محمد قراگزلو | خریدهای جدید پرسپولیس چطور بودند؟

پرسپولیس برخلاف بسیاری از تیم‌های لیگ برتری در همان بازی نخست از بیشتر خریدهای تازه خود رونمایی کرد. البته بخشی از این مساله مربوط می‌شود به در اختیار نداشتن 5 بازیکن اصلی تیم به دلیل محرومیت و مصدومیت و قطعا از بازی دوم به بعد رقابت برای این چهره‌ها سخت خواهد شد و حدس زدن ترکیب تیم دشوار می‌شود. با این وجود برانکو مقابل پدیده از 5 بازیکن جدیدش در ترکیب اصلی و یکی دیگر به عنوان رزرو در میدان بهره برد که می‌شود درباره کیفیت آنها صحبت کرد. هر چند با توجه به جو سنگین پرسپولیس، حضور تماشاگران، استرس نتیجه گرفتن در بازی نخست، بدن‌های سنگین و ناهماهنگی‌های مرسوم نمی‌توان قضاوتی قطعی در خصوص این نفرات داشت اما شاید بد نباشد نگاهی بیندازیم به عملکرد 6 بازیکن جدید پرسپولیس در دیدار مقابل پدیده.
ایمان صادقی؛ چرا خروج نکردی؟
به لحاظ روحی و استرس ظاهرا مشکلی نداشت و این مساله در ضربات پا و توپ‌هایی که جمع می‌کرد مشهود بود اما دو گل خورد تا بدون کلین شیت اولین بازی‌اش در پرسپولیس را به پایان برساند. صادقی دو گل خورد که روی آنها چندان مقصر نبود اما روی هر دو گل به خیال اینکه مدافعانش کاری انجام خواهند داد بیرون نیامد. برخی می‌گویند شاید اگر در صحنه گل دوم همزمان با سانتر محسن یوسفی بیرون می‌آمد می‌توانست مانع از گلزنی بادامکی شود اما به هرحال او با محرومیت سوشا در دو بازی دیگر شانس خودنمایی دارد. البته نکته جالب اینجاست که صادقی در این 90 دقیقه ابتدایی هرگز به صورت جدی تست نشد تا عیارش مشخص شود چون پدیده‌ای‌ها به غیر از دو گلی که زدند حتی یک شوت داخل چارچوب نداشتند.
لوکا ماریچ؛ ردپایی روی هر دو گل
مدافع شماره 23 کروات پرسپولیس در کنار محسن بنگر در قلب دفاع به میدان رفت. ماریچ مطابق انتظار در اوایل بازی سردرگم و ناهماهنگ بود و همین مساله کار دست پرسپولیس داد. در صحنه گل اول او با شاکری حرکت نکرد. در صحنه گل دوم هم بادامکی از بین او و بنگر ضربه سر زد تا زوج میانی خط دفاع سرخ‌ها در فاصله سه دقیقه تیم برنده را بازنده کنند. با این حال هر چه از زمان بازی گذشت ماریچ خونسردتر و بهتر عمل کرد و اشتباهی نداشت.
رامین رضاییان؛ سانترهایش حرف ندارد
رضاییان مطابق انتظار در دفاع بازیکنی متوسط اما در حمله مهره‌ای فوق‌العاده بود. او مدام از جناح راست جلو می‌رفت و مهمترین عنصر تهاجمی برانکو بود تا جایی که به نظر می‌رسید برنامه اصلی سرخ‌ها حمله از جناح راست باشد. رضاییان در نیمه اول بارها از این جناح نفوذ کرد و سانترهای فوق‌العاده‌ای داشت اما از آنجایی که پرسپولیس مهاجم سرزن ندارد بیشتر سانترهای او هدر می‌رود. البته نیمه دوم رضاییان به شدت افت کرد و به غیر از یکی دو مورد نفوذی نداشت اما در مجموع نمایشی امیدوارکننده ارائه داد.
کامیابی‌نیا؛ یک نمایش کاملا متوسط
در مرکز خط میانی کنار کفشگری بازی کرد اما با توجه به سیستم بازی پرسپولیس (2-4-4) و فشاری که در میانه زمین وجود داشت نتوانست درخششی داشته باشد. کامیابی‌نیا در توپگیری، حمله، دوندگی و ارتباط خطوط یک بازیکن متوسط با نمایشی کاملا معمولی بود اما انتظار می‌رود با جا افتادن در ترکیب پرسپولیس از هفته دوم بهتر کار کند.
فرشاد احمدزاده؛ انتظار از او بیشتر بود
شاید سنگینی شماره 10 یا نمایش درخشان فصل قبل انتظارها را از او بالاتر برده اما احمدزاده در جناح چپ خط میانی (که در نیمه دوم جایش را با نوروزی عوض کرد) نمایشی متوسط داشت. البته او در برخی صحنه‌ها پتانسیل بالایش در کارهای تهاجمی و پاس‌های عمقی را نشان داد اما کمی هم خودخواه بود و می‌خواست به هر شکلی گل بزند که ناکام بود.
محسن مسلمان؛ حالا حالاها کار دارد
در 10 دقیقه پایانی وارد میدان شد اما بسیار کند و ناآماده بود. مسلمان در همین 10 دقیقه در بیشتر دقایق بازی گم بود و نه توپ گرفت و نه در حمله موفق شد کاری انجام دهد. مسلمان که خیلی دیر به تمرینات تیمش اضافه شده به لحاظ بدنی خیلی عقب است و حالا حالاها کار دارد تا بتواند عنصری مفید در فاز حمله پرسپولیس باشد.