

28 مارس 2007 اولین شکستش برابر دانمارک رقم خورد. البته لو در آن بازی بازیکنانی جدید و حتی یک بازیکن از دسته دوم را تست کرد. پس از آن یوگی نشان داد که در بازی‌های دوستانه هیچ‌گاه اهمیتی به نتیجه‌ها نمی‌دهد و تنها هدف او امتحان کردن تاکتیک‌ها و شناخت از بازیکنانش است.

 

17 اکتبر 2007 اولین شکست او با تیم ملی آلمان در دیداری رسمی برابر چک با نتیجه‌ی 3-0 رقم خورد تا چک مستقیماً راهی یورو 2008 شود.

 

یورو 2008... اولین تورنمنت با مانشافت

 

جام ملت‌های اروپا 2008 در سوئیس و اتریش لو بیش از پیش شناخته شد. او موفق شد پس از دو دوره ناکامی آلمان را به مرحله‌ی حذفی برساند. پیروزی برابر لهستان و اتریش و شکست از کرواسی در مرحله گروهی رقم خورد. در دیدار پایانی گروه B اتفاقات جالبی رخ داد. پس از درگیری لفظی با داور چهارم یوگی از کنار زمین اخراج شد تا از دقیقه‌ی 40 به بعد از روی سکوها بازی تیمش را نظاره‌گر باشد. پس از آن دوربین‌ها لو را شکار کردند که ار فرط عصبانیت سیگار را با سیگار روشن می‌کند! این قضیه وجهه دیگری از یواخیم را نشان داد و فردای آن روز روزنامه‌ی معروف آلمانی «بیلد» عکسی با سیگار از او منتشر کرد و نوشت: "او سیگار می‌کشد، چه چیز پوشیده دیگری از او وجود دارد؟"

 

بازی‌های دیدنی آلمان‌ها در مراحل یک‌چهارم و نیمه‌نهایی یورو 2008 هنوز هم در خاطره‌ها هست. آن‌ها در دو دیدار دیدنی موفق شدند پرتغال و ترکیه را با نتایج مشابه 3-2 شکست دهند، اما در فینال به سد محکمی به‌نام اسپانیا برخوردند. ماتادورها که در ابتدای دوران درخشان‌شان بودند آلمان را هم مغلوب کردند تا هدف یواخیم لو هم که قهرمانی بود مانند هدفِ یورگن کلینزمن تحقق پیدا نکند.

 

تمدید قرارداد لـو و حواشی آن

 

اما آلمانی‌ها که اصولاً اعتقادی به تعویض زودهنگام سرمربی خود ندارند پس از مشاهده‌ی پیشرفت تیم ملی فوتبال آلمان تصمیم گرفتند قرارداد 2 ساله‌ی یواخیم لو را تمدید کنند.

 

در سال 2008 نشستی بین یواخیم لو و دکتر تئو تسوانسیگر رئیس وقت فدراسیون فوتبال آلمان برگزار شد و اتفاقات جالبی در پی آن افتاد.

 

تسوانسیگر در بخشی از کتاب خاطراتش به آن ماجرا اشاره می‌کند و می‌گوید: «من و یواخیم لو در اواخر سال 2008 نشستی داشتیم و قرار شد که او با بازیکنان جوانش به کار در تیم ملی ادامه دهد با اینکه حرفی از پول و جزییات دستمزد نشد ولی به او گفتم نباید انتظار بالا رفتن دستمزدش را داشته باشد. قرار شد در صورت توافق نهایی به شکل شفاهی خبرش را به رسانه‌ها اعلام کنیم و چند روز قبل از کریسمس 2009 هر دو ما به نشریه بیلد خبر دادیم که توافق نهایی حاصل شده و او به کارش ادامه می‌دهد.

 

قرار شد الیور بیرهوف مسئول تنظیم جزییات قرارداد باشد و ایده‌هایی که برای کادر فنی تیم ملی (خودش در کنار لو، فلیک و کوپکه) دارد را در قرارداد بگنجاند. من با اطمینانی که به لو و بیرهوف داشتم متن تحویل گرفته از آن‌ها را به اداره حقوقی فدراسیون فوتبال ندادم و می‌خواستم با خودم مستقیم به نشست هیئت‌مدیره ببرم ولی متوجه نکته‌ای عجیب در متن آن شدم. گذشته از درخواست کل کادر فنی برای افزایش حقوق، یک بند شگفت‌آور هم گنجانده شده بود. طبق این بند الیور بیرهوف به عنوان مدیر تیم ملی اگر در هر مقطعی فدراسیون فوتبال تصمیم به عوض کردن یواخیم لو می‌گرفت، باید جانشین را تایید می‌کرد. یعنی نظر کل فدراسیون فوتبال آلمان برای جانشین لو می‌توانست توسط بیرهوف وتو شود! من ناگهان حس کردم از تواضع و آزادی عملی که به کادر فنی داده بودم سوءاستفاده شده و حس خیلی بدی پیدا کردم.

