وصال روحانی | تیم ملی را به شهرستان‌ها ببریم

فدراسیون فوتبال طی اقدامی خوب می‌خواهد هر سه بازی خانگی بعدی تیم ملی در دور مقدماتی جام جهانی 2018 را خارج از تهران و در شهرستان‌ها انجام بدهد. بر این اساس ملی‌پوشان روز 12 شهریور دیدار اول (رفت) خود با گوام صدرنشین شگفتی‌ساز گروه‌شان در دور مقدماتی جام جهانی روسیه را در ورزشگاه انقلاب شهر کرج برگزار می‌کنند و سپس در آغاز دور برگشت در روزهای 21 و 26 آبان در برابر ترکمنستان و گوام نیز در ورزشگاه تازه تاسیس آستان قدس رضوی در مشهد به میدان می‌آیند. (به درخواست گوام هر دو بازی رفت و برگشت این کشور کوچک برابر ایران، در خاک کشور ما انجام می‌پذیرد.)
انتقال بازی‌های تیم ملی به شهرستان‌ها از آن رو جالب و ارزشمند و البته الزامی است که مدتی است استقبال لازم از آن در تهران نمی‌شود و گاهی از ظرفیت 100 هزار نفری ورزشگاه آزادی فقط 10 درصد آن پر است و برای تیم ملی با برخی مسابقات مهم و تاثیرگذارش 10 هزار تماشاگر و حتی کمتر از آن، اسباب تاسف و سرخوردگی است و برای رفع آن و آسیب‌شناسی دیدارهای ملی باید کارهایی انجام شود و مساله به جدیت ردیابی و رفع و حل شود.
راه موقت
یکی از راه‌های حل موقت و تا زمان فراهم شدن مقدمات دیدارهای پرتماشاگر در تهران، انتقال بازی‌های ملی به شهرستان‌ها است. آنجا که بر طبق سنت و سوابق و عرف فوتبال و شور و عشق پاک اهالی ولایات ما همیشه از مسابقات ملی استقبالی شایسته صورت گرفته و چیزی بسیار بیشتر از‌آنچه در مسابقات ملی در تهران دیده‌ایم، به استادیوم‌ها روی آورده‌اند. این امر فقط به معنای آشتی تیم ملی با مردم ولایات نیست زیرا اصولا قهری در کار نبوده که نیاز به حل و رفع داشته باشد و شهرستانی‌ها همیشه با شور و اشتیاق به دیدن دیدارهای ملی رفته‌اند. حسن رویکرد جدید و بردن ولو موقتی دیدارهای ملی به شهرستان‌ها، استفاده وسیع از این نیروی موجود و بالقوه و تقویت روحی تیم ملی از این طریق در عین ایجاد فرصت لازم برای رفع معایبی است که ارتباط تیم ملی را با مردم در تهران سست‌تر و بازی‌های ملی را در پایتخت کم‌تماشاگر ساخته است.
به رغم محبوبیت «کی‌روش»
عدم رونق دیدارهای ملی در تهران بیشتر از آن رو تعجب‌آور است که کارلوس کی‌روش اصولا مربی محبوبی در کشورمان است و همین فاکتور سبب شده او به رغم کسب نتایجی ضعیف در جام جهانی 2014 و جام ملت‌های آسیا 2015 و به رغم نظر و توصیه برخی دلسوزان در خصوص لزوم رویکرد به مربیانی تازه در فوتبال ملی ما، در سمت خود ماندنی شود و مسابقات تیم ملی در جریان همان جام‌ها نیز با استقبالی عظیم مواجه شد، بنابراین تا زمان مشخص شدن مواردی که دیدارهای ملی را در تهران کم‌تماشاگر ساخته (که طبعا گرانی بلیت از دلایل عمده آن است)، ایده فرستادن بازی‌ها به شهرستان‌ها راه‌حل شایسته‌ای نشان می‌دهد و می‌توان از این طریق این مسابقات مهم را مجددا پررونق دید و در سطحی نظاره کرد که در شأن تیم ملی و به فراخور اعتبار آن است.
این اولین بار طی سال‌های اخیر نیست که صحبت از انتقال برخی دیدارهای تیم ملی فوتبال ایران به شهرستان‌ها می‌شود و این طرح حتی یک بار اجرایی هم شده بود‌ (بازی ایران با کویت در مرحله مقدماتی جام ملت‌های آسیا 2015 که در کرج برگزار شد) اما نخستین بار است که سه مسابقه خانگی تیم ملی به‌طور یکجا و پیاپی به شهرستان‌ها ارجاع می‌شود و این اسباب خشنودی و امیدواری است. خشنودی برای شهرستانی‌های شریفی که همیشه دوست داشته‌اند تیم ملی‌شان را از نزدیک ببینند و امیدواری ملی‌پوشان تا بدانند مردم ایران آنها را در راه‌های سخت پیش رو نیز تحت حمایت وسیع خود قرار می‌دهند.
بدون استمرار
این یک برد دو طرفه است، تا روزی که با اتخاذ تدابیر لازم، مردم در تهران نیز برای حمایت وسیع و حضور گسترده در استادیوم‌ها به هنگام مسابقات ملی متقاعد و توجیه شوند. البته برخی مسابقات تیم ملی طی سال‌های اخیر در تهران نیز کم‌تماشاگر نبوده‌اند اما تداوم و استمراری بر این قضیه مترتب نبوده و بعضی بازی‌های ملی‌پوشان در خلوت و فضای سرد و سکوهای نیمه‌خالی «آزادی» برگزار شده و شور ملی را موجب نشده و برعکس، یأس را به ارمغان آورده است.