محمد قراگزلو | آچارفرانسه، ساخت مازندران

این یک ادعای توخالی و پوچ نیست. این یک نکته ویژه در خصوص پرسپولیس امسال است که بازیکنانش مدام در معرض اتهام رسانه و هوادارانند که کیفیت لازم را ندارند. نه خوب می‌دوند، نه خوب شوت می‌زنند و نه بین‌شان اتحاد و یکدلی وجود دارد و البته قدر موقعیت و جایگاهشان را در تیم بزرگی مثل پرسپولیس نمی‌دانند.

در پرسپولیس این فصل اما سه بازیکن سر به زیر و بی‌ سر و صدا از این اتهام‌ها تبرئه شده‌اند و به هیچ وجه نمی‌توان به آنها انگ کم‌کاری، حاشیه‌سازی و بی‌فکری و بی‌تعصبی زد. مهرداد کفشگری، احمد نوراللهی و مهدی طارمی که اتفاقا هر سه نفر رابطه فوق‌العاده صمیمانه‌ای با یکدیگر دارند را می‌توان برجسته‌ترین بازیکنان این فصل پرسپولیس نامید؛ مهره‌هایی که در این تیم پر از بحران برای تیم خود فداکاری کردند و جانفشانی‌هایشان هم تا حدودی به چشم آمد. در این میان البته طارمی با گلزنی و نوراللهی با توجه به اولین فصل حضورش در پرسپولیس بیشتر بولد شدند اما حواس هیچ کس به مهرداد کفشگری نبود.

فصل قبل عادل فردوسی‌پور یک آمار ویژه از مهرداد کفشگری در برنامه‌اش ارائه کرد. آماری که شاید بسیاری از پرسپولیسی‌ها فراموش کرده باشند. مهرداد فصل قبل به خاطر مصدومیت شدید از ناحیه دست 7 بازی تیمش در نیم فصل دوم را از دست داد و اتفاقا پرسپولیس دایی در همان مقطع نتایج ضعیفی گرفت. آمار برنامه نود حکایت از آن داشت که پرسپولیس تنها یک بار در حضور کفشگری باخته و در 90 درصد بازی‌هایی که او در میدان بوده برنده شده است.

کفشگری یک هافبک دفاعی کارگر است که تنها وظایفش را انجام می‌دهد و اهل اضافه‌کاری نیست. شاید اگر او با سر و صدایی بیشتر از رضا حقیقی به پرسپولیس می‌آمد و قرارداد کلانی مثل حقیقی می‌بست، سر و صدا پیرامون او زیادتر بود اما مهرداد فصل قبل هیچگاه زیر سایه رقبایش حقیقی و دهنوی نرفت و بیشتر از پولی که از پرسپولیس گرفته بود برای تیم خود مایه گذاشت و درخشید.

هر چند کفشگری به خاطر انجام درست وظایفش و حضور نداشتن در حمله و گلزنی زیاد به چشم نمی‌آمد اما کادر فنی پرسپولیس می‌دانست در برقراری ارتباط خطوط دفاعی و خط میانی و پاک کردن فضای مقابل خط دفاع چه زحمتی می‌کشد.

با تمام این اوصاف فوتبالیست کارگری مثل کفشگری آنقدر در پرسپولیس پرستاره فصل قبل بازی کرد که انگ ارتباط صمیمانه دایی با او به پیشانی‌اش چسبید در حالی که مهرداد از آن دسته بازیکنانی بود که حتی در مواقع اضطرار با سرمربی‌اش تماس نمی‌گرفت و دایی از همین اخلاق ویژه او لذت می‌برد. با این حال عجیب آنجا بود که همین علی دایی به خاطر اسمی‌تر کردن خط میانی‌اش در دربی فصل گذشته مهرداد کفشگری را 24 ساعت قبل از ترکیب بیرون آورد و محمد نوری را به ارنج اصلی اضافه کرد تا شاگرد محبوبش را شوکه کند.

با وجود این نامهربانی بزرگ انگ «دایی دوستی» امسال اما برای مهرداد گران تمام شد و حمید درخشان به محض ورود به کادر فنی پرسپولیس، کفشگری را چسباند روی نیمکت. چرا؟ فقط به خاطر حرف و حدیث‌هایی که از این و آن شنیده بود و کاری به قابلیت‌های فنی شماره 18 تیمش نداشت. مهرداد بی‌سر و صدا روی نیمکت نشست تا شاهد عصیان رضا حقیقی در زمین باشد و کم کم نظر سرمربی را نسبت به خود تغییر دهد.