 

این بود که در تماس تلفنی با یواخیم لو ضرب‌الاجلی چهار روزه تعیین کردم و گفتم تا روز نشست هیئت‌مدیره فدراسیون باید این قرارداد حل شود. گفت‌وگوی ما اصلاً دوستانه نبود و یواخیم لو تصور می‌کرد می‌خواهم نظراتم را به او تحمیل کنم و در حین حرفهایش مرا دروغگو خواند.

 

 دو روز بعد با حضور یک واسطه جلسه آشتی‌کنانی در فدراسیون تشکیل شد و همه کادر فنی حضور داشتند. لو در آن جلسه بابت اینکه مرا دروغگو خوانده عذرخواهی کرد و بیرهوف هم تأیید کرد در نوشتن قرارداد اشتباهاتی را مرتکب شده است. ما بر روی متن جدیدی به توافق رسیدیم و بعدها مشخص شد یواخیم لو اصلاً متن ارسالی بیرهوف را نخوانده بود و من هم به او توضیح دادم اشتباه شاید از طرف من بود که اصلاً جزییات متن را در گفت‌وگوی تلفنی‌مان مطرح نکرده بودم!»

 

اختلاف با فرینگز و بالاک

 

پس از یورو 2008 یواخیم لو به‌طور کاملاً شفاف از اینکه برخی بازیکنان دیگر جایگاهی در تفکرات او ندارند سخن گفت و این موجب اختلافات شدید بین او با فرینگز و بالاک دو هافبک توانمند تیم ملی آلمان شد. او حتی مهاجمانی نظیر کورانی و کیسلینگ را پس از اعتراض‌هایشان به نیمکت‌نشینی برای همیشه از ترکیب تیم ملی آلمان کنار گذاشت.

 

در خصوص اختلاف لو با بالاک، تسوانسیگر در قسمتی دیگر از کتاب خاطراتش می‌گوید: «برای ما ماجرا خیلی واضح بود. بالاک باید بعد از 98 بازی ملی دیدار خداحافظی انجام می‌داد و بازی با برزیل می‌توانست گزینه خوبی باشد. ولی من هنوز نمی‌دانم چرا این اتفاق نیافتاد. او با یواخیم لو صحبت‌هایی انجام داده بود و گویا این صحبت‌ها موجب اختلاف شد. خوب نبود که لو به این صراحت به او گفته بود در تیمش جایی ندارد و شاید هم اگر بالاک در رسانه ها آن صحبت‌ها را نکرده بود باز هم در تیم ملی بازی می‌کرد. ولفگانگ نیرسباخ جانشین من با بالاک صحبت کرد ولی مشخص نشد چرا به نتیجه‌ای نرسید.»

 

جام‌جهانی 2010 و آلمانِ متحول شده

 

سرانجام اولین جام‌جهانی برای لـو هم سر رسید. او تیم جوان و شادابی را راهی این جام کرد که دروازه‌بان اصلی‌اش نویر 24 ساله بود، لام را به‌عنوان کاپیتانی 26 ساله در اختیار داشت، به مدافع 25 ساله‌ای همچون مرتساکر اعتماد کرد، هافبک‌هایش شواین‌اشتایگر 25 ساله، خدیرا 23 ساله و اوزیل 21 ساله بودند، در خط حمله پولدی را با 25 سال سن به میدان می‌فرستاد و کروس را در همین جام با 20 سال سن انتخاب کرد. لو همچنین شماره 13 بالاک را به مولر داد که با 20 سال سن در همین جام عنوان آقای گلی و بهترین بازیکن جوان جام را کسب کرد. او باعث شد تا این نسل جدید و جوان برای سال‌های آینده‌ی ژرمن‌ها افتخارآفرینی کنند.

 

این جام برای یوگی و تیمش با پیروزی 4-0 برابر استرالیا شروع شد، اما دیدار برابر صربستان و آن اخراج بحث‌برانگیز کلوزه و پنالتی از دست رفته‌ی پودولسکی باعث شد تا اولین شکستش در جام‌جهانی هم رقم بخورد. با این حال پیروزی برابر غنا باعث شد تا این تیم در گروه D اول شود و به مرحله‌ی بعد راه پیدا کند.

 

از آن به بعد بود که بازی‌های به‌یاد‌ماندنی آلمان و داستان پلیور آبی‌رنگ یوگی اتفاق افتاد. آلمان به سد انگلیس برخورد کرد که در ابتدا خطرناک به‌نظر می‌رسید، اما در یک بازی عجیب که آن شوت لمپارد با برخورد به تیر درون دروازه‌ی نویر هم قرار گرفت و کمک‌داور آن‌را ندید، ژرمن‌ها روی ضدحملات انگلیس را نابود کردند. 4-1 نتیجه‌ای غیرقابل‌باور بود. رقیب بعدی آرژانتین هم گرفتار همین جریان شد، آن‌ها از انگلیس هم برابر آلمانِ شاداب و دوست‌داشتنیِ لو دست‌و‌پا بسته‌تر بودند. آن دیدار هم با نتیجه 4-0 پایان یافت.

 

در این بین اتفاق جالب پلیور آبی‌رنگی بود که یوگی در همه‌ی بازی‌ها بر تن می‌کرد. پس از اینکه در دیدار برابر صربستان آن پلیور را نپوشید و تیمش شکست خورد تصمیم گرفت تا باز هم پلیور آبی‌اش را بر تن کند. او پس از پیروزی‌های درخشان اعتقاد داشت که این لباس برای خودش و تیمش خوش‌یمن است! بله، لـو هم خرافاتی بود!

 

اما یک بار دیگر اسپانیا... اسپانیای دل‌بوسکه باز هم رویای آلمان را نقش بر آب کرد. شکست در نیمه‌نهایی لو و تیمش را مانند جام‌جهانی 2006 به دیدار رده‌بندی فرستاد و پیروزی 3-2 بر اروگوئه هم تسکینی بود بر دردهای آن‌ها.

 

اما نمایش جذاب آلمان و نقش پررنگ یواخیم لو در تحول این تیم جایگاهش را بر روی نیمکت مانشافت محکم کرده بود.

 

یورو 2012... کابوسِ ایتالیا

 

یواخیم لو برای این جام به جوانان سال 2012 بازیکنان جوان دیگری هم اضافه کرد تا ناکامی‌اش در یورو 2008 را جبران کند. هوملس، شورله، رویس، گوتسه، هوودس و ... از این جام به ترکیب مانشافت اضافه شدند.

 

صعود قاطعانه از گروهی که در آن هلند، پرتغال و دانمارک حضور داشتند این‌بار آلمان را تبدیل کرده بود به شانس اول قهرمانی. آن‌ها یونان را هم قاطعانه شکست دادند و به ایتالیا رسیدند. باز هم کابوسِ لاجوردی گریبان‌گیر ژرمن‌ها شد. همانند جام‌جهانی 2006 ایتالیا سد راه فینالیست شدن آلمان شد و باز هم یک ناکامی دیگر در نیمه‌نهایی برای آلمان و البته یواخیم لو.

 

جمعی از هواداران تیم ملی آلمان پس از این جام اعتقاد داشتند که دیگر راهی برای موفقیت تیم ملی آلمان با لو وجود ندارد، اما نیرسباخ با اعتماد به لو و برنامه‌هایش او را در سمتش ابقا کرد.

 

حتی پیش از جام‌جهانی 2014 برای افزایش اعتماد و روحیه‌ی کادر فنی قراردادشان را تمدید کرد و در این‌باره گفت: "تیم ملی هر نتیجه‌ای در جام‌جهانی بگیرد، ربطی به این همکاری نخواهد داشت. فدراسیون از همکاری با لو و دستیارانش راضی است و به همین دلیل به کار ادامه خواهد داد."

 

جام‌جهانی 2014... و سرانجام قهرمانی

 

سرانجام جامی سر رسید که خستگیِ 8 سال تلاش بی‌وقفه‌ی یوگی را از تنش به در کند. او با اسکلت تیمی خوبی که تشکیل داده بود مانشافت را روانه‌ی سرزمین قهوه کرد تا رویای قهرمانی آلمان پس از 24 سال تحقق پیدا کند.

 

لو پیش از شروع بازی‌ها پیراهنی را به همه‌ی بازیکنان و کادر فنی داد تا با امضاء کردنش عهدِ قهرمانی ببندند. یوگی آن پیراهن را پیش از هر بازی در رختکن تیم آویزان می‌کرد تا بازیکنان آلمان بدانند برای چه هدفی وارد زمین می‌شوند.

 

در گروه G آلمان موفق شد ابتدا 4 بار دروازه‌ی پرتغال را باز کند، غنا تنها تیمی بود که توانست مانع پیروزی لو و تیمش شود. 2-2 نتیجه‌ی رقابت با آفریقایی‌ها بود. شکست دادنِ آمریکا با کلینزمن آلمان را صدرنشین گروه کرد. پیروزی بر الجزایر و فرانسه هم مسیر آن‌ها برای رسیدن به نیمه‌نهایی بود.