پنج شش هفته نیمکت‌نشینی اعصاب و روان کفشگری را به هم ریخته بود که در همین اثنی پیشنهاد شگفت‌انگیز سپاهان از راه رسید. تیم قدر اصفهانی هافبک دفاعی نداشت و برای نیم‌فصل دوم فرکی دنبال بازیکنی مثل کفشگری می‌گشت تا خط میانی تیمش را با او تکمیل کند. تماس‌های خلعتبری و سپاهانی‌ها اما بی‌نتیجه ماند و مقاومت مهرداد جواب داد تا روزی که درخشان بداند چه بازیکن دلسوز و فداکاری در تیمش دارد.

دو روز قبل از دربی درخشان به کفشگری آماده‌باش داد و او را در ترکیب اصلی قرار داد تا سرانجام شماره 18 مازندرانی طعم حضور در این بازی بزرگ را بچشد. کفشگری کنار حقیقی به میدان رفت اما وقتی شکوفا شد که نوراللهی به جای حقیقی مصدوم به میدان رفت و زوج احمد- مهرداد از پس خط میانی قدرتمند استقلال برآمد. در آن مسابقه ویژه طارمی درخشید، نوری و عالیشاه گل زدند اما پرسپولیس دربی را با کفشگری – نوراللهی برد.

زوجی که بعد از آن مسابقه تا امروز بهترین زوج خط میانی سرخ‌ها حتی در روزهای بد و باخت‌ها و مساوی‌های پیاپی بوده‌اند. آمار بعد از دربی که باز هم در برنامه نود ارائه شد اما سطور پیش گفته را اثبات می‌کرد. مهرداد کفشگری بیشتر از همه دویده بود، بیشتر از آندو، عالیشاه، خسرو و امید ابراهیمی. او با ثبت 11.6 کیلومتر دوندگی در آن مسابقه نفر اول دونده‌ترین بازیکنان میدان بود و در تعداد پاس صحیح نیز رتبه نخست را به دست آورد.

با حضور برانکو، کفشگری باز هم موقعیت خود در ترکیب اصلی را حفظ کرد و تبدیل شد به یکی از ستون‌های تیم پروفسور. شماره 18 در این چند بازی اخیر مرکز ثقل پرسپولیس بود و از عهده انجام وظایفش به خوبی برآمد تا جایی که اگر اشتباهات فردی همبازیانش نبود نمایش‌های او بیشتر از اینها به چشم می‌آمد.

کفشگری در بازی رفت با النصر 12 کیلومتر در میدان دوید اما چه فایده وقتی تیم سه گل خورده باشد؟ او در بازی برگشت با حریف عربستانی باز هم یکی از بهترین‌ها بود و حتی در مصاف دو هفته قبل مقابل سپاهان با 96 درصد پاس سالم و تنها یک پاس غلط برترین هافبک تیمش شناخته شد.

مهرداد کفشگری اما در روزی که پرسپولیس دفاع چپش را خالی می‌دید و برخی بازیکنان از حضور در این پست سر باز می‌زدند به درخواست برانکو جواب مثبت داد و مقابل پیکان در پست غیرتخصصی نمایش بی‌نقص و مثبتی ارائه کرد تا نشان دهد هنر بازیکن وظیفه‌شناس و کارآمد، حتی اگر اسم بزرگی نداشته باشد و گل نزند یا حتی پاس گل ندهد از دید سرمربی و برخی اهالی رسانه و کارشناسان فن دور نخواهد ماند.

حالا قرار است کفشگری مقابل گسترش فولاد مدافع میانی باشد و حضور در پست غیرتخصصی دیگری را تجربه کند. اتفاقی که کم کم عبارت «آچار فرانسه» را پیش‌روی نام او قرار خواهد داد. آچار فرانسه‌ای که زیاد می‌دود، زیاد می‌جنگد و اهل حاشیه نیست. آچار فرانسه‌ای ساخت مازندران و قائمشهر.

بازیکنی که وقتی هواداران پرسپولیس قبل از شروع دربی فقط نام او را فریاد نمی‌زنند، می‌شود یکی از بهترین‌های تیمش و در دوئل بزرگ با خط میانی ملی‌پوش حریف (آندو - ابراهیمی) هم بیشتر می‌دود هم سربلند و پیروز از زمین بیرون می‌آید.