 

... و دیدار با میزبان جام‌جهانی، برزیل. نمایش بی‌نظیری که آلمان داشت را کسی در این جام نتوانست انکار کند، به‌طوری‌که این تیم قابل تحسین توانست در یکی از ماندگارترین بازی‌های تاریخ جام‌جهانی علاوه بر کسب قاطع‌ترین پیروزی نیمه‌نهایی، سنگین‌ترین شکست تاریخ برزیل را هم به سلسائو تحمیل کرد تا نام خودش و تیمش را جاودانه کند.

 

دیدار سنگینِ فینال با آرژانتین هم مانع راهِ کسب قهرمانی یوگی با مانشافت نشد... پاسِ دیدنی شورله و ضربه‌ی دقیقهِ گوتسه پیام‌آور قهرمانی و انتظار و اعتمادی شد که سران فوتبال آلمان به یواخیم لو کرده بودند.

 

لو در طول بازی‌های جام‌جهانی 2014 باز هم نشانه‌ی دیگری از خرافاتش را نشان داد، او مچ‌بندی داشت که در تمام بازی‌های آلمان به دستش می‌بست، احتمالاً این مچ‌بند بیشتر از پلیور آبی خوش‌یمن بوده است که ژرمن‌ها موفق به کسب عنوان قهرمانی شدند!

 

بهترین مربی جهان در سال 2014

 

طبیعی بود که با کسب موفقیت در جام‌جهانی 2014 او برترین مربی سال هم لقب بگیرد. در کنار آنچلوتی و سیمئونه کاندید برترین مربی سال 2014 شد و در مراسم Ballon d’Or هم رسماً به‌عنوان بهترین مربی سال معرفی شد. او پیش از هر حرفی جایزه‌اش را متعلق به تمام مربیان آلمانی دانست و آن‌را تقدیم مربیان هم‌وطنش کرد.

 

یواخیم لو از دوازدهم جولای 2006 تا امروز در 188 بازی که مانشافت را رهبری کرده است 80 بازی را با پیروزی پشت‌سر گذاشته، 21 بار برابر رقبا به تساوی رسیده و در 17 بازی نیز شکست خورده است. او در حال حاضر موفق‌ترین تاریخ تیم ملی آلمان با 67.8 درصد برد است و تنها با کسب 7 پیروزی دیگر به رکورد بیشترین برد با تیم ملی آلمان که در اختیار هلموت شون است خواهد رسید.

 

زندگی شخصی

 

انتظار نداشته باشید از زندگی شخصیِ یوگی چیز زیادی برای شما بگوییم. این شخصیت مرموز خیلی از علایق خود نمی‌گوید. زندگی خصوصی مربی 50 ساله آلمانی، سرگرمی‌ها، گروه موزیک یا خواننده، فیلم و کارگردان، دوستان و مکان‌های مورد علاقه او برای مسافرت همگی برای رسانه‌های آلمان یک معما هستند!

 

تنها چیزی که از او می‌توان گفت این است که با خانمی به‌نام دانیلا ازدواج کرده است و بچه هم ندارد. او از یک خانواده‌ی معتبر و فامیل او (Löw) در آلمانی به‌معنای شیر است. یوگی یکی از چهار پسر این خانواده است.

 

همه به‌جز مادرش او را یوگی صدا می‌زنند و دوست ندارد در مورد پول و همسرش صحبت کند. این مسئله را هنوز رسانه های آلمان تنوانسته‌اند هضم کنند!

 

لو می‌گوید: «شما دانیلا را نمی‌توانید در بین تماشاگران در استادیوم ببینید و به‌هیچ‌وجه در VIP. دوست ندارد به‌عنوان همسر سرمربی مسافرت کند!»

 

یوگی در ادامه‌ی این نظریه‌ی همسرش می‌گوید: «کجا دیده‌اید که مثلاً یک مدیر بانک همسرش را با خودش به بانک ببرد؟!»

 

لو در سفرها هر روز با همسرش صحبت می‌کند، البته در مورد همه‌چیز به‌غیر از فوتبال!

 

پس از قهرمانی در جام‌جهانی 2014 عکس او در ورودی روستای زادگاهش شوناو نصب شده است.

 

در سالیان اخیر همه‌ی دنیا او را به‌عنوان یک مربی خوش‌پوش و خوش‌تیپ شناخته‌اند و می‌دانند که مُد را می‌شناسد. ترکیب لباس مشکی را دوست دارد.

 

در پایان باید بگویم یوگی دو عادت بد دارد، یکی اینکه دستش را به‌وفور در بینی‌اش می‌کند و البته یک سیگاریِ به‌تمام معناست!